< Ayub 4 >
1 Eka Elifaz ja-Teman nodwoke kama:
Entonces Elifaz temanita tomó la palabra y dijo:
2 “Bende chunyi nyalo doko malit ka ngʼato okeloni wach moro nimar ok anyal lingʼ mak awuoyo?
“¿Te molestará por ventura si osamos hablarte? Mas ¿quién puede contener las palabras?
3 Parie kaka isepuonjo ji mangʼeny, kendo isejiwo joma chunygi onyosore.
Mira, tú has enseñado a muchos, y a las manos débiles dabas fuerza.
4 Wechegi osekonyo joma opodho; kendo isejiwo joma tekogi orumo.
Tus palabras sostenían a los que tropezaban, fortalecías las rodillas que vacilaban.
5 To koro chandruok osechoponi kendo chunyi onyosore omiyo ionge gi kwe.
Y ahora que a ti te ha llegado el turno, estás abatido; si Él te toca a ti, quedas turbado.
6 Luor miluorogo Nyasaye dak koro miyi chir koso ngimani moriere dak koro miyi geno?
¿No existe ya tu temor (a Dios), tu confianza, ni esperanza, y la rectitud de tu vida?
7 “Koro par ane: En ngʼa mosekum maonge ketho? Koso joma kare mage minyalo tieki?
Recuerda bien si pereció jamás inocente alguno, ¿y dónde han sido exterminados los justos?
8 Gima aseneno en ni joma chwoyo richo gi chandruok kayo mana richo.
Por lo que siempre he visto, los que aran la iniquidad y siembran el mal, eso mismo cosechan,
9 Itiekogi apoya nono gi much Nyasaye; kendo sa ma mirimbe obiro to gilal nono.
Perecen al soplo de Dios, los consume el aliento de su ira.
10 Sibuoche nyalo ruto kendo sibuoche mager nyalo goyo asumbi, to kata kamano leke sibuoche maroteke osemuki.
El bramido del león, la voz del rugiente, y los dientes del leoncillo se quiebran.
11 Sibuor koro tho nikech gima ocham onge, kendo nyithi sibuor oringo ma oke.
Perece el león por falta de presa, y los cachorros de la leona andan dispersos.
12 “Ne okuodhna wach moro mos, to ne awinje mana marach rach.
En el silencio me llegó una palabra, mi oído solo percibió un murmullo.
13 Wachni nobirona gotieno e yor lek, e sa ma nindo goye ji ngoga,
Agitado por visiones nocturnas, cuando en profundo sueño caen los hombres,
14 kendo luoro gi kibaji nogoya momiyo denda duto onyosore.
se apoderó de mí un susto y espanto que estremeció todos mis huesos.
15 Eka muya nokudho wangʼa, mi yier denda duto nojuol.
Pasó por delante de mí un espíritu que erizó los pelos de mi cuerpo.
16 Nochungʼ molingʼ thi, to ne ok anyal ngʼeyo ni en angʼo. Kido moro nobiro mochungʼ e nyim wangʼa, kendo nawinjo dwol moro machil, kawacho niya:
Se detuvo, pero no pude conocer su rostro; estaba cual espectro ante mis ojos; y en el silencio oí una voz (que decía):
17 ‘Bende dhano mangima nyalo bedo makare moloyo Nyasaye? Dhano bende dibed maler moloyo jachwechne?
«¿Acaso el hombre es más justo que Dios? ¿el mortal más puro que su Hacedor?»
18 Ka Nyasaye ok nyal geno jotichne, ma kata malaika bende joketho e nyime,
Si Él ni de sus mismos ministros se fía, y aun en sus ángeles descubre faltas,
19 to koro ere kaka dodew dhano molos gi lowo, ma mise mag-gi en mana buru, ma inyalo duny marum mana ka oguyo!
¿cuánto más en los que habitan en casas de barro, cuyos fundamentos son de polvo y serán roídos (como) por la polilla?
20 Chakre kogwen nyaka odhiambo inyalo turgi matindo tindo ka ok ongʼeyo, kendo gilal nyaka chiengʼ.
De la noche a la mañana son exterminados, perecen para siempre sin que nadie repare en ello.
21 Donge tondegi ma gitweyogo hema igonyo, mondo omi githo ka gionge rieko?’
Se les corta el hilo de su (vida); mueren sin sabiduría.