< Zaburi 109 >

1 Kuom jatend wer. Zaburi mar Daudi. Yaye Nyasaye ma apako, kik ilingʼ,
Til Sangmesteren. Af David. En Salme. Du min Lovsangs Gud, vær ej tavs!
2 nimar joma timbegi richo gi jo-miriambo osemonja gi wechegi; gisewuoyo kuomwa marach, adier gisewacho miriambo kuoma.
Thi en gudløs, svigefuld Mund har de aabnet imod mig, taler mig til med Løgntunge,
3 Gilwora koni gi koni gi weche mag achaya; gibuka maonge gima omiyo.
med hadske Ord omringer de mig og strider imod mig uden Grund;
4 An aherogi to gin to gimon koda. Gitimona kamano kata obedo ni an to alemonegi.
til Løn for min Kærlighed er de mig fjendske, skønt jeg er idel Bøn;
5 Gichula rach kar ber, kod achaya kar osiep.
de gør mig ondt for godt, gengælder min Kærlighed med Had.
6 Ket ngʼat marach mondo oked kod jasika; we jadonj ne ji mondo ochungʼ kode e bura.
Straf ham for hans Gudløshed, lad en Anklager staa ved hans højre,
7 Kiyale to mi mondo oyude gi ketho, kendo kata lemo molamo onego onyis kethone.
lad ham gaa dømt fra Retten, hans Bøn blive regnet for Synd;
8 Mad ngʼad ndalone dok manok; kendo mad ngʼat machielo kaw tije.
hans Livsdage blive kun faa, hans Embede tage en anden;
9 Mad nyithinde dongʼ kiye kendo chiege dongʼ dhako ma chwore otho.
hans Børn blive faderløse, hans Hustru vorde Enke;
10 Mad nyithinde lokre jokwecho mabayo abaya; mad riembgi gia koda ka e miechgi mosekethore.
hans Børn flakke om og tigge, drives bort fra et øde Hjem;
11 Mad jagope moro mak gige duto ma en-go kendo mad joma welo oyak mwandu duto moseloso.
Aagerkarlen rage efter alt, hvad han har, og fremmede rane hans Gods;
12 Onego ngʼato kik timne ngʼwono kata kecho nyithinde modongʼ kiye.
ingen være langmodig imod ham, ingen ynke hans faderløse;
13 Kothe duto mondo kargi olal nono, kendo nying-gi oruchi kik bedi e tiengʼ mabiro.
hans Afkom gaa til Grunde, hans Navn slettes ud i næste Slægt;
14 Mad Jehova Nyasaye sik kaparo richo mane wuonegi otimo; kendo mad richo min kik ruchi.
lad hans Fædres Skyld ihukommes hos HERREN, lad ikke hans Moders Synd slettes ud,
15 Richogi mondo osiki e nyim Jehova Nyasaye, eka mondo ongʼad kargi oko chuth e piny.
altid være de HERREN for Øje; hans Minde vorde udryddet af Jorden,
16 Nimar kane ongima to ne ok odewo timo ngʼwono, kar timo kamano to nosando jodhier, kaachiel gi joma ochando gi joma chunygi lit; nosandogi malit nyaka ne githo.
fordi det ej faldt ham ind at vise sig god, men han forfulgte den arme og fattige og den, hvis Hjerte var knust til Døde;
17 Nohero kwongʼo ji to koro mad kwongʼneno dogne; ne ok ohero gwedho ji omiyo koro mad gweth bed mabor kode.
han elsked Forbandelse, saa lad den naa ham; Velsignelse ynded han ikke, den blive ham fjern!
18 Ne orwako kwongʼ ka nangane; mad kwongʼno koro donji e dende ka pi, mad gibud chokene ka mo.
Han tage Forbandelse paa som en Klædning, den komme som Vand i hans Bug, som Olie ind i hans Ben;
19 Mad ochal nanga moumogo dende duto, kata kamba motweyego nyaka chiengʼ.
den blive en Dragt, han tager paa, et Bælte, han altid bærer!
20 Mano ema mondo obed chudo, ma Jehova Nyasaye chulo joma donjona; mano e kaka onego otim ne joma wuoyo marach kuoma.
Det være mine Modstanderes Løn fra HERREN, dem, der taler ondt mod min Sjæl.
21 To in, yaye Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto, timna maber nikech nyingi; konya nikech ber mar herani.
Men du, o HERRE, min Herre, gør med mig efter din Godhed og Naade, frels mig for dit Navns Skyld!
22 Nimar adhier kendo achando, kendo chunya winjo marach e iya.
Thi jeg er arm og fattig, mit Hjerte vaander sig i mig;
23 Ndalona rumo mos mos ka tipo mar odhiambo kendo yamo uka ka det bonyo.
som Skyggen, der hælder, svinder jeg bort, som Græshopper rystes jeg ud;
24 Chongena onyosore nikech onge gima acham, kendo adhero alokora choke lilo.
af Faste vakler mine Knæ, mit Kød skrumper ind uden Salve;
25 Alokora gima ijaro ne joma donjona; ka ginena to gitwenyona umgi ka gigoyona siboi.
til Spot for dem er jeg blevet, de ryster paa Hovedet, naar de ser mig.
26 Konya, yaye Jehova Nyasaye Nyasacha, resa kaluwore gi herani.
Hjælp mig, HERRE min Gud, frels mig efter din Miskundhed,
27 Mi mondo gingʼe ni achal kama nikech lweti, mi gingʼe ni lweti ema osetime, yaye Jehova Nyasaye.
saa de sander, det var din Haand, dig, HERRE, som gjorde det!
28 Gin ginyalo kwongʼa to angʼeyo ni in ibiro gwedha; ka gimonja to ibiro kuodo wigi, to jatichni to biro bedo mamor.
Lad dem forbande, du vil velsigne, mine Uvenner vorde til Skamme, din Tjener glæde sig;
29 Wichkuot maduongʼ biro mako joma donjona kendo gibiro rwako wichkuot ka kandho.
lad mine Fjender klædes i Skændsel, iføres Skam som en Kappe!
30 Abiro dhialo Jehova Nyasaye malich gi dhoga; abiro pake e dier oganda maduongʼ.
Med min Mund vil jeg højlig takke HERREN, prise ham midt i Mængden;
31 Nimar ochungʼ e bat korachwich mar ngʼat mochando, mondo ores ngimane kuom joma ngʼadone buch tho.
thi han staar ved den fattiges højre at fri ham fra dem, der dømmer hans Sjæl.

< Zaburi 109 >