Ayub 5
1 “In Ayub, luong ane ka bende nitiere ngʼama nyalo dwoki? Bende nitie kuom jo-malaika minyalo ringo irgi?
Zawołajże tedy, jeźli kto jest, coćby odpowiedział? a do któregoż się z świętych obrócisz?
2 Ich wangʼ nego ngʼama ofuwo, kendo nyiego tieko ngʼama omingʼ.
Zaiste głupiego zabija gniew, a prostaka umarza zawiść.
3 An awuon aseneno ngʼama ofuwo ka odak e ngima maber, to apoya nono opo ka ode okwongʼ.
Jam widział głupiego, iż się rozkorzenił; alem wnet źle tuszył mieszkaniu jego.
4 Nyithinde ok nyal yudo konyruok kendo onge ngʼama chwakgi e od bura.
Oddaleni będą synowie jego od zbawienia, i starci będą w bramie, a nie będzie, ktoby ich wyrwał.
5 Joma kech oloyo chamo chamb ngʼat mofuwono, nyaka mago madongo e kind kuthe, kendo joma riyo oloyo dwaro yako mwandune.
Żniwo jego głodny pożre, i z samego ciernia wybierze je; a połknie chciwy bogactwa takowych.
6 Nikech richo ok honre ahona kayiem, kata chandruok bende ok bi kaonge gima omiyo.
Albowiem nie z prochu wychodzi utrapienie, ani z ziemi wyrasta kłopot.
7 To dhano inywolo ei chandruok, mana kaka pilni mach dhwolore kadhi malo.
Ale człowiek na kłopot się rodzi jako iskry z węgla latają w górę.
8 “Dine bed ni an in, to dine atero ywakna ne Nyasaye; kendo keto weche mathaga e nyime.
Zaiste jabym szukał Boga, Bogubym przełożył sprawę swoję;
9 Otimo gik madongo miwuoro ma rieko dhano ok chopie honni mage thoth ma ok nyal kwan.
Który czyni rzeczy wielkie i niewybadane, dziwne, którym liczby niemasz;
10 Omiyo koth chue e piny; kendo omiyo puothe bedo mangʼich.
Który daje deszcz na ziemię, i spuszcza wody na pola;
11 Joma ni piny otingʼo malo, kendo ohoyo joma ywak.
Który sadza pokornych wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;
12 Oketho chenro mar joma paro timo timbe mamono mondo omi gik ma giparogo kik timre.
Który w niwecz obraca myśli chytrych, tak, iż ręce ich nie sprawią nic skutecznego;
13 Omako joma riek gi riekogi giwegi, kendo gimoro amora ma giparo timo ok timre.
Który chwyta mądrych w chytrości ich, a radę przewrotnych prędko niszczy.
14 Piny othonegi mudho kata mana ka chiengʼ rieny, gibagni odiechiengʼ tir mana ka gima en otieno.
We dnie taczają się jako w ciemnościach, a jako w nocy macają w południe.
15 Oreso joma odhier e dho tho; kendo oresogi e lwet joma roteke.
Który zachowuje ubogiego od miecza, od ust ich, i od ręki gwałtownika.
16 Omiyo joma odhier bedo gi geno, to joma timbegi mono omiyo lingʼ thi.
Mać uciśniony nadzieje; ale nieprawość stuli usta swe.
17 “En jahawi ngʼat ma Nyasaye kwero, omiyo kik icha kum mar Jehova Nyasaye Maratego.
Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; przetoż karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj,
18 Nimar kokecho kodi mochwadi to en bende ema ochako othiedho kuonde mohinyorego.
Bo on zrania i zawiązuje; uderza, a ręce jego uzdrawiają.
19 Enoresi ka in e masiche mar auchiel; to adier, ok enoweyi ichopi e masiche mar abiriyo.
Z sześciu ucisków wyrwie cię, a w siódmym nie tknie się ciebie złe.
20 Ka dera omako piny, to obiro resi e tho, kendo ka lweny gore to obiro resi e dho ligangla.
W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie z rąk miecza.
21 Enopandi kuom dhok makwongʼi, kendo ok niluor kethruok mabiro.
Przed biczem języka ukryty będziesz, a nie ulękniesz się w spustoszeniu, gdy przyjdzie.
22 Inibed mamor ka masira gi kech nitie kendo ok niluor le mager mag piny.
W spustoszeniu i w głodzie śmiać się będziesz, a zwierząt ziemskich bać się nie będziesz.
23 Nikech initim winjruok gi kite manie lowo, kendo le mag bungu nobed kodi gi kwe.
Bo z kamieniem polnym będzie przymierze twoje, a okrutny zwierz polny spokojnym ci się stawi.
24 Iningʼe ni hembi oriti maber; inikwan mwanduni achiel achiel, kendo ok niyud kaonge moro kuomgi molal.
I poznasz, że jest spokojny przybytek twój, i nawiedzisz mieszkanie twoje, a nie zgrzeszysz.
25 Inibed kingʼeyo ni nyithindi nobed mangʼeny, kendo nyikwayi nochal gi lum manie piny.
Doznasz też, iż rozmnożone będzie nasienie twoje, a potomstwo twoje będzie jako ziele ziemi.
26 Inidag amingʼa mitho kapod itegno, mana ka cham mokaa e kinde mowinjore.
Wnijdziesz w sędziwości do grobu, jako znoszone bywa zboże w stóg czasu swego.
27 “Wasenono wachni, mwanwangʼo ni en adier. Omiyo winje kendo iti kode e ngimani.”
Otośmy tego doszli, że tak jest: słuchajże tego, a uważaj to sam u siebie.
