< Zaburi 126 >
1 Wer ma ji wero kadhi e hekalu. Kane Jehova Nyasaye odwogo joma otwe Sayun, to ne ochalonwa mana lek.
2 Ne wathungʼ gi nyiero kendo dhowa nopongʼ gi wende mor. Eka nowachore e dier ogendini niya, “Jehova Nyasaye osetimonegi gik madongo.”
Наші у́ста тоді були́ повні весе́лощів, а язик наш — співа́ння! Казали тоді між наро́дами: Велике вчини́в Господь з ними!“
3 Adier, Jehova Nyasaye osetimonwa gik madongo, omiyo wamor mokalo.
Велике вчини́в Господь з нами, — були ра́дісні ми!
4 Duognwa gigewa, yaye Jehova Nyasaye, mondo wachal gi aore man Negev.
Вернися ж із нашим поло́ном, о Господи, немо́в ті джере́ла, на пі́вдень!
5 Joma komo kodhi kaywak biro keyo ka wero wende mor.
Хто сіє з слізьми́, зо спі́вом той жне:
6 Ngʼat madhi oko kaywak, kotingʼo kodhi mikomo, biro duogo ka wero wende mor, kotingʼo cham mosechiek.
все хо́дить та плаче, хто но́сить торби́ну насіння на по́сів, — та ве́рнеться з співом, хто но́сить снопи́ свої!