< Zaburi 137 >

1 E bath aore mag Babulon ne wabet piny kendo ne waywak kane waparo Sayun.
Junto a los ríos de Babilonia, allí nos sentámos: también llorámos acordándonos de Sión.
2 Ne wangʼawo thumbewa ewi omburi mane ni kanyo,
Sobre los sauces que están en medio de ella colgamos nuestras arpas.
3 nimar joma ne omakowa nokwayowa wende kane wan kanyo, joma nesandowa nochunowa ni wawernegi wende mor; negiwachonwa niya, “Wernwauru achiel kuom wende Sayun!”
Cuando nos pedían allí, los que nos cautivaron, las palabras de la canción, colgadas nuestras arpas de alegría: Cantádnos de las canciones de Sión.
4 Ere kaka wanyalo wero wende Jehova Nyasaye kapod wan e piny ma wendo?
¿Cómo cantaremos canción de Jehová en tierra de extraños?
5 Ka dipo ni wiya owil kodi, yaye Jerusalem, to mad lweta ma korachwich wiye wil gi tichne.
Si me olvidare de ti, o! Jerusalem, mi diestra sea olvidada.
6 Mad lewa moki e danda ka dipo ni ok apari, ka dipo ni ok aketo chunya kuomi, yaye Jerusalem, morna maduongʼ mogik.
Mi lengua se pegue a mi paladar, si no me acordare de ti: si no hiciere subir a Jerusalem en el principio de mi alegría.
7 Parie gima ne jo-Edom otimo, yaye Jehova Nyasaye, parie gima negitimo chiengʼ mane Jerusalem opodho. Ne gikok matek niya, “Mukeuru ogoye piny. Mukeuru ogore piny gi mise mare duto!”
Acuérdate, o! Jehová, de los hijos de Edom en el día de Jerusalem; que decían: Descubríd, descubríd en ella hasta los cimientos.
8 Yaye nyar Babulon, in mochanni kethruok, ngʼama nochuli kuom gima isetimonwa en jahawi,
Hija de Babilonia destruida, bienaventurado el que te pagará tu pago, que nos pagaste a nosotros.
9 ngʼat manomak nyithindi mayom mi gogi piny e lwendni en jahawi.
Bienaventurado el que tomará, y estrellará tus niños contra las piedras.

< Zaburi 137 >