Zaburi 122

1 Wer ma ji wero kadhi e hekalu. Mar Daudi. Ne amor gi joma nowachona niya, “Wadhiuru e od Jehova Nyasaye.”

Nalipay ako sa pag-ingon nila kanako: Mangadto kita sa balay ni Jehova.

2 Tiendewa ochungʼ e dhorangeyeni, yaye Jerusalem.

Ang among mga tiil nanagtindog Sa sulod sa imong mga ganghaan, Oh Jerusalem,

3 Jerusalem oger ka dala ma ji odakie machiegni motenore.

Jerusalem, ikaw natukod Ingon nga usa ka ciudad nga madasok;

4 Kanyo e kama ogendini idho dhiye, ogendini mag Jehova Nyasaye dhi kuno, mondo opak nying Jehova Nyasaye ka giluwo chike mane omi Israel.

Didto mingtungas ang mga banay, bisan ang kabanayan ni Jehova, Alang sa usa ka tulomanon sa Israel. Sa paghatag ug mga pasalamat sa ngalan ni Jehova.

5 Kanyo ema kombe loch mag ngʼado bura nitie gin kombe loch mag jood Daudi.

Kay didto atua ang mga trono sa paghukom, Ang mga trono sa panimalay ni David.

6 Lamuru mondo Jerusalem obed gi kwe. Lamuru niya, “Mad joma oheri bed gi kwe.

Pag-ampo alang sa pakigdait sa Jerusalem: Manag-uswag (sila) nga nahigugma kanimo.

7 Mad kwe yudre ei alworani, adier kwe mondo obedi ei ohinga mochieli.”

Ang pakigdait anaa unta sa sulod sa imong mga kuta, Ug ang kahamugaway sa sulod sa imong mga palacio.

8 Nikech owetena gi osiepena modak e iyi, awacho niya, “Jerusalem mondo obed gi kwe.”

Tungod lamang sa gugma sa akong kaigsoonan ug sa akong mga kauban, Moingon ako karon: Ang pakigdait anaa sa sulod nimo.

9 Nikech wach od Jehova Nyasaye ma Nyasachwa, adwaro ni idhi maber.

Tungod lamang sa panimalay ni Jehova nga atong Dios Magapangita ako alang sa imong kaayohan.