Zaburi 55
1 Kuom jatend wer. Wer gi thumbe man-gi Waya. Maskil mar Daudi. Winj lamona, yaye Nyasaye, kik itamri winjo ywakna;
Heyr bæn mína, ó Guð! Snú þér ekki frá þegar ég ákalla þig.
2 Winja kendo idwoka. Pacha chanda kendo chunya onge gi kwe
Hlustaðu á ákall mitt. Ég andvarpa og græt í sorg minni.
3 Ka awinjo dwond wasika, kendo ka joma timbegi richo okwarona wengegi, nikech gimiyo abedo gi thagruok kendo giyanya ka gin gi mirima.
Óvinir mínir æpa á mig, hóta að drepa mig. Þeir umkringja mig og brugga mér banaráð, öskra á mig í hamslausri reiði.
4 Chunya winjo malit e iya kendo luoro mar tho osemaka.
Ég er lamaður af ótta, fullur örvæntingar.
5 Aluor kendo denda tetni; kibaji ogoya matek.
Hvílík skelfing!
6 Ne awacho niya, “Yaye mad ne bed ni an gi bwombe ka akuru! Dine afuyo aa ka mi ayudo yweyo.
Ó, að ég hefði vængi eins og fuglinn! Þá mundi ég fljúga burt og leita skjóls.
7 Dine aringo adhi mabor mi adhi adak e piny ongoro; (Sela)
Ég mundi svífa langt og leita skjóls í eyðimörkinni,
8 dine areto adhi nyaka kara mar pondo, kuma ni mabor gi apaka kod ahiti.”
flýja á öruggan stað, laus úr allri hættu.
9 Lal pach joma timbegi richo, yaye Ruoth, mi lewgi moki e dandgi, nikech aneno ka mahundu gi dhawo opongʼo dala maduongʼ.
Ó, Drottinn, ruglaðu þá í ríminu! Sérðu ekki kúgunina sem viðgengst?
10 Odiechiengʼ gotieno gilwenyo kor ohinga mare; himruok gi ayany ni e iye.
Þeir vakta borgina daga og nætur, ganga múrana og skima eftir óvinum. En neyðin er innandyra, því að ofbeldi og svik eru í borginni,
11 Teko mar kethruok chopo tijgi ei dala maduongʼ, mecho gi wuond osiko e yorene.
morð og gripdeildir.
12 Ka dine ok obedo malichna ka dine ngʼat ma ok dwara ema ogarna, to dine apondone.
Ekki var það óvinur minn sem ofsótti mig – það gæti ég þolað. Þá hefði ég falið mig um stund.
13 To en mana in, dichwo kaka an in jawuodha kendo osiepna,
En það varst þú, vinur minn og félagi.
14 mane wan-go gi lalruok matut chon kane wawuotho e dier oganda maduongʼ e od Nyasaye.
Við sem vorum alúðarvinir og gengum saman í Guðs hús.
15 Mad tho neg wasika apoya, mad liel mwonygi ngili kapod gingima, nikech richo olokogi kar dakne. (Sheol h7585)
Dauðinn taki þá og dragi þá til heljar, því að illska er í húsum þeirra, synd í hjörtum þeirra. (Sheol h7585)
16 An to aluongo Nyasaye, kendo Jehova Nyasaye resa.
En ég hrópa til Guðs, og hann mun frelsa mig!
17 Odhiambo gi okinyi kod odiechiengʼ aywagora ka chunya lit, kendo owinjo dwonda.
Kvölds og morgna og um miðjan dag sárbæni ég Guð. Ég veit að hann heyrir til mín og mun svara mér.
18 Owara kapok gimoro ohinya kuom lweny ma ji goyago, kata obedo ni ji mangʼeny kweda.
Þótt óvinir mínir séu margir, mun hann samt frelsa mig og gefa mér frið.
19 Nyasaye mobet e kom loch nyaka chiengʼ, biro winjogi kendo biro goyogi: (Sela) jogo motamore loko yoregi kendo ma ok mi Nyasaye luor.
Sjálfur Guð – sem er frá eilífð – mun svara mér, en óvinir mínir, breytast ekki og óttast ekki Guð.
20 Jawuodha monjo osiepene; oseketho singruok mane otimo kodgi.
En vinur minn, sveik mig og ofsótti – rauf heit sitt.
21 Weche mowacho to yom ka mo mabuo, to lweny to ni e chunye; wechege yomo del moloyo mor wirruok, to kara gin mana ligangla mosewuodh oko.
Orðin á tungu hans voru ljúf og blíð en hjartað fullt af hatri.
22 Ket pek manie chunyi ne Jehova Nyasaye to obiro riti; ok obi weyo ngʼat makare podhi.
Varpaðu áhyggjum þínum á Drottin, hann ber umhyggju fyrir þér. Hann mun aldrei láta trúaðan mann verða valtan á fótum.
23 To in, yaye Nyasaye, ibiro dwoko joma timbegi richo piny nyaka ei bur ma gitow; joma joricho machwero remo ok bi bet mangima kata moromo nus ndalogi. An to ageno kuomi.
Guð mun varpa óvinum mínum til heljar, til dánarheima. Morðingjar og svikarar munu ekki ná háum aldri. En ég treysti þér, að þú leyfir mér að lifa. (questioned)
