Ayub 9
1 Eka ayub nodwoko kama:
Då tok Job til ords og sagde:
2 “Ee, angʼeyo ni gima iwachono en adier. To ere kaka dhano mangima nyalo bedo kare e nyim Nyasaye?
«Eg veit for visst at det er so; kva rett fær mannen imot Gud?
3 Kata dabed ni ngʼato dwaro mino kode wach, to bende dhano diduok penjo achiel kuom penjoge alufu achiel.
Um han med honom vilde trætta, han kann’kje svara eitt til tusund.
4 Riekone tut kendo tekre ngʼeny. En ngʼa mosepiem kode miloye?
Vis som han er og sterk i velde - kven kann vel strafflaust tråssa honom,
5 Ogolo gode kuonde ma gintie ka ok gingʼeyo kendo ongʼielogi ka en gi mirima.
som fjelli flyt, dei veit’kje av det, og velter deim upp i harm,
6 Oyiengo piny gie mise mare kendo omiyo sirni mage yiengni.
som ruggar jordi frå sin plass, so pilarne hennar skjelv,
7 Kowuoyo to chiengʼ ok rieny kendo oumo ler mar sulwe.
som soli byd so ho ei skin, og set eit segl for stjernorne,
8 En owuon ema noyaro polo kendo en ema nonyono apaka madongo mag nam.
som eine spanar himmeln ut og fram på havsens toppar skrid,
9 En ema nochweyo sulwe madongo kaka, yugni, oluoro-budho, ratego, kod sulwe mogudore mathoth man yo milambo.
hev skapt Karlsvogni og Orion, Sjustjerna og Sørkamri med?
10 Otimo gik madongo miwuoro mayombo pach dhano, honni mathoth ma ok kwanre.
Som storverk gjer, me ei kann fata, og underverk forutan tal?
11 Ka okadho buta to ok anyal nene; ka odhi nyima to ok anyal yange.
Han framum gjeng, eg ser han ikkje; um burt han glid, eg går han ikkje.
12 Kokawo gimoro odhigo; to en ngʼa manyalo tame? En ngʼa manyalo penje ni, ‘Ma to angʼo ma itimoni?’
Når han tek fat, kven stoggar honom? Kven honom spør: «Kva gjer du der?»
13 Nyasaye ok gengʼ mirimbe kendo nyaka jolwenj Rahab bende noloyo mopodho e tiende.
Gud stoggar ikkje vreiden sin; for han seg bøygde Rahabs-fylgjet.
14 “Ere kuma dayudie weche ma dawachne? Koro ere kaka damin kode wach?
Kor kann vel eg då svara han? Kor skal for han eg ordi leggja?
15 Kata dabed ni aonge richo kata achiel, to ok dadwoke; anyalo mana ywagora ne jangʼadna bura mondo okecha.
Um eg hev rett, eg kann’kje svara, men lyt min domar be um nåde.
16 Kata dabed ni aluonge mi obiro ira, to ok ayie ni onyalo winjo wachna.
Og um han svara når eg ropa, eg trudde ei mi røyst han høyrde.
17 Mirimb Nyasaye nyalo tieka kendo onyalo miyo adhondena medore kayiem nono.
Han som i stormver reiv meg burt og auka grunnlaust såri mine,
18 Ok onyal weya aywe to otimona mana gik mamiyo chunya bedo malit.
han let meg ikkje anda fritt, men metta meg med beiske ting.
19 Kaponi teko ema iwuoyoe, to otek ndi, kendo kata ka adiera ema ilose, to en ngʼa manyalo chune mondo obi onyis wach kuome.
Når magt det gjeld, då er han der; men gjeld det rett: kven stemnar honom?
20 Kata dabed ni aonge richo kata achiel, to dhoga pod biro mana ndhoga. Kata dabed ni aonge rach moro amora, to dhoga pod biro miyo inena kaka jaketho.
Um eg hev rett, min munn meg dømer; er skuldlaus, han meg domfeller.
21 “Kata dabed ni aonge gi ketho moro amora, to onge ber maneno, nikech ngimana en kayiem nono.
Skuldlaus eg er! eg skyner ei meg sjølv, vanvyrder livet mitt.
22 Ma emomiyo aneno ni gik moko duto chalre nikech okumo joma onge ketho kod joma timbegi richo machalre.
Det er det same, no eg segjer: Han tyner skuldig og uskuldig.
23 Ka masira oneko apoya, to pek ma ngʼat makare oyudo ok obadhe.
Når svipa brått gjev ulivssår, med lått han ser den gode lida.
24 Nyasaye oseketo piny e lwet joma timbegi richo, bende omiyo jongʼad bura duto bedo muofni. To ka ok en ema notimo kamano, to ngʼatno mane otimo mano?
Han jordi gav i nidings hand; på domarar han syni kverver. Er det’kje han, kven er det då?
25 “Ndalona ringo mapiyo moloyo jangʼwech; girumo piyo ka gionge mor kata matin.
Mitt liv fer snøggare enn lauparen, dei kverv, men lukka såg det aldri;
26 Gikadho piyo mana ka yiedhi molos gi oundho maringo e nam, kendo ka ongoe mafuyo e kor polo karango piny mondo omak nyagweno.
Det glid som båtar utav sev, lik ørn som ned på fengdi slær.
27 Ka anyalo wacho ni wiya owil gi gik maricho ma Nyasaye osetimona, to abiro loko pacha mi abed mamor.
Når eg mi plåga gløyma vil og jamna panna mi og smila,
28 Kata kamano, pod aluoro aluora masira momaka nikech angʼeyo ni Nyasaye ok nyal kwana ka ngʼat maonge ketho.
då gruvar eg for pina mi; eg veit du ei frikjenner meg.
29 Kaka koro osekawa ni an jaketho, angʼo ma dimi pod anyagra nono?
For når eg lyt straffskuldig vera, kvifor skal eg då fåfengt stræva?
30 Kata dine aluokra gi sabun mi aluok lwetena maler,
Um eg i snø meg vilde tvætta og reinsa henderne med lut.
31 to pod ibiro luta mana e chwodho mi nyaka lepa bende biro jok koda.
Du ned i grefti straks meg dukka, so mine klæde ved meg stygdest.
32 “Nyasaye ok en dhano kaka an ma dahedhra dwokora kode, kata madimi wayal kode e od bura.
Han ikkje er ein mann som eg, kann ei med meg til retten gå;
33 Ka dine bed ni nitie ngʼato manyalo bedo jathek e kinda gi Nyasaye, kata ngʼato manyalo ngʼado bura e kinda kode,
d’er ingen skilsmann millom oss som handi si kann på oss leggja.
34 kata ngʼat manyalo golo kum mare kuoma, mondo omi masichene kik bwoga,
Når berre han tok riset frå meg og ikkje skræmde meg med rædsla,
35 eka dine awuoyo ka ok aluore, to kaka weche chal sani, ok anyal timo kamano.”
eg skulde tala utan otte; sjølv dømer eg meg annarleis.
