Mariko 11
1 Kane gichiegni chopo Jerusalem, ka gin e miech Bethfage kod Bethania manie Got Zeituni, Yesu nooro jopuonjrene ariyo
A gdy się przybliżyli do Jeruzalemu i do Betfagie i do Betanii ku górze oliwnej, posłał dwóch z uczniów swoich,
2 kowachonegi niya, “Dhiuru e dala man nyimu cha, to ka udonjo e iye to ubiro nwangʼo nyathi kanyna mapok ngʼato oidho nyaka nene kotwe kanyo. Gonyeuru kendo ukele ka.
I rzekł im: Idźcie do miasteczka, które jest przeciwko wam, a wszedłszy do niego, zaraz znajdziecie oślę uwiązane, na którem nikt z ludzi nie siedział; odwiążcież je, a przywiedźcie.
3 Kapo ngʼato openjou ni, ‘Angʼo momiyo utimo timni?’ To udwoke ni, ‘Ruoth dware, kendo obiro duoge bangʼ seche manok!’”
A jeźliby wam kto rzekł: Cóż to czynicie? Powiedzcie, iż go Pan potrzebuje; a wnet je tu pośle.
4 Negidhi mi giyudo nyathi kanyna kotwe oko e yo matin e dhorangach. To kane oyudo gigonye,
Szli tedy i znaleźli oślę uwiązane u drzwi na dworze na rozstaniu dróg, i odwiązali je.
5 jomoko mane ochungʼ kanyo nopenjogi niya, “Utimo angʼono, ugonyo nyathi kanynano nangʼo?”
Tedy niektórzy z onych, co tam stali, mówili: Cóż czynicie, że odwiązujecie oślę?
6 To negidwokogi mana kaka Yesu nonyisogi mondo gidwokgi mi jogo noweyogi gidhi.
A oni im rzekli, jako im był rozkazał Jezus. I puścili je.
7 Kane gikelo nyathi kanyna ne Yesu, ne gipedho lepgi e ngʼeye mi Yesu obetie.
Przywiedli tedy oślę do Jezusa, i włożyli na nie szaty swoje; i wsiadł na nie.
8 Ji mangʼeny bende nopedho lepgi e yo, to jomoko nopedho oboke mag yiende mane gingʼado e puothe.
A wiele ich słali szaty swoje na drodze; drudzy zasię obcinali gałązki z drzew, i słali na drodze.
9 Jogo mane otelo e nyim Yesu gi jopuonjrene, kod mago mane odongʼ chien, ne goyo koko niya, “Hosana!” “Ogwedh ngʼat mabiro e nying Jehova Nyasaye.”
A którzy wprzód szli, i którzy pozad szli, wołali, mówiąc: Hosanna, błogosławiony, który idzie w imieniu Pańskiem!
10 “Ogwedh pinyruoth mabiro mar Daudi kwarwa!” “Hosana manie polo malo!”
Błogosławione królestwo ojca naszego Dawida, które przyszło w imieniu Pańskiem! Hosanna na wysokościach!
11 Yesu nodonjo Jerusalem mi odhi nyaka ei hekalu. Nowuotho e iye monono gik moko duto motimore, to nikech sa ne koro olewo, nowuok gi jopuonjrene apar gariyo mi odhi Bethania.
I wjechał Jezus do Jeruzalemu i przyszedł do kościoła, a obejrzawszy wszystko, gdy już była wieczorna godzina, wyszedł do Betanii z dwunastoma.
12 Kinyne kane oyudo gia Bethania, kech ne kayo Yesu.
A drugiego dnia, gdy wychodzili z Betanii, łaknął.
13 Kane pod en gichien, noneno yadh ngʼowu moro ma ite odhukno mi odhi machiegni kode mondo oyudie olemo kuome ocham. Kane ochopo but yadhno ne ok oyudo gimoro kuome makmana ite kende, nikech ne ok en kinde ma ngʼowu chiekie.
I ujrzawszy z daleka figowe drzewo, mające liście, przyszedł, jeźliby snać co na niem znalazł; a gdy do niego przyszedł, nic nie znalazł, tylko liście; bo nie był czas figom.
14 Eka Yesu nowacho ni yadhno niya, “Ngʼato kik chak cham olemo mowuok kuomi kendo.” Jopuonjrene nowinje kowacho kamano. (aiōn g165)
A odpowiadając Jezus, rzekł mu: Niechajże więcej na wieki nikt z ciebie owocu nie je. A słyszeli to uczniowie jego. (aiōn g165)
15 Kane gichopo Jerusalem, Yesu nodonjo ei hekalu mi noriembo oko joma ne ngʼiewo kendo uso gik moko kanyo. Noloko mesni mag jowil pesa ataro kod kombe mag joma ne uso akuche,
I przyszli do Jeruzalemu; a wszedłszy Jezus do kościoła, począł wyganiać sprzedawające i kupujące w kościele, i poprzewracał stoły tych, co pieniędzmi handlowali, i stołki tych, co sprzedawali gołębie;
16 kendo ne ok oyiene ngʼato mondo otingʼ misigo mar ohala moro amora kakalogo e dier agola mar hekalu.
A nie dopuścił, żeby kto miał nieść naczynie przez kościół.
