Ayub 4
1 Eka Elifaz ja-Teman nodwoke kama:
Toen antwoordde Elifaz, de Themaniet, en zeide:
2 “Bende chunyi nyalo doko malit ka ngʼato okeloni wach moro nimar ok anyal lingʼ mak awuoyo?
Zo wij een woord opnemen tegen u, zult gij verdrietig zijn? Nochtans wie zal zich van woorden kunnen onthouden?
3 Parie kaka isepuonjo ji mangʼeny, kendo isejiwo joma chunygi onyosore.
Zie, gij hebt velen onderwezen, en gij hebt slappe handen gesterkt;
4 Wechegi osekonyo joma opodho; kendo isejiwo joma tekogi orumo.
Uw woorden hebben den struikelende opgericht, en de krommende knieen hebt gij vastgesteld;
5 To koro chandruok osechoponi kendo chunyi onyosore omiyo ionge gi kwe.
Maar nu komt het aan u, en gij zijt verdrietig; het raakt tot u, en gij wordt beroerd.
6 Luor miluorogo Nyasaye dak koro miyi chir koso ngimani moriere dak koro miyi geno?
Was niet uw vreze Gods uw hoop, en de oprechtheid uwer wegen uw verwachting?
7 “Koro par ane: En ngʼa mosekum maonge ketho? Koso joma kare mage minyalo tieki?
Gedenk toch, wie is de onschuldige, die vergaan zij; en waar zijn de oprechten verdelgd?
8 Gima aseneno en ni joma chwoyo richo gi chandruok kayo mana richo.
Maar gelijk als ik gezien heb: die ondeugd ploegen, en moeite zaaien, maaien dezelve.
9 Itiekogi apoya nono gi much Nyasaye; kendo sa ma mirimbe obiro to gilal nono.
Van den adem Gods vergaan zij, en van het geblaas van Zijn neus worden zij verdaan.
10 Sibuoche nyalo ruto kendo sibuoche mager nyalo goyo asumbi, to kata kamano leke sibuoche maroteke osemuki.
De brulling des leeuws, en de stem des fellen leeuws, en de tanden der jonge leeuwen worden verbroken.
11 Sibuor koro tho nikech gima ocham onge, kendo nyithi sibuor oringo ma oke.
De oude leeuw vergaat, omdat er geen roof is, en de jongens eens oudachtigen leeuws worden verstrooid.
12 “Ne okuodhna wach moro mos, to ne awinje mana marach rach.
Voorts is tot mij een woord heimelijk gebracht, en mijn oor heeft een weinigje daarvan gevat;
13 Wachni nobirona gotieno e yor lek, e sa ma nindo goye ji ngoga,
Onder de gedachten van de gezichten des nachts, als diepe slaap valt op de mensen;
14 kendo luoro gi kibaji nogoya momiyo denda duto onyosore.
Kwam mij schrik en beving over, en verschrikte de veelheid mijner beenderen.
15 Eka muya nokudho wangʼa, mi yier denda duto nojuol.
Toen ging voorbij mijn aangezicht een geest; hij deed het haar mijns vleses te berge rijzen.
16 Nochungʼ molingʼ thi, to ne ok anyal ngʼeyo ni en angʼo. Kido moro nobiro mochungʼ e nyim wangʼa, kendo nawinjo dwol moro machil, kawacho niya:
Hij stond, doch ik kende zijn gedaante niet; een beeltenis was voor mijn ogen; er was stilte, en ik hoorde een stem, zeggende:
17 ‘Bende dhano mangima nyalo bedo makare moloyo Nyasaye? Dhano bende dibed maler moloyo jachwechne?
Zou een mens rechtvaardiger zijn dan God? Zou een man reiner zijn dan zijn Maker?
18 Ka Nyasaye ok nyal geno jotichne, ma kata malaika bende joketho e nyime,
Zie, op Zijn knechten zou Hij niet vertrouwen; hoewel Hij in Zijn engelen klaarheid gesteld heeft.
19 to koro ere kaka dodew dhano molos gi lowo, ma mise mag-gi en mana buru, ma inyalo duny marum mana ka oguyo!
Hoeveel te min op degenen, die lemen huizen bewonen, welker grondslag in het stof is? Zij worden verbrijzeld voor de motten.
20 Chakre kogwen nyaka odhiambo inyalo turgi matindo tindo ka ok ongʼeyo, kendo gilal nyaka chiengʼ.
Van den morgen tot den avond worden zij vermorzeld; zonder dat men er acht op slaat, vergaan zij in eeuwigheid.
21 Donge tondegi ma gitweyogo hema igonyo, mondo omi githo ka gionge rieko?’
Verreist niet hun uitnemendheid met hen? Zij sterven, maar niet in wijsheid.
