< Ayub 41 >

1 “Bende inyalo mako nyangʼ miluongo ni Leviathan gi olowu kata tweyo lewe gi tol?
¿Pescas tú con anzuelo a Leviatán, y atas con una cuerda su lengua?
2 Bende inyalo tucho ume mi isoe chuma kata tucho dhoge gi olowu?
¿Le meterás un junco en la nariz, le taladrarás con un gancho la quijada?
3 Bende nosik kokwayi ngʼwono? Bende onyalo wuoyo kodi kobolore?
¿Acaso te dirigirá muchas súplicas, o te dirá palabras tiernas?
4 Bende dotim kodi winjruok mondo ikawe obed misumbani nyaka chiengʼ?
¿Hará pacto contigo? ¿Lo tomarás por perpetuo esclavo?
5 Bende inyalo tugo kode ka winyo manie sigol, kata ka gimoro miywayo gi tol, ma digalgo nyiri matiyoni?
¿Juguetearás con él como con un pájaro? ¿Lo atarás para tus hijas?
6 Bende jo-ohala nyalo goyo nengone kata yangʼe mondo ji ongʼiew ringe?
¿Lo tomarán los amigos para comida? ¿Se lo repartirán entre sí los mercaderes?
7 Bende inyalo tucho piene kod wiye gi bidhi michwoyogo rech?
¿Horadarás su cuero con flechas, y con el arpón su cabeza?
8 Kapo ni imake gi lweti to nisik kiparo amendno kendo ok nichak itim kamano kendo!
Pon (una vez) en él tu mano; y no olvidarás el combate; no volverás a hacerlo.
9 Bedo gi adiera ni inyalo loye en miriambo; nikech nene kende ema nyalo miyi luoro migori piny.
He aquí que la esperanza (de los cazadores) es vana; su solo aspecto basta para echarlos por tierra.”
10 Onge ngʼato angʼata manyalo hedhore mar kwinye. Koro en ngʼa madihedhre chungʼ e nyima?
“Nadie es tan audaz que le despierte. ¿Quién es capaz de mantenerse en pie delante de Mí?
11 En ngʼa manyalo bandha gope moro ni nyaka achule? Gik moko duto manie bwo polo gin maga.
¿Quién me dio algo primero, para que Yo lo recompense? Mío es lo que hay bajo todo el cielo.
12 “Ok abi weyo mak awuoyo kuom tiende nyangʼni, tekre kendo kaka oduongʼ.
No callaré sus miembros, su fuerza, la armonía de sus proporciones.
13 En ngʼa manyalo dangʼo piende ma oko? Koso en ngʼa manyalo hoye mondo oket chuma e ume?
¿Quién puede abrir las mallas de su cota, franquear la doble fila de sus dientes?
14 En ngʼa manyalo hedhore yawo dhoge, dhoge ma lekene mabitho kendo lich oridoe?
Las puertas de su boca ¿quién jamás las ha abierto?; el cerco de sus dientes causa espanto.
15 Dier ngʼe nyangʼno nigi okumba mar kalagakla ma ok pogre;
Su espalda cubren escamas en forma de escudos, compactas como un sello de piedra.
16 ka moro ka moro kochom kuom nyawadgi ma kata mana muya ok nyal kadho e kindgi.
Se traba una con otra tan íntimamente, que el aire no puede pasar entre ellas.
17 Ochomgi motegno moro gi moro; kendo gimoko ma ok nyal pog-gi.
Una está pegada a la otra; asidas entre sí no pueden separarse.
18 Kogir to ler pilore e dhoge to wengene ler ka wangʼ chiengʼ ma thinyore kogwen.
Sus estornudos son chispas de fuego, sus ojos como los párpados de la aurora.
19 Mach makakni kaachiel gi pilni mach wuok e dhoge.
De su boca salen llamas y se escapan centellas de fuego.
20 Iro dhwolore kawuok e ume mana ka iro mawuok e bethe agulu michwako gi ma tiangʼ.
Sus narices arrojan humo, como de olla encendida e hirviente.
21 Muche moko mach maliel, kendo legek mach makakni wuok e dhoge.
Su resoplido enciende carbones y su boca despide llamaradas.
22 Ngʼute opongʼ gi teko mathoth; kama okadhe, to luoro omako gik moko.
En su cerviz reside la fuerza, ante él tiembla el mismo espanto.
23 Pien dende oriw motegno gimoko matek ma ok gingʼingʼni.
Aun las partes flojas de su carne están unidas entre sí, sin que quede resquicio ni posibilidad de oscilar.
24 Kore tek ka lwanda, kendo otek mana ka pongʼ rego.
Su corazón es duro como piedra; tan duro como la muela inferior.
25 Nyasaye kochungʼ malo to joma roteke luoro mako; gitony kata kapok omulogi.
Cuando se alza tienen miedo los más valientes, y de terror están fuera de sí.
26 Ligangla mochwoego ok time gimoro, bedni en tongʼ mabor, tongʼ machiek, kata bidhi.
La espada que le acomete se rompe, lo mismo que la lanza, el dardo y la coraza.
27 Chuma chalone lum kendo nyinyo chalone yien mosetop.
Estima como paja el hierro, y el bronce como leña carcomida.
28 Aserni ok mi oringi; orujre chalone mana ka chungʼ bel.
No le pone en fuga el hijo del arco; las piedras de la honda le parecen paja.
29 Arungu oneno mana ka lum moro matin nono; kendo kobaye gi tongʼ to onge gima bwoge.
La maza es para él como hojarasca, y se ríe del silbido del venablo.
30 Laini manie bund iye bitho ka balatago motore, kendo koluwo kama otimo chwodho to dongʼ ka kar dino ngano.
Su vientre tiene puntas de teja, se arrastra cual trillo sobre el cieno.
31 Omiyo kut matut papni ka pi machwakore e dak kendo ouko nam ka mo machiek ei agulu.
Hace hervir el abismo como olla, y el mar como caldero de ungüentos.
32 Oweyo yo moluwo karieny, kendo kama oluwono lokore buoyo.
Tras él un surco de luz, de modo que el abismo parece canoso.
33 Onge gimoro amora e piny ngima minyalo pimo kode, kendo onge gima oluoro.
No hay en la tierra semejante a él, pues fue creado para no tener miedo.
34 Ochayo le duto mokawore ni lich; en ruodh le duto ma ji oluoro.”
Mira (con desprecio) lo más alto; es rey de todos los soberbios.”

< Ayub 41 >