< Mathayo 8 >

1 Kane olor piny koa e bath got malo, oganda maduongʼ ne luwo bangʼe.
Grandes multitudes siguieron a Jesús cuando bajó de la montaña.
2 Ngʼat moro man-gi dhoho nobiro mogoyo chonge piny e nyim Yesu, kendo nowachone niya, “Ruoth, kiyie to inyalo pwodha.”
Un leproso se acercó a él, y se arrodilló, adorándolo, y le dijo: “Señor, si quieres, por favor sáname”.
3 Yesu norieyo bade momulo ngʼatno. Nowachone niya, “Ayie, pwodhri!” Gikanyono nochango kuom dhohone.
Jesús se extendió hacia él y lo tocó con su mano. “Quiero”, le dijo. “Queda sano”. Inmediatamente este hombre fue sanado de su lepra.
4 Eka Yesu nowachone niya, “Ne ni ok inyiso ngʼato wachni. To dhiyo mondo inyisri ne jadolo, kendo ichiw mich ma Musa nochiko, mondo obed ranyisi ne gin.”
“Asegúrate de no contárselo a nadie”, le dijo Jesús. “Ve y preséntate ante el sacerdote y da la ofrenda que Moisés ordenó, como evidencia pública”.
5 Kane Yesu osedonjo ei Kapernaum, ja-Kenturo moro nobiro ire, kakwaye kony.
Cuando Jesús entró a Capernaúm, un centurión se le acercó, suplicándole su ayuda,
6 Nowacho niya, “Ruoth, jatichna aweyo koriere piny dala, ka ok onyal chuth, kendo kowinjo marach moloyo.”
“Señor, mi siervo está en casa, acostado y sin poder moverse. Está sufriendo una terrible agonía”.
7 Yesu nowachone niya, “Abiro dhi mi achange.”
“Iré y lo sanaré”, respondió Jesús.
8 Ja-Kenturo nodwoko kawacho niya, “Ruoth, ok awinjora ibi idonji ei oda. To wach mana wach kende, to jatichna biro chango.
El centurión respondió: “Señor, no merezco una visita a mi casa. Solo di la palabra y mi siervo quedará sano.
9 Nimar an bende an ngʼama ni e bwo loch kod jolweny manie bwoya. Ka awacho ne moro ni, ‘Dhiyo,’ to odhi; kendo ka awacho ne machielo ni, ‘Bi,’ to obiro. Bende, ka anyiso misumbana ni, ‘Tim ma,’ to otimo kamano.”
Porque yo mismo estoy bajo la autoridad de mis superiores, y a la vez yo también tengo soldados bajo mi mando. Yo le ordeno a uno: ‘¡Ve!’ y él va. Mando a otro: ‘¡Ven!’ y él viene. Digo a mi siervo: ‘¡Haz esto!’ y él lo hace”.
10 Kane Yesu owinjo wach ngʼatno, nohum nono kendo nowachone joma ne luwo bangʼe niya, “Awachonu adier ni pok ayudo kata ngʼat achiel e piny Israel ma nigi yie maduongʼ machal kama.
Cuando Jesús escuchó lo que este hombre dijo, se quedó asombrado. Entonces le dijo a los que le seguían: “En verdad les digo que no he encontrado este tipo de confianza en ninguna parte de Israel.
11 Awachonu ni ji mangʼeny biro biro koa yo wuok chiengʼ gi yo podho chiengʼ kendo ginikaw keregi kaachiel gi Ibrahim, Isaka gi Jakobo e nyasi mar chiemo manobed e pinyruodh polo.
Les digo que muchos vendrán del este y del oeste, y se sentarán con Abraham e Isaac en el reino de los cielos.
12 To jokanyo mag pinyruoth to nodir oko e mudho mandiwa, kama ji nobed gi ywagruok malich ka gimwodo lekegi.”
Pero los herederos del reino serán lanzados a la oscuridad absoluta, donde habrá lamento y crujir de dientes”.
13 Eka Yesu nowachone ja-Kenturo niya, “Dhiyo! Biro timoreni mana kaka iseyie ni notimreno.” Kendo jatichne nochango e sa nogono.
Entonces Jesús le dijo al centurión, “Ve a casa. Lo que pediste ya fue hecho, como creíste que pasaría”. Y el siervo fue sanado inmediatamente.
14 Kane Yesu obiro e od Petro, noneno min chi Petro ka onindo e kitanda, ka en-gi midhusi.
Cuando Jesús llegó a la casa de Pedro, vio que la suegra de Pedro estaba enferma en cama y tenía una fiebre muy alta.
15 Nomulo lwete mi midhusi noweye, kendo noa malo mochako miyogi chiemo.
Entonces Jesús tocó su mano y se le quitó la fiebre. Ella se levantó y comenzó a prepararle comida a Jesús.
16 Ka nochopo odhiambo, nokelne ji mathoth mane nigi jochiende, kendo noriembo jochiendego oko gi wach, bende nochango ji duto mane tuo.
Cuando llegó la noche, trajeron ante Jesús a un hombre endemoniado. Con solo una orden, Jesús hizo que los espíritus salieran de él, y sanó a todos los que estaban enfermos.
17 Mano notimore mondo ochop gima nowachi gi dho Janabi Isaya niya, “Nokawo nyawo marwa kendo notingʼo tuochewa.”
Esto cumplió lo que el profeta Isaías dijo: “Él sanó nuestras enfermedades y nos libertó de nuestras dolencias”.
