< Zaburi 109 >

1 Kuom jatend wer. Zaburi mar Daudi. Yaye Nyasaye ma apako, kik ilingʼ,
Þú Guð sem ég lofa, vertu ekki þögull
2 nimar joma timbegi richo gi jo-miriambo osemonja gi wechegi; gisewuoyo kuomwa marach, adier gisewacho miriambo kuoma.
því að óguðlegir baktala mig og ljúga á mig sökum.
3 Gilwora koni gi koni gi weche mag achaya; gibuka maonge gima omiyo.
Án saka hata þeir mig og ráðast á mig.
4 An aherogi to gin to gimon koda. Gitimona kamano kata obedo ni an to alemonegi.
Ég elska þá, en jafnvel meðan ég bið fyrir þeim, ofsækja þeir mig.
5 Gichula rach kar ber, kod achaya kar osiep.
Þeir gjalda gott með illu og ást mína með hatri.
6 Ket ngʼat marach mondo oked kod jasika; we jadonj ne ji mondo ochungʼ kode e bura.
Leyfðu þeim að finna hvernig mér líður! Leyfðu óvini mínum að þola sama óréttlæti og hann beitir mig – vera dæmdur af ranglátum dómara.
7 Kiyale to mi mondo oyude gi ketho, kendo kata lemo molamo onego onyis kethone.
Og þegar úrskurður fellur, lát hann þá verða honum til tjóns. Líttu á bænir hans eins og innantómt raus.
8 Mad ngʼad ndalone dok manok; kendo mad ngʼat machielo kaw tije.
Styttu æviár hans. Skipaðu annan í embætti hans.
9 Mad nyithinde dongʼ kiye kendo chiege dongʼ dhako ma chwore otho.
Börn hans verði föðurlaus og kona hans ekkja
10 Mad nyithinde lokre jokwecho mabayo abaya; mad riembgi gia koda ka e miechgi mosekethore.
og rektu þau burt úr rústum heimilis þeirra.
11 Mad jagope moro mak gige duto ma en-go kendo mad joma welo oyak mwandu duto moseloso.
Lánardrottnarnir taki landareign hans og ókunnugir fái allt sem hann hafði aflað.
12 Onego ngʼato kik timne ngʼwono kata kecho nyithinde modongʼ kiye.
Enginn sýni honum miskunn né aumki sig yfir föðurlausu börnin hans.
13 Kothe duto mondo kargi olal nono, kendo nying-gi oruchi kik bedi e tiengʼ mabiro.
Afkomendur hans verði afmáðir og ætt hans eins og hún leggur sig.
14 Mad Jehova Nyasaye sik kaparo richo mane wuonegi otimo; kendo mad richo min kik ruchi.
Refsaðu fyrir syndir föður hans og móður og dragðu ekki af.
15 Richogi mondo osiki e nyim Jehova Nyasaye, eka mondo ongʼad kargi oko chuth e piny.
Láttu misgjörðir hans aldrei falla í gleymsku, en minningu ættarinnar að engu verða.
16 Nimar kane ongima to ne ok odewo timo ngʼwono, kar timo kamano to nosando jodhier, kaachiel gi joma ochando gi joma chunygi lit; nosandogi malit nyaka ne githo.
Hann sýndi engum manni miskunn, en ofsótti nauðstadda og steypti aðþrengdum í dauðann.
17 Nohero kwongʼo ji to koro mad kwongʼneno dogne; ne ok ohero gwedho ji omiyo koro mad gweth bed mabor kode.
Hann formælti öðrum, bölvunin komi honum sjálfum í koll. Að blessa lét hann ógert, blessun sé því fjarri honum.
18 Ne orwako kwongʼ ka nangane; mad kwongʼno koro donji e dende ka pi, mad gibud chokene ka mo.
Að bölva, það átti við hann, það var honum eðlilegt eins og að éta og drekka.
19 Mad ochal nanga moumogo dende duto, kata kamba motweyego nyaka chiengʼ.
Formælingar hans bitni á honum sjálfum, hylji hann, eins og fötin sem hann er í og beltið um mitti hans.
20 Mano ema mondo obed chudo, ma Jehova Nyasaye chulo joma donjona; mano e kaka onego otim ne joma wuoyo marach kuoma.
Þetta séu laun andstæðinga minna frá Drottni – þeirra sem ljúga á mig og hóta mér dauða.
21 To in, yaye Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto, timna maber nikech nyingi; konya nikech ber mar herani.
En Drottinn, farðu með mig eins og barnið þitt! Eins og þann sem ber þitt eigið nafn. Frelsaðu mig Drottinn, vegna elsku þinnar.
22 Nimar adhier kendo achando, kendo chunya winjo marach e iya.
Það hallar undan fæti, ég finn að dauðinn nálgast.
23 Ndalona rumo mos mos ka tipo mar odhiambo kendo yamo uka ka det bonyo.
Ég er hristur til jarðar eins og padda af ermi!
24 Chongena onyosore nikech onge gima acham, kendo adhero alokora choke lilo.
Ég skelf í hnjánum – fastan var erfið, ég er ekkert nema skinn og bein.
25 Alokora gima ijaro ne joma donjona; ka ginena to gitwenyona umgi ka gigoyona siboi.
Ég er eins og minnisvarði um mistök og þegar menn sjá mig hrista þeir höfuðið.
26 Konya, yaye Jehova Nyasaye Nyasacha, resa kaluwore gi herani.
Hjálpaðu mér Drottinn Guð minn! Frelsaðu mig sakir elsku þinnar og kærleika.
27 Mi mondo gingʼe ni achal kama nikech lweti, mi gingʼe ni lweti ema osetime, yaye Jehova Nyasaye.
Gerðu það svo að allir sjái, svo að enginn efist um að það var þitt verk,
28 Gin ginyalo kwongʼa to angʼeyo ni in ibiro gwedha; ka gimonja to ibiro kuodo wigi, to jatichni to biro bedo mamor.
– þá mega þeir formæla mér ef þeir vilja, sama er mér, aðeins að þú blessir mig. Þá munu illráð þeirra gegn mér mistakast og ég ganga mína leið, glaður í bragði.
29 Wichkuot maduongʼ biro mako joma donjona kendo gibiro rwako wichkuot ka kandho.
Ónýttu áform þeirra! Sveipaðu þá skömm!
30 Abiro dhialo Jehova Nyasaye malich gi dhoga; abiro pake e dier oganda maduongʼ.
Þá mun ég ekki láta af að þakka Drottni, lofa hann í allra áheyrn.
31 Nimar ochungʼ e bat korachwich mar ngʼat mochando, mondo ores ngimane kuom joma ngʼadone buch tho.
Því að hann er athvarf fátækra og þeirra sem líða skort. Hann frelsar þá undan óvinum þeirra.

< Zaburi 109 >