Joshua 7
1 Jo-Israel ne ok obedo jo-ratiro kaluwore gi gik mane owal ni Jehova Nyasaye. Ngʼat mane nyinge Akan wuod Karmi, ma wuod Zabdi, ma wuod Zera, mar dhood Juda nokawo moko kuom gik mane owalgi. Omiyo Jehova Nyasaye nobedo gi mirima gi jo-Israel.
Men Israels-sønerne for ikkje ærleg åt med det som var vigt til Herren. Akan, son åt Karmi, som var son åt Zabdi og soneson åt Zerah av Juda-ætti, tok noko av det vigde. Då vart Herren brennande harm på Israels-sønerne.
2 Kane Joshua ooro ji koa Jeriko mondo odhi Ai, mantiere but Beth Aven yo podho chiengʼ mar Bethel nokonegi niya, “Dhiuru kendo utim nonro ma lingʼ-lingʼ mar gwengʼno.” Omiyo jogo nodhi mi ginono Ai lingʼ-lingʼ.
Frå Jeriko sende Josva nokre menner til Aj, som ligg tett innmed Bet-Aven, austanfor Betel, og sagde til deim: «Far upp og njosna i landet!» So for mennerne upp og njosna i Aj.
3 Kane gidwogo ir Joshua, negiwachone niya, “Ji duto ok onego dhi kedo gi jo-Ai. To or ji alufu ariyo kata adek mondo odhi okawe kendo kik oket ji obed mool nikech nitiere mana ji manok kuno.”
Og då dei kom attende til Josva, sagde dei med honom: «Lat ikkje alt folket fara der upp! Send tvo, tri tusund mann, so tek dei Aj! Du treng ikkje umaka heile heren dit; for dei er ikkje mange.»
4 Omiyo ji madirom alufu adek ema nodhi, to jo-Ai noriembogi,
So for um lag tri tusund mann av heren der upp; men dei rømde for Aj-mennerne,
5 mi ji madirom piero adek gauchiel nonegi. Ne giriembo jo-Israel koa e dhoranga dala maduongʼ nyaka kama nitiere kite mopa kendo neginegogi e holo. Mano nomiyo kihondko nogoyogi ma gipodho.
og Aj-mennerne slo i hel um lag seks og tretti av deim, og sette so etter deim frå porten til steinbrotet, og hogg deim ned i bakkarne. Då kolna Israels-sønerne all igjenom, og vart som dei var numne.
6 Bangʼe Joshua noyiecho lepe mi opodho auma e nyim Sandug Muma mar Jehova Nyasaye, moriyo kanyo nyaka odhiambo. Jodong Israel bende notimo kamano kendo ne giolo buru e wigi.
Og Josva reiv sund klædi sine og låg på kne framfor Herrens kista alt til kvelds, både han og styresmennerne i Israel, og dei strådde mold på hovudi sine.
7 Joshua nowacho niya, “Yaye, Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto, ere gima omiyo isekelo jogi loka mar aora Jordan mana ni mondo ichiwgi e lwet jo-Amor mondo itiekgi? Mad ne gik mane wan-go loka cha romwa kendo wasik kuno!
Og Josva sagde: «Herre, min Gud, kvi førde du dette folket yver Jordan, når du vilde gjeva oss i henderne på amoritarne, so dei skulde tyna oss? Gjev me heller hadde vorte buande på hi sida Jordan!
8 Yaye, Ruoth Nyasaye, en angʼo ma dwawachi ka jo-Israel oseriemb gi wasikgi kama?
Å kjære Herre min, kva skal eg segja no, når Israel hev snutt ryggen til fienden?
9 Jo-Kanaan gi jopinyni mamoko biro winjo kuom wachni kendo gibiro monjowa mi gitiekwa e pinyni. Angʼo ma nitim mondo ires nyingi maduongʼni?”
Når kananitarne og alle andre som bur her i landet, fær høyra dette, so kjem dei til å kringsetja oss og rydja namnet vårt ut or verdi, og kva vil du då gjera med ditt store namn?»
10 Jehova Nyasaye nowacho ni Joshua niya, “Chungʼ malo! Angʼo ma ikulone wiyi piny ka?
Då sagde Herren til Josva: «Statt upp! Kvi ligg du her på kne?
11 Jo-Israel osetimo richo, kendo giseketho singruokna mane achikogi mondo giriti. Gisekawo bath gik moko mane owal, gisekwalo, giseriambo, kendo gisekawo gigo mokwer ma giriwo gi gig-gi giwegi.
Israel hev synda! Dei hev brote det bodet eg lagde på deim, og teke av det som var vigt, og stole det og dult det burt, og gøymt det millom sine eigne ting.
12 Mano emomiyo jo-Israel ok nyal loyo wasikgi; giloko ngʼegi kendo giringo nikech oseketgi gir kethruok. Ok anabed kodu makmana ka uketho gigo manie dieru mowal ni kethruok.
No kann dei ikkje Israels-sønerne standa seg mot fienden, men lyt snu ryggen til deim; for dei er sjølve vigde til ulukka. Kvittar de dykk ikkje med det som er vigt, so vil eg ikkje vera med dykk lenger.
13 “Aa malo mondo inyis jo-Israel opwodhre kinyisogi ni, ‘Pwodhreuru kuikoru ni odiechiengʼ ma kiny nikech Jehova Nyasaye ma Nyasach Israel wacho kama: Gik mowal ne Jehova Nyasaye nitie e dieru, yaye Israel, omiyo kapod ok ugolo gigo kuomu, to ok unulo wasiku.