18 Kane Yesu oneno oganda maduongʼ kolwore, nogolo chik mondo gingʼad nam gidhi loka nam komachielo.
Cuando Jesús vio las multitudes que lo rodeaban, dio instrucciones de que debían ir al otro lado del lago.
19 Eka japuonj chik nobiro ire mowachone niya, “Japuonj, abiro luwi kamoro amora midhiye.”
Entonces uno de los maestros religiosos se acercó a él y le dijo: “Maestro, te seguiré adonde vayas”.
20 To Yesu nodwoke niya, “Bwe nigi buchegi kendo winy mafuyo e kor yamo nigi utegi, to Wuod Dhano onge gi kamoro amora monyalo kete wiye.”
“Los zorros tienen guaridas y las aves silvestres tienen nidos, pero el Hijo del hombre no tiene dónde recostarse y descansar”, le dijo Jesús.
21 Japuonjrene machielo nowachone niya, “Ruoth, yiena adhi ayik wuonwa mondi.”
Otro discípulo le dijo a Jesús: “Señor, primero déjame ir y sepultar a mi padre”.
22 To Yesu nowachone niya, “In luwa, kendo we joma otho oik jogegi motho gin giwegi.”
“Sígueme. Deja que los muertos sepulten a sus propios muertos”, le respondió Jesús.
23 Eka nodonjo ei yie kendo jopuonjrene noluwe.
Entonces Jesús subió a una barca y sus discípulos se fueron con él.
24 To apoya nono, ahiti mangʼongo notugore e nam, mi apaka nochako tago yie koni gi koni. To Yesu noyudo nindo otero.
De repente, sopló una fuerte tormenta, y las olas golpeaban fuertemente contra la barca, pero Jesús seguía durmiendo.
25 Jopuonjre nodhi ire mochiewe, kagiwachone niya, “Ruoth, reswa! Wadhi nimo!”
Los discípulos se acercaron a él y lo despertaron gritándole: “¡Sálvanos, Señor! ¡Vamos a hundirnos!”
26 Nodwokogi niya, “Angʼo momiyo uluor kamano, yaye un joma nigi yie matin?” Eka Yesu nochiewo mokwero yembe gi apaka, mi nam nolingʼ thi.
“¿Por qué tienen tanto miedo? ¿Por qué tienen tan poca confianza?” les preguntó Jesús. Entonces se levantó y ordenó a los vientos y las olas que se detuvieran. Y todo quedó completamente en calma.
27 Jogo nohum nono, kendo negipenjore niya, “Ma en ngʼat manade? Kata mana yembe gi apaka bende winje!”
Los discípulos estaban asombrados y decían: “¿Quién es este? ¿Incluso los vientos y las olas le obedecen?”
28 Kane ochopo loka komachielo e gwengʼ mar Gadarena, chwo ariyo mane nigi jochiende nowuokne e gunda mar liete moromo kode. Ne giger ahinya maonge ngʼama ne nyalo kalo kanyo.
Cuando llegaron al otro lado, a la región de los gadarenos, dos hombres endemoniados salieron del cementerio para encontrarse con Jesús. Estos hombres eran tan peligrosos que nadie se atrevía a pasar por ese camino.
29 Ne gikok matek niya, “Idwaro angʼo irwa ka, Wuod Nyasaye? Dibed ni isebiro ka mondo isandwa ka ndalo moketi pok ochopo?”
Y ellos gritaban: “¿Qué tienes que ver con nosotros, Hijo de Dios? ¿Has venido a torturarnos antes de tiempo?”
30 To mochwalore matin koa kama negintie, kweth maduongʼ mar anguro moko ne kwayo.
A lo lejos, había un gran hato de cerdos comiendo.
31 Jochiendego nosayo Yesu kawacho niya, “Kigolowa kuom ji ariyogi to orwa wadonji ei kweth mag anguro.”
Los demonios le suplicaron a Jesús: “Si vas a sacarnos de aquí, envíanos a ese hato de cerdos”.
32 Nowachonegi niya, “Dhiuru!” Omiyo jochiendego nowuok kuom ji ariyogo mi gidonjo ei angurogo, kendo kweth duto kar rombgi noringo matek koluwo aridiridi mochomo nam mi giduto ne githo ei pi.
“¡Vayan!” les dijo Jesús. Los demonios salieron de los dos hombres y huyeron hacia el hato de cerdos. Todo el hato de cerdos corrió, descendiendo por una pendiente, hasta que cayeron al mar y se ahogaron.
33 Joma ne rito angurogo noringo oa mine gidhi e dala mi ginyiso ji gima notimoreno, kaachiel gi gima noyudo osetimore ne joma ne nigi jochiende.
Los que cuidaban el rebaño de cerdos, salieron corriendo. Entonces se fueron hacia la ciudad y le contaron a la gente que estaba allí todo lo que había sucedido y lo que había ocurrido con los dos hombres endemoniados.
34 Eka ji duto manodak e dalano nowuok oko mondo girom gi Yesu. To kane ginene, negiywagorene mondo oa e gwengʼ-gi.
Y toda la ciudad salió para encontrarse con Jesús. Cuando lo encontraron, le suplicaron que abandonara su ciudad.

< Mathayo 8 >