Zaburi 132
1 Wer ma ji wero kadhi e hekalu. Parie Daudi, yaye Jehova Nyasaye, parie Daudi gi chandruok duto moseneno.
Ein song til høgtidsferderne. Herre, kom i hug for David all hans møda!
2 Ne okwongʼore kane osingore ne Jehova Nyasaye, kendo ne okwongʼore ne Nyasaye Maratego mar Jakobo kama:
Han som svor for Herren, lova Jakobs velduge:
3 “Ok anadonji e oda, kata dhi e kitandana,
«Ikkje gjeng eg inn i mitt heimetjeld, ikkje stig eg upp på lega i mi seng,
4 Ok anayie nindo tera, kata ayula wangʼ lo wengena,
ikkje unner eg augo svevn, ikkje augneloki ein blund,
5 kapok aloso ne Jehova Nyasaye kare, kapok ayudo ne Nyasaye Maratego mar Jakobo kar dak.”
fyrr eg finn ein stad for Herren, ein bustad for Jakobs velduge.»
6 Ne wawinjo wachno Efratha, ee, ne wayude e puothe mag Jaar:
Sjå, me høyrde um henne i Efrata, so fann me henne i skogbygdi.
7 “Wadhiuru kare modakie; wadhiuru mondo walame e nyim kom duongʼne, ka wawacho niya,
Lat oss ganga til hans bustad, lat oss tilbeda for hans fotskammel!
8 ‘Aa malo, yaye Jehova Nyasaye, aa malo ibi kari mar yweyo, in kaachiel gi Sandug Muma ma en kido mar tekoni.
Statt upp, Herre, og kom til din kvilestad, du og ditt veldes kista!
9 Mad jodolo magi rwakre gi tim makare, kendo mad jogi maler wer gi mor.’”
Prestarne dine klæde seg i rettferd, og dine trugne ropa med fagnad!
10 Nikech Daudi jatichni, kik idagi ngʼati miseyiero.
For David, din tenars skuld vis ikkje frå deg åsyni åt den du hev salva!
11 Jehova Nyasaye nokwongʼore kendo osingore ne Daudi, kendo ne en kwongʼruok ma ok enoloki ngangʼ; nokwongʼorene niya, “Abiro keto achiel kuom kothi e lochni,
Herren hev svore David ein sann eid, den gjeng han ikkje ifrå: «Av di livsfrukt vil eg setja kongar på din stol.
12 ka yawuoti orito singruokna kod chike ma apuonjogi, eka yawuotgi nobedi, e lochni nyaka chiengʼ kendo nyaka chiengʼ.”
Dersom dine søner held mi pakt og mine vitnemål som eg skal læra deim, so skal og deira søner æveleg og alltid sitja på din kongsstol.»
13 Nimar Jehova Nyasaye oseyiero Sayun, osehere kaka kar dakne, osewacho ni,
For Herren hev valt seg Sion, han ynskte det til sin bustad:
14 Ma e kar yweyona mochwere manyaka chiengʼ, kae ema abiro betie kom lochna, nimar asehere,
«Dette er min kvilestad for all tid, her vil eg bu, for det hev eg ynskt.
15 abiro gwedhe gi gik moko mogundho, kendo joge modhier abiro romo gi chiemo.
Maten her vil eg rikleg signa, dei fatige vil eg metta med brød,
16 Abiro rwako jodolo mage gi warruok kendo jomaler modak e iye biro siko ka wero wende mor.
og prestarne vil eg klæda med frelsa, og dei gudlege skal ropa høgt av fagnad.
17 “Ka eni ema abiro miyo tung moro donge ne Daudi kendo abiro chungo taya ne ngʼata mowir.
Der vil eg lata veksa upp eit horn for David, der hev eg stelt til ei lampa for den eg hev salva.
18 Abiro bako wasike gi wichkuot, to en osimbo manie wiye biro medo rieny.”
Hans fiendar vil eg klæda med skam, men yver honom skal hans kruna stråla.»
