Johana 5

1 Bangʼ kinde moko, Yesu nodhi Jerusalem e Sap jo-Yahudi.

Ei tid etterpå var det ei av høgtiderne åt jødarne, og Jesus for upp til Jerusalem.

2 E Jerusalem kanyo, but ranga Rombe, miluongo ni Bethesda gi dho jo-Hibrania, ne nitiere yawo moro ma nigi raidhi abich midonjogo.

Ved Saueporten i Jerusalem er det ein dam som dei på hebraisk kallar Betesda, med fem sulehallar kringum;

3 Kanyo ji mathoth man-gi tuoche mopogore opogore kaka muofni, rongʼonde, kod joma nigi athany nohero riyo kanyo [kendo negirito mondo pi otugre.

i deim låg det ei heil mengd med sjuke - blinde, halte, nomne - som venta på at vatnet skulle rørast upp;

4 Kinde ka kinde malaika mar Ruoth ne lor mondo otug pi. Ngʼama nokwongo donjo e pigno sa ma otugoreno ne chango kuom kit tuo moro amora mane en-go].

for ein engel for frå tid til tid ned i dammen og rørde upp vatnet, og den fyrste som då steig uti, etter at vatnet var upprørt, han vart frisk, kva sjukdom han so leid av.

5 To ne nitie ngʼato kanyo mane osebedo gi midekre kuom higni piero adek gaboro.

No var det der ein mann som hadde dregest med sjukdomen sin i åtte og tretti år.

6 Kane Yesu onene konindo kanyo, kendo kane onyise ni osebedo kochal kamano kuom kinde marabora, nopenje niya, “Bende idwaro ni ochangi?”

Då Jesus såg honom liggja der, og fekk vita at han hadde vore sjuk i lang tid, sagde han til honom: «Vil du verta frisk?»

7 Ngʼatno nodwoke niya, “Jaduongʼ, aonge gi ngʼama nyalo konya donjo ei yawo sa ma pi otugore. Kinde ka kinde ma atemo ni adonji to ngʼat machielo donjo kuongona.”

«Herre, » svara den sjuke, «eg hev ingen som kann bera meg ned i dammen når vatnet tek til å rørast, og med eg er på vegen, stig ein annan ned fyre meg.»

8 Yesu nowachone niya, “Aa malo! Kaw pieni mondo iwuothi.”

Jesus segjer til honom: «Statt upp, tak sengi di og gakk!»

9 Gikanyono ngʼatno nochango, kendo nokawo piende mowuotho. Ma notimore chiengʼ Sabato,

Og straks vart mannen frisk, og tok sengi si og gjekk. Det var ein kviledag dette hende;

10 omiyo jo-Yahudi nowachone ngʼama nochangino niya, “Kawuono en chiengʼ Sabato, kendo chik ok oyieni tingʼo pieni.”

difor sagde jødarne til den som hadde vorte lækt: «Det er kviledag! Du hev ikkje lov til å bera sengi.»

11 Nodwokogi niya, “Ngʼat ma nochanga ema nowachona ni, ‘Kaw pieni mondo iwuothi.’”

Han svara: «Den som gjorde meg frisk, han sagde til meg: «Tak sengi di og gakk!»»

12 Omiyo negipenje niya, “Mano to en ngʼama nade manowachoni ni ikaw pieni kendo iwuothi?”

Dei spurde honom: «Kva var det for ein mann som sagde til deg: «Tak sengi di og gakk?»»

13 To ngʼat mane ochangino ne ok ongʼeyo nying ngʼat mane ochange, nimar noyudo ka Yesu osedonjo ei oganda mane ni kanyo.

Men den som hadde vorte lækt, visste ikkje kven det var, for Jesus hadde drege seg undan av di det var so mykje folk der på staden.

14 Bangʼe Yesu noyude e hekalu mowachone niya, “Winji, koro isedoko mangima. We richo, nono to gimoro marach moloyo biro timoreni.”

Sidan fekk Jesus sjå honom i templet og sagde til honom: «No hev du fenge att helsa di. Synda no ikkje meir! elles kunde det henda deg noko verre!»

15 Ngʼatno noa modhi onyiso jo-Yahudi ni Yesu ema nochange.

Mannen gjekk av stad og sagde med jødarne at det var Jesus som hadde gjort honom frisk.

