Ayub 8
1 Eka Bildad ja-Shua nodwoko kama:
Kaj ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:
2 “Ibiro dhi nyime kiwacho gik ma kamago nyaka karangʼo? Wecheni chalo mana ka yamo makudho matek.
Kiel longe vi tiel parolos, Kaj la vortoj de via buŝo estos kiel forta vento?
3 Bende Nyasaye nyalo ngʼado bura ma ok nikare? Bende Jehova Nyasaye Maratego nyalo weyo timo gima kare?
Ĉu Dio falsas la juĝon? Ĉu la Plejpotenculo falsas la justecon?
4 Kane nyithindi otimo richo e nyime, noweyogi mondo giyud kum mowinjore gi richogi.
Se viaj filoj pekis kontraŭ Li, Li forpuŝis ilin pro ilia malbonago.
5 To ka inyalo dok ir Nyasaye mi iket kwayoni ne Jehova Nyasaye Maratego,
Se vi serĉas Dion Kaj petegas la Plejpotenculon,
6 kata ka dine in ngʼama ler kendo ngimani oriere tir, to dine oani malo mokonyi, kendo dine oduogi kari mowinjore kodi.
Se vi estas pura kaj pia, Li maldormos super vi, Kaj restarigos la bonstaton en via virta loĝejo.
7 Kata obedo ni chakruok mari ne rachrach, ndaloni mabiro nyime biro bedo malich miwuoro.
Kaj se via komenco estis malgranda, Via estonteco forte kreskos.
8 “Penj ane tiengʼ mosekalo mondo ingʼe gik mane kweregi opuonjore,
Ĉar demandu la antaŭajn generaciojn, Kaj primeditu tion, kion esploris iliaj patroj;
9 nikech wan to nyoro eka nonywolwa, kendo ok wangʼeyo gimoro, kendo ndalowa e pinyni chalo tipo.
Ĉar ni estas de hieraŭ, kaj ni nenion scias; Nia vivo sur la tero estas nur ombro.
10 We ipuonjri rieko kuom joma chon mondo iyud rieko kod ngʼeyo mane gin-go?
Ili instruos vin, diros al vi, Kaj el sia koro elirigos vortojn.
11 Bende togo nyalo dongo marabora kama thidhna ongee? Koso odundu bende nyalo dongo maber kama pi onge?
Ĉu povas kreski kano sen malsekeco? Ĉu kreskas junko sen akvo?
12 Kapod gidongo maber kendo pod ok ongʼolgi oko, to gitwo piyo moloyo lum.
En tia okazo ĝi velksekiĝas pli frue ol ĉiu herbo, Kiam ĝi estas ankoraŭ en sia freŝeco, Kiam ĝi ankoraŭ ne estas detranĉita.
13 Mano e gima timore ne joma oweyo Nyasaye; kamano e kaka geno mar joma okia Nyasaye rumo.
Tiaj estas la vojoj de ĉiuj, kiuj forgesas Dion; Kaj pereas la espero de hipokritulo,
14 Gima ogeno kuome en gima nono; kendo gima oyiengoree chalo mbui mar otiengʼ-otiengʼ.
Kies fido dehakiĝas, Kaj kies espero estas araneaĵo.
15 Koro ka giyiengore e mbuyi, to mbuyi dikonygi adier, ma ok oyiech? Koso ka gimako usi, to usi diresgi ma ok ochot.
Li apogas sin al sia domo, sed ne restos staranta; Li ekkaptos ĝin, sed ne povos sin teni.
16 Ochalo gi yien motwi kama otimo pi to chiengʼ goyo ma bedene yarore piyo piyo e puodho;
Li estis verda antaŭ la suno, Kaj super lia ĝardeno etendiĝas liaj branĉoj;
17 tiendene olawore e lwendni, kendo kere e dier kama otimo kite.
Amase plektiĝas liaj radikoj, Inter ŝtonoj ili tenas sin forte;
18 To ka opudhe oko kama otweyeno, to kanyo kwede kawacho ni, ‘An ne ok aneni!’
Sed kiam oni elŝiras lin el lia loko, Ĝi malkonfesas lin: Mi vin ne vidis.
19 Ngimane ner mi rum adier, kendo yiende mamoko ema twi e lowo mane entiereno.
Tia estas la ĝojo de lia vivo; Kaj el la tero kreskas aliaj.
20 “Adier, Nyasaye ok kwed ngʼama onge ketho, bende ok ochwak joma timbegi richo.
Vidu, Dio ne forpuŝas virtulon Kaj ne subtenas la manon de malpiuloj.
21 Obiro miyo ichako inyiero kendo ibiro bedo mamor.
Li plenigos ankoraŭ vian buŝon per rido Kaj viajn lipojn per ĝojkrioj.
22 Wasiki biro rwako wichkuot ka law, kendo miech joma timbegi richo ok nochak one kendo.”
Viaj malamantoj kovriĝos per honto; Sed la tendo de malpiuloj malaperos.
