Ayub 39
1 “Bende ingʼeyo kinde ma diek manie got nywolie? Bende iseneno gi wangʼi ka ngao nywolo nyathine?
Kent gij de tijd, waarop de gemzen springen, Neemt gij het jongen der hinden waar;
2 Bende inyalo ngʼeyo dweche ma igi pongʼie? Bende ingʼeyo sa ma ginywolie?
Telt gij de maanden van haar dracht, Bepaalt gij de dag, dat zij werpen?
3 Gigoyo chonggi piny ka ginywol, kendo muoch makayogi rumo bangʼ mano.
Ze krommen zich, drijven haar jongen uit, En haar weeën zijn heen;
4 Nyithindgi dongo motegno kendo mopugno ka gin e thim; kendo giwuok to ok giduogi.
Haar jongen worden sterk, groeien op in de steppe, Lopen weg, en keren niet tot haar terug!
5 “En ngʼa mane ogonyo kanyna e bungu? En ngʼa mane ogonyo tonde mane otweyego?
Wie heeft den woudezel in vrijheid gelaten, Wie dien wilde de boeien geslaakt,
6 Ne amiye thim motwo kaka dalane, kendo namiye kuonde motimo chumbi mondo odagie.
Hem, wien Ik de woestijn tot woning gaf, De zilte steppe tot verblijf;
7 Gidak mabor gi mier, omiyo ok giwinj koko ma ji goyo; kendo ok owinj koko mar jariembo.
Die spot met het lawaai van de stad, Die zich niet stoort aan het razen der drijvers;
8 Okwayo ewi gode eka oyud lum mochamo kendo omanyo gimoro amora mangʼich.
Die de bergen als zijn weide doorsnuffelt, En naar al wat groen is, neust.
9 “Bende jowi ma e thim yie tiyoni? Bende inyalo kete mobed mos e kund jambi gotieno?
Wil de woudos ù dienen, Aan ùw krib overnachten;
10 Bende inyalo boye moluni opara tir? Bende onyalo puroni kuonde modongʼ bangʼi ma ok opurore maber?
Slaat gij een touw om zijn nek, Egt hij de voren achter ú?
11 Bende diket genoni kuom tekone mangʼenygo? Bende inyalo weye ne tiji matek mondo otimni?
Vertrouwt ge op hem om zijn geweldige kracht, Laat ge aan hem uw arbeid over;
12 Bende in-gi adiera ni onyalo tingʼoni cham misekayo mokelni dala mi okelgi kar dino?
Rekent ge op hem, om uw oogst te gaan halen, En uw graan op uw dorsvloer te brengen?
13 “Udo kwadho bwombene gi mor, to ok onyal huyo moloyo magungu kod nyamnaha.
Vrolijk klapwiekt de struis, De moeder van kostbare veren en pennen,
14 Onywolo tonge piny e lowo kendo oweyogi ewi kuoyo mondo giyud liet,
Maar die haar eieren stopt in de grond, En ze uitbroeien laat op het zand.
15 kendo ok odew ni gimoro kata le mar bungu nyalo nyonogi mi gitore.
Ze vergeet, dat een voet ze vertrappen kan, Dat de wilde beesten ze kunnen verpletteren;
16 Ojwangʼo nyithinde ma pod yom, ka gima ok gin mage owuon; to bende ok odew rem mane owinjo konywologi;
Ze is hard voor haar jongen, alsof het de hare niet zijn, Het deert haar niet, al is haar moeite vergeefs:
17 nikech Nyasaye ne ok omiye rieko kata paro mar pogo gima ber.
Want God heeft haar de wijsheid onthouden, Geen verstand haar geschonken.
18 Kata kamano ka oyaro bwombene mondo oringi, to oyombo kata mana faras maringo matek moloyo ma jaithne riembo.
Toch rent ze weg, zodra de boogschutters komen, En spot met het paard en zijn ruiter!
19 “In ema imiyo faras teko ma en-go koso in ema ne irwakone pien man-gi yier maboyo e ngʼute?
Geeft gij het paard zijn heldenmoed, Hebt gij zijn nek met kracht bekleed;
20 In ema imiyo ochikore ka bonyo, kobwogo ji gi giro mar sunga?
Laat gij als een sprinkhaan het springen, Laat gij het hinniken, geweldig en fier?
21 Ogwetho piny gi mirima gi tekre duto, kendo ogiro gi tekre duto kochomo kar lweny.
Het draaft door het dal, het juicht in zijn kracht, En stormt op de wapenen aan;
22 Ok oluor kendo onge gima goye kibaji, kendo kata mana ligangla ok obadhrene.
Het spot met angst, wordt nimmer vervaard, En deinst niet terug voor het zwaard.
23 Pien motingʼie asere tuomore e bathe kama oliere, kaachiel gi tongʼ mamil kod bidhi.
Boven op zijn rug rammelt de koker met pijlen, Bliksemt de lans en de speer;
24 Ogwetho koikore ne lweny; nikech ok onyal lingʼ mos ka turumbete oseywak.
Ongeduldig, onstuimig verslindt het de bodem, Niet meer te temmen, als de bazuinen weerschallen.
25 Ochur seche duto mowinjo ka turumbete ywak! Owinjo tik lweny gi kuma bor, kendo koko mar jochik lweny kod mano mar lweny owinjo chon.
Bij iedere trompetstoot roept het: Hoera! Van verre reeds snuift het de strijd, De donderende stem van de leiders, Het schreeuwen der krijgers!
26 “Riekoni bende nyalo miyo ongo ringi mi oyar bwombene kochomo yo milambo?
Stijgt de sperwer op door uw beleid, En slaat hij zijn vleugels uit naar het zuiden?
27 Bende inyalo chiko ongo mi fu kochomo polo, kata miyo oger ode ewi yien?
Neemt op uw bevel de gier zijn vlucht, En bouwt hij zijn nest in de hoogte?
28 Odak ewi lwendni maboyo kendo odak kuno nyaka otieno; kendo kind lwendni e kare mar pondo.
Hij woont en nestelt op rotsen, Op steile en ontoegankelijke klippen;
29 Kanyo ema omanye chiembe kendo wengene nyalo nene gi kuma bor.
Van daar beloert hij zijn prooi, Uit de verte spieden zijn ogen.
30 Nyithinde matindo to remo e chiembgi, kendo kama gima otho nitie, ema iyudogie.”
Zijn jongen slurpen bloed, Waar lijken liggen, hij is er terstond!