17 Yesu nochako puonjogi kowachonegi niya, “Donge ondiki ni: ‘Oda noluongi ni od lamo mar ogendini duto’? To un useloke ‘kar chokruok mar jomecho.’”
I nauczał, mówiąc im: Azaż nie napisano: Że dom mój, dom modlitwy będzie nazwany od wszystkich narodów? a wyście go uczynili jaskinią zbójców.
18 Jodolo madongo gi jopuonj chik nowinjo wachni mochako chano yo mar nege, nimar ne giluore nikech oganda duto nowuoro puonjne.
A słyszeli to nauczeni w Piśmie i przedniejsi kapłani i szukali, jakoby go stracili; albowiem się go bali, przeto iż wszystek lud zdumiewał się nad nauką jego.
19 Ka piny koro noyuso, Yesu gi jopuonjre nowuok e dala maduongʼno mi gidhi e gwenge.
A gdy przyszedł wieczór, wyszedł z miasta.
20 Kinyne gokinyi kane oyudo giwuotho negineno yiend ngʼowu mane Yesu okwongʼo cha kosetwo, chakre tiendene.
A rano idąc mimo figowe drzewo, ujrzeli, iż z korzenia uschło.
21 Petro noparo mowachoni Yesu niya, “Rabi! Ne yadh ngʼowu manyo ikwongʼo osetwo!”
Tedy wspomniawszy Piotr, rzekł mu: Mistrzu! oto figowe drzewo, któreś przeklął, uschło.
22 To Yesu nodwoko kowacho niya, “Beduru gi yie kuom Nyasaye.
A Jezus odpowiadając, rzekł im: Miejcie wiarę w Boga.
23 Awachonu adier ni ka ngʼato owacho ne godni ni, ‘Dhiyo mondo inyumri e nam,’ ma ok obedo gi kiawa e chunye kata matin, to oyie ni gima owachono biro timore, to gima odwarono notimre kamano.
Bo zaprawdę powiadam wam, iż ktobykolwiek rzekł tej górze: Podnieś się, a rzuć się w morze, a nie wątpiłby w sercu swojem, leczby wierzył, że się stanie, co mówi, stanie się mu, cokolwiek rzecze.
24 Kuom mano anyisou ni gimoro amora mukwayo kulamo, beduru gi yie ni useyude mi nobed maru adier.
Przetoż powiadam wam: O cokolwiekbyście, modląc się, prosili, wierzcie, że weźmiecie, a stanie się wam.
25 To bende ka ichungʼ ilemo, to in-gi wach moro e kindi gi ngʼato, to nyaka iwene richone, eka mondo Wuonu manie polo bende oyie weyoni richoni. [
A gdy stoicie modląc się, odpuśćcież, jeźli co przeciw komu macie, aby i Ojciec wasz, który jest w niebiesiech, odpuścił wam upadki wasze.
26 To ka ok uweyo ni ji richogi, to Wuonu manie polo bende ok nowenu richou.]”
Bo jeźli wy nie odpuścicie, i Ojciec wasz, który jest w niebiesiech, nie odpuści wam upadków waszych.
27 Negichako gichopo Jerusalem kendo, to kane oyudo Yesu wuotho e laru mar hekalu, jodolo madongo gi jopuonj Chik, kaachiel gi jodongo nobiro ire.
I przyszli znowu do Jeruzalemu. A gdy się on przechodził po kościele, przystąpili do niego przedniejsi kapłani i nauczeni w Piśmie i starsi;
28 Negipenje niya, “Itimo gigi gi teko mane, koso ngʼa momiyi teko mar timogi?”
I mówili do niego: Którąż to mocą czynisz? a kto ci dał tę moc, abyś to czynił?
29 Yesu nodwokogi niya, “Abiro penjou penjo achiel. Dwokauru, to abiro nyisou teko ma atimogo gigi.
Tedy Jezus odpowiadając, rzekł im: Spytam was i ja o jednę rzecz; odpowiedzcież mi, a powiem, którą mocą to czynię.
30 Uparo ni batiso Johana noa e polo koso noa kuom dhano? Nyisaneuru!”
Chrzest Jana z niebaż był, czyli z ludzi? Odpowiedzcie mi.
31 Negiwuoyo kuom wachni e kindgi giwegi kendo giwacho niya, “Ka wawacho ni, ‘Noa e polo,’ to obiro penjowa ni, ‘Ka en kamano to angʼo momiyo nutamoru yie kuome?’
I rozbierali to sami między sobą, mówiąc: Jeźli powiemy, z nieba, rzecze: Przeczżeście mu tedy nie wierzyli?
32 To ka wawacho ni, ‘Noa kuom dhano.’” (Negiluoro ji, nikech ji duto nokawo ni Johana ema janabi adier.)
A jeźli powiemy, z ludzi, bojemy się ludu; albowiem wszyscy Jana mieli za prawdziwego proroka.
33 Omiyo negidwoko Yesu niya, “Ok wangʼeyo.” Yesu nowachonegi niya, “An bende ok abi nyisou kuma agole teko ma atimogo gigi.”
Tedy odpowiadając rzekli Jezusowi: Nie wiemy. Jezus też odpowiadając rzekł im: I ja wam nie powiem, którą mocą to czynię.
