Ayub 7
1 “Donge dhano nigi tich matek e piny? Donge ndalone chalo gi ndalo mag ngʼat mondiki kuom kinde machwok?
Militia est vita hominis super terram: et sicut dies mercenarii, dies eius.
2 Mana kaka misumba ma gombo ni seche mag odhiambo ochop piyo, kata ka ngʼama ondiki marito chudo mare gi geno,
Sicut servus desiderat umbram, et sicut mercenarius præstolatur finem operis sui:
3 e kaka an bende osemiya dweche maonge ohala kod otieno mopongʼ gi chandruok.
Sic et ego habui menses vacuos, et noctes laboriosas enumeravi mihi.
4 Ka adhi nindo to piny ok runa piyo kendo aparora ni abiro aa malo sa adi? Piny budhona kapok oru, kendo apuodora koni gi koni nyaka okinyi.
Si dormiero, dicam: Quando consurgam? et rursum expectabo vesperam, et replebor doloribus usque ad tenebras.
5 Denda kute gi adhonde opongʼo, pien denda mbala omako kendo chwer tutu.
Induta est caro mea putredine et sordibus pulveris, cutis mea aruit, et contracta est.
6 “Ndalo mar ngimana dhiyo mapiyo moloyo masind jachwe usi, kendo orumo piyo maonge geno.
Dies mei velocius transierunt quam a texente tela succiditur, et consumpti sunt absque ulla spe.
7 Yaye Nyasaye, parie kaka ngimana en mana muya nono; wengena ok nochak one mor kendo.
Memento quia ventus est vita mea, et non revertetur oculus meus ut videat bona.
8 Wenge makoro nena sani ok nochak onena kendo, gibiro dwara to ok gininena.
Nec aspiciet me visus hominis: oculi tui in me, et non subsistam.
Sicut consumitur nubes, et pertransit: sic qui descenderit ad inferos, non ascendet. (Sheol h7585)
10 Ok nodwogi e ode kendo; kar dakne ok nongʼeye kendo.
Nec revertetur ultra in domum suam, neque cognoscet eum amplius locus eius.
11 “Emomiyo ok anyal lingʼ; abiro wacho lit manie chunya, abiro nyiso pek ma an-go e chunya nikech mirima ma an-go.
Quapropter et ego non parcam ori meo, loquar in tribulatione spiritus mei: confabulabor cum amaritudine animæ meæ.
12 An nam, koso an ondiek nam momiyo ogona agengʼa kama?
Numquid mare ego sum, aut cetus, quia circumdedisti me carcere?
13 Ka aparo ni kitandana biro hoya kendo ni piendena mayom biro dwoko chandruokna chien,
Si dixero: Consolabitur me lectulus meus, et relevabor loquens mecum in strato meo:
14 to eka pod ibwoga gi lek magalagala kendo imiya luoro gi fweny mayoreyore,
Terrebis me per somnia, et per visiones horrore concuties.
15 momiyo koro daher mondo adera kendo atho, moloyo bedo gi ringruok ma an-goni.
Quam ob rem elegit suspendium anima mea, et mortem ossa mea.
16 Achayo ngimana; ok agomb kata medo bedo mangima. Weya mos; ndalo mag ngimana onge gi tiende.
Desperavi, nequaquam ultra iam vivam: parce mihi, nihil enim sunt dies mei.
17 “Yaye Nyasaye, dhano to en angʼo momiyo ikawe ka gima lich kendo isiko ipare ndalo duto,
Quid est homo, quia magnificas eum? aut quid apponis erga eum cor tuum?
18 koso angʼo momiyo isiko inone okinyi kokinyi kendo iteme sa ka sa?
Visitas eum diluculo, et subito probas illum:
19 Yaye Nyasaye, bende diweye ngʼiya, kata kuom thuolo matin kende?
Usquequo non parcis mihi, nec dimittis me ut glutiam salivam meam?
20 Yaye jarang ji-ni, kata bed ni asetimo richo, to en angʼo ma asetimoni? Angʼo momiyo an ema inena? Koso dibed ni asebedoni tingʼ mapek mohingi?
Peccavi, quid faciam tibi o custos hominum? quare posuisti me contrarium tibi, et factus sum mihimetipsi gravis?
21 Angʼo momiyo idagi ngʼwonona kuom ketho maga kendo itamori wena richoga? Nikech koro abiro tho machiegni; ibiro manya, to ok enonwangʼa.”
Cur non tollis peccatum meum, et quare non aufers iniquitatem meam? ecce, nunc in pulvere dormiam: et si mane me quæsieris, non subsistam.