16 Kuom mano, nikech Yesu ne chango ji chiengʼ Sabato, jo-Yahudi nosande.

Og difor forfylgde jødarne Jesus, sidan han gjorde slikt på ein kviledag.

17 To Yesu nowachonegi niya, “Wuora osiko katiyo tichne nyaka kawuono, kendo an bende atiyo mana kamano.”

Han svara deim: «Far min arbeider til no; eg arbeider og.»

18 Wachni nomiyo jo-Yahudi oramo ni nyaka ginege, nimar negineno ni ok Sabato kende ema noketho, to bende noluongo Nyasaye ni Wuon-gi, manyiso ni ne oketore ni orom gi Nyasaye.

Difor var jødarne endå meir huga på å drepa honom, sidan han ikkje berre braut helgi, men jamvel kalla Gud Far sin, og gjorde seg sjølv lik med Gud.

19 Yesu nodwokogi niya, “Awachonu adier ni, Wuod Dhano ok nyal timo gimoro kende owuon; to onyalo mana timo gima oneno ka Wuoro timo, nikech gimoro amora ma Wuoro timo ema Wuowi bende timo.

So tok Jesus til ords og sagde til deim: «Det segjer eg dykk for visst og sant: Sonen kann ingen ting gjera av seg sjølv, anna enn det han ser Faderen gjer; for det han gjer, det gjer Sonen og like eins.

20 Nimar Wuoro ohero Wuowi, kendo onyise gik moko duto motimo. Ee, obiro medo nyise nyaka gik madongo moloyo magi mi unuwuor.

For Faderen Sonen kjær, og syner honom alt det han gjer sjølv, og han skal syna honom større verk enn desse, so de skal koma til å undrast.

21 Mana kaka Wuoro chiero joma otho, kendo miyogi ngima, e kaka Wuowi bende chiwo ngima ne ngʼato angʼata mohero.

For liksom Faderen vekkjer upp dei daude og gjev deim liv, soleis gjev Sonen og liv åt kven han vil.

22 To bende, Wuoro ok ngʼad bura ne ngʼato, to oseketo teko mar ngʼado bura e lwet Wuowi,

For Faderen dømer ikkje heller nokon, men hev gjeve heile domen yver til Sonen,

23 mondo ji duto omi Wuowi duongʼ mana kaka gimiyo Wuoro duongʼ. Ngʼat ma ok mi Wuowi duongʼ ok mi Wuoro mane ooro Wuowino duongʼ.

so alle skal æra Sonen som dei ærar Faderen. Den som ikkje ærar Sonen, ærar ikkje Faderen, som hev sendt honom.

24 “Awachonu adier ni ngʼato angʼata mawinjo wachna, kendo moyie kuom Jal mane oora, nigi ngima mochwere, kendo ok bi ngʼadne buch tho; to osengʼado oa e tho modonjo e ngima. (aiōnios g166)

Det segjer eg dykk for visst og sant: Den som høyrer mitt ord og trur den som sende meg, han hev ævelegt liv, og kjem ikkje for domen, men hev gjenge yver frå dauden til livet. (aiōnios g166)

25 Awachonu adier ni ndalo biro, kendo koro osechopo, ma joma otho biro winjo dwond Wuod Nyasaye, kendo joma owinjo dwolno biro doko mangima.

Det segjer eg dykk for visst og sant: Det kjem ei tid, ja, ho hev alt kome, då dei daude skal høyra røysti åt Guds Son, og dei som lyder på henne, skal liva.

26 Mana kaka Wuoro nigi teko mar miyo ji ngima, e kaka osemiyo Wuowi bende teko mar timo kamano.

For liksom Faderen hev liv i seg sjølv, so gav han og Sonen den gåva at han hev liv i seg sjølv;

27 To bende osemiye teko mondo ongʼad bura, nikech en e Wuod Dhano.

og han gav honom fullmagt til å halda dom, av di han er ein menneskjeson.

28 “Wachni kik bwogu, nimar ndalo biro ma ji duto manie bur nowinj dwonde

De må ikkje undrast på det! For det kjem ein time då alle dei som ligg i graverne skal høyra hans røyst,

29 mi giwuog oko; joma osetimo maber nochier mondo obed mangima, to joma osetimo gik maricho nochier mondo ongʼadnigi buch tho.

og dei skal koma ut; dei som hev gjort godt, skal standa upp til liv, og dei som hev gjort vondt, skal standa upp til dom.