Statt no upp! Lat folket helga seg, og seg til deim: «Helga dykk til morgons! For so segjer Herren, Israels Gud: Det er noko vigt hjå deg, Israel! Du kann ikkje standa deg mot fiendarne fyrr de kvittar dykk med det som er vigt.
14 “‘Wuoguru gokinyi dhoot ka dhoot. Dhoot ma Jehova Nyasaye noyier biro biro e nyime anywola ka anywola, to anywola ma Jehova Nyasaye noyier biro biro e nyime dala ka dala, kendo dala ma Jehova Nyasaye noyier biro biro e nyime ngʼato ka ngʼato.
Tidleg i morgon skal de stiga fram, ætt for ætt, og den ætti som Herren tek ut, skal stiga fram grein for grein, og den ættgreini Herren tek ut, skal stiga fram, hus for hus, og den huslyden Herren tek ut, skal stiga fram mann for mann.
15 Ngʼatno mani maki gi gigo mowal notieki gi mach, kaachiel gi gige duto, nikech oseketho singruok mar Jehova Nyasaye kendo osetimo gima mono e piny Israel!’”
Og den som det vigde vert funne hjå, skal brennast med alt sitt, for di han braut Herrens bod, og gjorde eit skjemdarverk i Israel.»»
16 Kinyne gokinyi mangʼich Joshua noluongo jo-Israel gi dhoutgi, kendo Juda noyier.
Morgonen etter reis Josva tidleg upp, og let Israels-folket stiga fram, ætt for ætt; og Juda-ætti vart utteki.
17 Anywola mar Juda nobiro, mi oyier joka Zera. Joka Zera nobiro ot ka ot mi od Zabdi ema noyier.
So let han ættgreinene i Juda stiga fram, og zerahit-greini vart utteki. So let han zerahit-greini stiga fram, mann for mann, og Zabdi vart utteken.
18 Kane ogolo ngʼato ka ngʼato kuom joka Zabdi, to Akan wuod Karmi, ma wuod Zimri, ma wuod Zera mar dhood Juda ema noyier.
So let han huslyden hans stiga fram mann for mann, og Akan, son åt Karmi, som var son åt Zabdi og soneson åt Zerah av Juda-ætti, vart utteken.
19 Bangʼ mano, Joshua nowachone Akan niya, “Wuoda, mi Jehova Nyasaye ma Nyasach Israel duongʼ gi pak. Nyisa gima isetimo kendo kik ipanda.”
Då sagde Josva til Akan: «Min son, gjev Herren, Israels Gud, æra og pris, og seg meg kva du hev gjort! dyl ingen ting for meg!»
20 Akan nodwoke niya, “En adier! Asetimone Jehova Nyasaye ma Nyasach Israel richo. Ma e gima asetimo:
«Å ja, ja, eg hev synda mot Herren, Israels Gud, » svara Akan; «no skal eg segja kva eg hev gjort:
21 Kane aneno gik miketho kaka njora maber moa Babulon, gi fedha ma pekne dirom kilo ariyo, to gi dhahabu ma pekne oromo nus kilo, to chunya nogombogi mi akawogi kendo apandogi e bwo lowo ei hemba ka fedha ema oket piny mogik.”
Eg såg millom herfanget ei ven babylonsk kåpa og tvo hundrad sekel sylv og ei gullstong på femti lodd; dette fekk eg hug på og tok det; det ligg nedgrave under tjeldbudi mi; sylvet ligg underst.»
22 Omiyo Joshua nooro joote mi giringo e hema kendo ne giyudogi mana kaka gin, kopandgi e hembe, ka fedha ema oket piny mogik.
So sende Josva nokre menner av stad; dei sprang burt til tjeldbudi hans, og der fann dei det; det låg nedgrave i tjeldbudi, og sylvet låg underst.
23 Negigolo gigo koa e hema, mi gikelogi ni Joshua kod jo-Israel duto kendo gipedhogi oko e nyim Jehova Nyasaye.
Dei tok det ut or tjeldbudi og bar det med seg til Josva og Israels-lyden og lagde det ned framfor Herrens åsyn.
24 Bangʼ mano Joshua, kaachiel gi jo-Israel duto nokawo Akan ma nyakwar Zera, gi fedha, gi njora, gi dhahabu, yawuote kod nyige, dhok, punde kod rombe, hembe kod gigo duto ma en godo mi giterogi nyaka e holo mar Akor.
Og Josva og heile Israel tok Akan, zerahiten, og sylvet og kåpa og gullstongi, og sønerne og døtterne hans, og ukserne og asni og småfeet og tjeldbudi hans og alt det han åtte, og førde det upp i Akordalen.
25 Joshua nowacho niya, “Angʼo momiyo isekelo masira machal kama kuomwa? In bende Jehova Nyasaye biro keloni masira.” Bangʼe jo-Israel duto nochielo Akan kod joge gi kite, kendo ne giwangʼe kaachiel gi joge.
Og Josva sagde til honom: «Kvi førde du slik ulukka yver oss? I dag skal Herren føra ulukka yver deg!» So tok heile Israel og steina honom i hel og brende og steina alt som høyrde honom til.
26 Bangʼ mano ne gidhuro kite kuom Akan, ma mano pod ni kamano nyaka chil kawuono. Eka mirima mar Jehova Nyasaye norumo. Kuom mano kanyo pod iluongo ni Holo mar Akor nyaka chil kawuono.
Sidan kasta dei i hop ei stor steinrøys yver honom; den hev lege der alt til denne dag. Då døyvde Herren den brennande harmen sin. Men sidan vart den staden kalla Akordalen, og det namnet hev han den dag i dag.
