Zaburi 2
1 Angʼo momiyo ogendini chano timo marach kendo ji chano jiemo kayiem nono?
| چرا قومها شورش می‌کنند؟ چرا ملتها بی‌جهت توطئه می‌چینند؟ |
2 Ruodhi mag piny osebiro kanyakla kendo jotelo pimo wach kaachiel, mondo giked gi Jehova Nyasaye kendo giked gi ngʼate mowir.
| پادشاهان جهان صف‌آرایی کرده‌اند و رهبران ممالک با هم مشورت می‌کنند بر ضد خداوند و مسیح او. |
3 “Giwacho ni, wachoduru nyorochegi; kendo wawit ratekegi kucha.”
| آنها می‌گویند: «بیایید زنجیرها را پاره کنیم و خود را از قید اسارت آزاد سازیم!» |
4 To Jal mobet e kom loch e polo to nyierogi anyiera, Ruoth goyonegi siboi.
| اما خداوند که بر تخت خود در آسمان نشسته، به نقشه‌های آنان می‌خندد. |
5 Eka okwerogi kokecho kendo obwogogi kopongʼ gi mirima mager, kowacho niya,
| سپس با خشم و غضب آنان را توبیخ می‌کند و به وحشت می‌اندازد. |
6 “Aseketo Ruoth ma adwaro e Sayun, goda maler.”
| خداوند می‌فرماید: «من پادشاه خود را در اورشلیم، بر کوه مقدّس خود، بر تخت سلطنت نشانده‌ام!» |
7 Abiro hulo chenro mag Jehova Nyasaye ma ok lokre: Nowachona niya, “In wuoda; kawuono asedoko wuonu.
| پادشاه می‌گوید: «من فرمان خداوند را اعلام خواهم کرد. او به من فرموده است:”تو پسر من هستی؛ امروز من پدر تو شده‌ام. |
8 Omiyo kwaya gima idwaro mondo aket ogendini duto obed girkeni mari, mondo piny ngima obed mwanduni.
| از من درخواست کن و من همهٔ قومها را به عنوان میراث به تو خواهم بخشید و سراسر دنیا را ملک تو خواهم ساخت. |
9 Initelnigi kod ludhi mar nyinyo; kendo initogi matindo tindo ka agulu.”
| تو با عصای آهنین بر آنها حکومت خواهی کرد و آنها را مانند ظروف گلی خرد خواهی نمود.“» |
10 Kuom mano, un ruodhi, beduru mariek; tangʼuru un joloch mag piny.
| بنابراین، ای پادشاهان، گوش دهید و ای رهبران جهان توجه نمایید! |
11 Tiuru ne Jehova Nyasaye gi luoro kendo moruru e nyime gi luoro.
| با ترس و احترام خداوند را عبادت کنید؛ |
12 Bolreuru e nyim Wuowi, nono to dipo kokecho kodu mi dongʼad ndalou, motieku, nimar iye nyalo wangʼ kodu kadiemo wangʼ. Ji duto mogeno kuome gin joma ogwedhi.
| پیش از اینکه پسرش خشمگین شود و شما را نابود کند، به پاهایش بیفتید و آنها را بوسه زنید، زیرا خشم او ممکن است هر لحظه افروخته شود. خوشا به حال همهٔ کسانی که به او پناه می‌برند. |