30 An onge gima anyalo timo gi tekona awuon, to angʼado bura ne ji mana kaluwore gi gima awinjo, kendo bura ma angʼado nikare, nimar ok atim kamano mondo atim dwarona awuon, to mondo atim dwaro Jal mane oora.

Eg kann ikkje gjera noko av meg sjølv; eg dømer etter det eg høyrer, og domen min er rettferdig; for eg gjeng ikkje etter min eigen vilje, men etter hans vilje som sende meg.

31 “Kapo ni atimo nenda awuon to nenda ok nikare.

Dersom eg vitnar um meg sjølv, so sæter ikkje vitnemålet mitt.

32 To nitie ngʼama chielo matimo neno ma chwaka, kendo angʼeyo ni neno motimo kuoma nikare.

Det er ein annan som vitnar um meg, og eg veit at det vitnemålet han gjev meg, er sant.

33 “Ne uoro joote ne Johana kendo osetimo neno kuom adiera.

De hev sendt bod til Johannes, og han hev vitna for sanningi.

34 Ok awach kamano nikech ayie gi nend dhano, to awacho kamano mondo uyud warruok.

Men eg tek ikkje mot vitnemål av noko menneskje; dette nemner eg berre av di eg gjerne vil de skal frelsast.

35 Johana ne en taya maliel makelo ler, kendo kuom kinde moko nuyie mondo omiu lerno.

Han var lampa som brann og skein, og de hadde hug til å gleda dykk eit bil i ljoset hans.

36 “To an gi neno maduongʼ moloyo mar Johana, nimar tich mane Wuora omiya mondo achopi, kendo makoro atimo sani-ni, nyiso ni Wuora ema noora.

Men eg hev eit vitnemål som er større enn det frå Johannes; for dei verki som Far min hev gjeve meg, og vil eg fullføra, sjølve dei verki eg gjer, vitnar um meg at Faderen hev sendt meg.

37 Wuoro moseorano osetimo neno kuoma en owuon. Pok uwinjo dwonde nyaka nene kendo pok uneno kite.

Og Faderen, som sende meg, hev sjølv vitna um meg. Hans røyst hev de aldri høyrt, og hans skapnad hev de aldri set,

38 Wachne bende onge eiu, nimar udagi yie kuom Jal mane ooro.

og hans ord ber de ikkje i hjarta dykkar; for den han sende, honom trur de ikkje.

39 Uketo chunyu kuom nono Muma nikech uparo ni unyalo yudo ngima mochwere kuomgi. Muma ema timo neno kuoma, (aiōnios g166)

De granskar skrifterne av di de tenkjer at de hev eit ævelegt liv i deim, og dei er det som vitnar um meg. (aiōnios g166)

40 to kata kamano utamoru biro ira mondo uyud ngima.

Og endå vil de ikkje koma til meg, so de kann hava liv.

41 “An ok adwar mondo dhano omiya duongʼ;

Eg tek ikkje mot æra av menneskje,

42 nikech angʼeyou maber ni uonge gihera mar Nyasaye e chunyu.

men eg kjenner dykk og for at de ikkje hev kjærleiken til Gud i dykk.

43 An asebiro e nying Wuora, to utamoru rwaka; to ka ngʼato machielo nobi e nyinge owuon to ubiro rwake arwaka.

Eg er komen i far min’s namn, og de tek ikkje imot meg; kjem ein annan i sitt eige namn - honom tek de imot!

44 Ere kaka unyalo yie ka urwako pak ma joweteu pakougo, to ok utem matek mondo uyud pak moa kuom Nyasaye ma achiel kende?

Korleis kann de tru, de som tek imot æra av kvarandre, men ikkje søkjer den æra som kjem frå den einaste Gud?

45 “Kik upar ni abiro donjonu e nyim Wuoro. Ngʼat madonjonu en Musa, ma useketo genou kuome.

De må’kje tenkja eg vil klaga dykk for far min! Det er ein som klagar dykk, Moses, han som de hev sett dykkar von til.

46 To ka dine bed ni uyie kuom Musa, to An bende dine uyie kuoma, nimar nondiko kuoma.

For trudde de Moses, so trudde de meg; for det er meg han hev skrive um.

47 To kaka ok uyie kuom gik mane ondiko, ere kaka ubiro yie kuom gik ma awacho?”

Men når de ikkje trur hans skrifter, korleis skal de då tru mine ord?»