< Ayub 30 >

1 “To sani koro gijara, kata obedo ni gin jomatindo ahinya kuoma, ma kata mana wuonegi ne ok anyal yienegi kata mana konyo guogi rito jamba.
Men no er eg til spott for deim som yngre er av år enn eg; eg deira feder ikkje fann verdige plass hjå gjætarhunden.
2 Ne gin joma tekregi oserumo kendo manyap ma ok nyal timona gimoro amora.
Magtlause er og deira hender, og deira saft og kraft er burte;
3 Negineno malich nikech chan gi kech mane gin-go kendo ne gidangʼni koni gi koni gotieno e piny motwo, kendo e piny mokethore modongʼ gunda.
Dei magre er av naud og svolt, dei gneg i turre øydemarki som alt i går var reine audni,
4 Negibayo ei thim koni gi koni ka gimanyo chiemo, kendo tiende yien maonge ndhandhu ema nobed chiembgi.
og plukkar melde millom kjørri og hev til føda einerot.
5 Ne iriembogi gi mahu mana ka gima gin jokwoge.
Frå folket vert dei jaga burt, fær tjuvemann slengt etter seg.
6 Nyaka ne gidag mana e aore modwono, kendo ei rogo mag lwendni.
Dei gøymer seg i fæle gil, i holor uti jord og fjell;
7 Ne giywak e bunge mana kondiegi kendo ne gilak ei bunge.
og millom buskor skrålar dei og samlast under netlerunnar;
8 Ne gin joma nono maonge nying, omiyo noriembgi gia e piny.
ei ætt av dårar og namnlause som ein helst piskar ut or landet.
9 “To koro yawuotgi jara ka giwer, makoro aselokora ngero ma gigoyo e kindgi.
No er eg slengjestev for deim, eit ordtak hev for deim eg vorte.
10 Gisin koda kendo ok gidwara butgi; ok lich negi kata ka gingʼulo olawo e wangʼa.
Dei styggjest ved meg, held seg burte og sparer ei å sputta på meg.
11 Sani koro gimwomore kuoma nikech Nyasaye osetieko tekrena kendo ogoya gi masira.
Utan all blygd dei krenkjer meg, hiv av kvart band framfor mi åsyn.
12 Jonjoregi monja gie batha korachwich; gichikona obadho, kendo gikunyona buche mondo apodhie.
Eit utjo reiser seg til høgre, dei spenner mine føter burt, og legg ulukke-vegar mot meg.
13 Giketho yora, gidwaro tieka chuth. Giwacho ni, ‘Onge ngʼama nyalo konye.’
Og stigen min den bryt dei upp og hjelper til med mi ulukka, dei som er hjelpelause sjølv.
14 Gidonjo kuoma ka pi madonjo e hotogoro maduongʼ kata ka joma muomo ohinga kama ogore piny.
Som gjenom vide murbrot kjem dei, velter seg fram med bråk og brak.
15 Masiche oola; mi duongʼna osekadho ka yamo, kendo kwe ma an-go osekadho ka boche polo.
Imot meg vender rædslor seg, mi æra elter dei som stormen, mi velferd kvarv som lette sky.
16 “Sani koro ngimana rumo mos mos; kendo chandruok omaka.
No jamrar seg mi sjæl i meg; usæle dagar held meg fast.
17 Kochopo otieno to chokena muodore amuoda, kendo rem ma an-go ok miya yweyo.
Natti gneg mine knokar av meg, min verk, mi pina aldri søv.
18 Nyasaye ngʼwana gi ngʼuta kuom chandruok mangʼeny ma asebedogo kendo tuo noketho denda, machalo mana gi nanga morido ngʼuta matek.
Ved allmagt vert min klædnad vanstelt, heng tett som skjortekragen kring meg.
19 Ne owita nyaka ei chwodho, mi alokora buru.
Han kasta meg i skarnet ned; og eg ser ut som mold og oska.
20 “Aywagorani, yaye Nyasaye, to itamori dwoko; achungʼ e nyimi to ingʼiya angʼiya.
Eg skrik til deg, du svarar ikkje, eg stend der, og du stirer på meg.
21 Ilokona kiti kendo ibedo mager koda; isanda gi badi maratego.
Hard hev du vorte imot meg, du stri’r mot meg med veldug hand.
22 Iyudha kendo iliera e kor yamo, irunda ewi apaka.
Du let meg fara burt i stormen, du let meg tynast i hans brus.
23 Angʼeyo ni ibiro tera nyaka e tho, nyaka kama ochan ne joma ngima duto.
Eg veit du fører meg til dauden, der alt som liver samlast lyt.
24 “Ongʼere ni ngʼama osehinyore ok nyal monj kendo, to oywak mana ni mondo okonye e chandruokne.
Kven kavar ikkje når han søkk? Kven ropar ikkje ut i fåren?
25 Donge aseywago joma ni e chandruok? Donge chunya bedo malit kaparo jodhier?
Gret eg’kje sjølv med den fortrykte, og syrgde yver fatigmann?
26 Ne ageno yudo mor kod ler; to rach kod mudho ema nobirona.
Eg vona godt, men det kom vondt, eg venta ljos, men myrker kom.
27 Iya nyawni ma ok rum; kendo ndalo mag chandruok ema ochoma.
Det kokar allstødt i mitt indre, ulukkedagen møter meg.
28 Pien denda lokore maratengʼ to ok nikech chiengʼ marieny matek; achungʼ e dier chokruok, kendo aywak mondo okonya.
Svart gjeng eg kring, men ikkje solbrend, eg ris i flokken, skrik um hjelp.
29 Achalo ngʼama nonywol kaachiel gi ondiegi, bende achalo osiep tula.
Bror åt sjakalar hev eg vorte, til strussar eg ein frende er.
30 Pien denda olokore ratengʼ kendo opokore; kendo wich bar oowo denda ka mach.
Mi hud er svart og flaknar av; det brenn i mine bein av hite.
31 Thuma mar nyatiti olokore gir kuyo, kendo asili mara olokore gir dengo.
Min cither hev eg bytt i sorg, og fløyta mi med gråtar-mål.

< Ayub 30 >