< Ayub 32 >

1 Omiyo ji adekgi noweyo dwokore gi Ayub, nikech noparo ni en ngʼama kare.
Da hörten die drei Männer auf, Hiob zu antworten, weil er sich für gerecht hielt.
2 To Elihu wuod Barakel ja-Buz, mane wuok e anywola mar Ram ne iye owangʼ gi Ayub nikech nopwoyore kende owuon kaka ngʼat makare, ka ok oweyo Nyasaye ema mondo opwoye.
Aber Elihu, der Sohn Baracheels von Bus, des Geschlechts Rams, ward zornig über Hiob, daß er seine Seele gerechter hielt denn Gott.
3 Iye nowangʼ bende gi osiepe Ayub adek nikech negisiko mana ka gingʼado ne Ayub bura, to kata obedo nine oonge ketho.
Auch ward er zornig über seine drei Freunde, daß sie keine Antwort fanden und doch Hiob verdammten.
4 Elihu norito mondi eka oloso gi Ayub nikech ne en ngʼama tin e diergi.
Denn Elihu hatte geharrt, bis daß sie mit Hiob geredet hatten, weil sie älter waren als er.
5 To kane oneno ka ji adekgo osewuoyo mi wechegi orumo, to mirima nomake.
Darum, da er sah, daß keine Antwort war im Munde der drei Männer, ward er zornig.
6 Eka Elihu wuod Barakel ja-Buz nowacho kama: “An atin kuom higni, kendo un joma dongona; mano emomiyo naluor, kendo ne ok an gichir mar nyisou gima angʼeyo.
Und so antwortete Elihu, der Sohn Baracheels von Bus, und sprach: Ich bin jung, ihr aber seid alt; darum habe ich mich gescheut und gefürchtet, mein Wissen euch kundzutun.
7 Naparo e chunya ni, ‘Higa ema mondo owuo; kendo dak amingʼa e piny ema mondo opuonj rieko!’
Ich dachte: Laß das Alter reden, und die Menge der Jahre laß Weisheit beweisen.
8 To ngʼeuru ni chuny manie i dhano, ma en much Jehova Nyasaye Maratego, ema miyo dhano winjo tiend weche.
Aber der Geist ist in den Leuten und der Odem des Allmächtigen, der sie verständig macht.
9 Jomadongo kende ok ema nigi rieko, kata ok ni joma hikgi ngʼeny ema nigi ongʼeyo gima kare.
Die Großen sind nicht immer die Weisesten, und die Alten verstehen nicht das Recht.
10 “Kuom mano, awacho kama: Winjauru; an bende koro adwaro nyisou gima angʼeyo.
Darum will ich auch reden; höre mir zu. Ich will mein Wissen auch kundtun.
11 Uwinjo, ne arito mondi kane uwuoyo, ne achiko ita ne wecheu mukwano ni nigi rieko; kinde mane umanyo weche monego uwachi,
Siehe, ich habe geharrt auf das, was ihr geredet habt; ich habe aufgemerkt auf eure Einsicht, bis ihr träfet die rechte Rede,
12 ne achikonu ita adimba kinde mane uwuoyo, to onge ngʼato kuomu moseyudo Ayub gi ketho; kendo onge ngʼato kuomu mosedwoko weche Ayub.
und ich habe achtgehabt auf euch. Aber siehe, da ist keiner unter euch, der Hiob zurechtweise oder seiner Rede antworte.
13 Kik uwach ni, ‘Ngʼatni riek motamo wangʼwa, Nyasaye ema mondo okwere, to ok dhano!’
Sagt nur nicht: “Wir haben Weisheit getroffen; Gott muß ihn schlagen, kein Mensch.”
14 To Ayub pod ok omino koda wach, omiyo ok abi dwoke kaka usebedo ka uduokeno.
Gegen mich hat er seine Worte nicht gerichtet, und mit euren Reden will ich ihm nicht antworten.
15 “Jogi dhogi omoko, gionge gima ginyalo dwoko; weche orumonegi.
Ach! sie sind verzagt, können nicht mehr antworten; sie können nicht mehr reden.
16 Gichungʼ achungʼa maonge gima giwachi, koro pod arit arita kata obedo ni gilingʼ kamano?
Weil ich denn geharrt habe, und sie konnten nicht reden (denn sie stehen still und antworten nicht mehr),
17 An bende koro abiro wacho makora; kendo abiro nyisi gima angʼeyo.
will ich auch mein Teil antworten und will mein Wissen kundtun.
18 Nikech weche opongʼo chunya, kendo gichuna nyaka anyisigi;
Denn ich bin der Reden so voll, daß mich der Odem in meinem Innern ängstet.
19 bende achalo gi chupa ma divai opongʼo iye kendo ka pien divai manyien madwaro barore.
Siehe, mein Inneres ist wie der Most, der zugestopft ist, der die neuen Schläuche zerreißt.
20 Nyaka awuo eka abed gi kwe; omiyo nyaka adwoki.
Ich muß reden, daß ich mir Luft mache; ich muß meine Lippen auftun und antworten.
21 Ok abi dewo wangʼ ngʼato bende ok abi wuondo ngʼato;
Ich will niemands Person ansehen und will keinem Menschen schmeicheln.
22 nikech ka dine bed ni alony e wuondo ji to Jachwechna ditieka piyo nono.
Denn ich weiß nicht zu schmeicheln; leicht würde mich sonst mein Schöpfer dahinraffen.

< Ayub 32 >