Kwan 36

1 Jatend anywola mar joka Gilead wuod Makir, ma wuod Manase, mane oa e dhout nyikwa Josef, nobiro mi owuoyo e nyim Musa kod jotelo, ma gin jotend anywola mag jo-Israel.

Husfederne åt Gileads-folket, som var ætta frå Makir, son åt Manasse, og høyrde til Josefs-ætterne, gjekk fram og tala so til Moses og styresmennerne, ættehovdingarne åt Israels-folket:

2 Negiwacho niya, “Kane Jehova Nyasaye omiyo ruodha chik mondo opog piny ne jo-Israel kigoyo ombulu, nomiyi chik mondo pok mag owadwa Zelofehad mi nyige.

«Herren sagde, at du skulle byta landet i luter og lata Israels-sønerne draga strå um luterne, og han sagde at du skulde lata døtterne åt Selofhad, frenden vår, få eigedomen etter far sin.

3 Koro parane ni onywomgi gi chwo moa e dhout jo-Israel mamoko; to pokgi nogol kuom pok mar kwerewa, mi med libamba mane onywomogi. Omiyo bath pok marwa nomawa.

Men vert no dei gifte med menner av dei andre Israels-ætterne, so gjeng eigedomen deira ifrå vår ætt, og jordi åt den ætti dei kjem inn i aukar, men vår ættarjord minkar.

4 Ka Higa mar Piero Abich mar jo-Israel ochopo (tiende ni Jubli), to nokaw girkeni mag-gi kigolo kuom gikeni mar dhoodgi kimedo e dhood joma onywomogi.”

Og når jubelåret kjem hjå Israels-folket, so vert eigedomen åt desse gjentorne lagd til den ætti som dei hev kome inn i, og teken ifrå vår ætt.»

5 Eka Musa nomiyo jo-Israel wach machalo kama kaluwore gi chik mane Jehova Nyasaye omiye: “Gima dhood nyikwa Josef wacho nikare.

Då tala Moses til Israels-sønerne, so som Herren hadde sagt honom fyre: «Det er rett som Josefs-sønerne segjer;

6 Ma e chik ma Jehova Nyasaye chiwo kuom nyi Zelofehad: Inyalo nywomgi gi ngʼato angʼata ma gihero moa e dhoodgi.

Høyr no kva Herrens vilje er med døtterne åt Selofhad: dei kann gifta seg med kven dei vil, men det lyt vera innan fedreætti deira.

7 Onge pok mar Israel maa e dhoodni to dhi e dhoot machielo, nimar ja-Israel moro ka moro norit lowo mane oyudo koa kuom kwerene.

For ingen eigedom må hjå Israels-folket ganga yver frå ei ætt til ei onnor. Alle Israels-sønerne skal halda på eigedomen åt fedreætti si.

8 Nyako moro amora ma oyudo pok mar lowo kaka girkeni e dhood Israel moro amora nyaka nyuom gi ngʼato moa e dhood wuon mare, mondo omi ja-Israel moro amora oyud pok mar wuon mare.

Og kvar ei dotter som erver jord i eit av Israelsfylki, lyt gifta seg med ein frå same fylket, so kvar Israelsson kann erva odelsjordi etter federne sine,

9 Onge pok mano kadhi koa e dhoodni kadhi e dhoot machielo, nimar ja-Israel moro amora nyaka rit lop kwerene.”

og ingen eigedom skal ganga yver frå ei ætt til ei onnor, men alle Israels-ætterne halda på eigedomen sin.»

10 Omiyo nyi Zelofehad notimo mana kaka Jehova Nyasaye nosemiyo Musa chik.

Og døtterne åt Selofhad gjorde som Herren hadde sagt til Moses.

11 Nyi Zelofehad miluongo ni Mala, Tirza, Hogla, Milka kod Nowa nonywom gi ominegi ma yawuot owadgi wuon-gi.

Mahla og Tirsa og Hogla og Milka og Noa, alle døtterne åt Selofhad, gifte seg med frendar;

12 Nonywomgi ei anywola mar nyikwa Manase wuod Josef, kendo pok margi nosiko e anywola gi wuon-gi kendo e dhood gi wuon-gi.

med menner som var ætta frå Manasse, son åt Josef, gifte dei seg, so odelen deira kom til å fylgja den ætti dei høyrde til.

13 Magi e chike kod buche mane Jehova Nyasaye ochiwo kokalo kuom Musa mondo omi jo-Israel e pewe mag Moab e bath Aora Jordan kama omanyore gi Jeriko.

Dette var dei bodi og loverne som Herren let Moses kunngjera for Israels-folket på Moabmoarne ved Jordanelvi der ho renn frammed Jeriko.