Zaburi 61

1 Kuom jatend wer. Gi gig wer man-gi tondegi. Mar Daudi. Winj ywakna, yaye Nyasaye; chik iti ne lamona.

Al la ĥorestro. Por korda instrumento. De David. Aŭskultu, ho Dio, mian krion; Atentu mian preĝon.

2 Aluongi gie tungʼ piny, aluongi ka chunya ool; telna nyaka lwanda mohinga gi bor.

De la fino de la tero mi vokas al Vi en la malĝojo de mia koro: Sur rokon tro altan por mi suprenkonduku min.

3 Nikech in ema isebedo kar pondona, isebedona ohinga motegno maponde ne jasigu.

Ĉar Vi estis mia rifuĝejo, Fortika turo kontraŭ malamiko.

4 Agombo dak e hembi nyaka chiengʼ mondo apondie e raum mar bwombeni. (Sela)

Lasu min loĝi eterne en Via tendo, Havi rifuĝon sub la kovro de Viaj flugiloj. (Sela)

5 Nikech isewinjo singruokna kodi, yaye Nyasaye; isemiya gweth mikano ne joma oluoro nyingi.

Ĉar Vi, ho Dio, aŭdis miajn promesojn; Vi donis al mi la heredon de tiuj, kiuj timas Vian nomon.

6 Med ndalo mar ngima ruoth, mede higni e tienge mangʼeny.

Aldonu tagojn al la tagoj de la reĝo, Ke liaj jaroj daŭru multajn generaciojn.

7 Mi obed e kom loch e nyim Nyasaye nyaka chiengʼ; ket herani kod adierani mondo orite.

Li restu eterne antaŭ Dio; Boneco kaj vero laŭ Via volo lin gardu.

8 Eka anasik ka apako nyingi gi wer kendo abiro chopo singruokna kodi odiechiengʼ kodiechiengʼ.

Tiel mi prikantos Vian nomon eterne, Plenumante miajn promesojn ĉiutage.