< Zaburi 61 >

1 Kuom jatend wer. Gi gig wer man-gi tondegi. Mar Daudi. Winj ywakna, yaye Nyasaye; chik iti ne lamona.
Ó, Guð, heyrðu hróp mitt! Hlustaðu á bæn mína.
2 Aluongi gie tungʼ piny, aluongi ka chunya ool; telna nyaka lwanda mohinga gi bor.
Því að hvar sem ég fer, jafnvel um endimörk jarðar, þá hrópa ég eftir hjálp þinni. Þegar hjarta mitt örmagnast og ég get ekki meir, þá lyftu mér á klett, hjálpræðisbjargið þitt góða, mitt örugga skjól.
3 Nikech in ema isebedo kar pondona, isebedona ohinga motegno maponde ne jasigu.
Þú ert skjól mitt, háreist borg, ókleif óvinum.
4 Agombo dak e hembi nyaka chiengʼ mondo apondie e raum mar bwombeni. (Sela)
Í helgidómi þínum mun ég búa að eilífu, öruggur í skjóli vængja þinna,
5 Nikech isewinjo singruokna kodi, yaye Nyasaye; isemiya gweth mikano ne joma oluoro nyingi.
Því að þú, ó Guð, hefur heyrt heit mín og uppfyllt óskir þeirra sem óttast þig og heiðra nafn þitt.
6 Med ndalo mar ngima ruoth, mede higni e tienge mangʼeny.
Þú munt lengja lífdaga mína og láta ævi konungsins vara frá kyni til kyns.
7 Mi obed e kom loch e nyim Nyasaye nyaka chiengʼ; ket herani kod adierani mondo orite.
Ég mun lifa frammi fyrir Drottni að eilífu! Lát elsku þína og trúfesti gæta mín,
8 Eka anasik ka apako nyingi gi wer kendo abiro chopo singruokna kodi odiechiengʼ kodiechiengʼ.
þá mun ég lofa nafn þitt um aldur og ævi og efna heit mín dag eftir dag.

< Zaburi 61 >