< Ayub 30 >

1 “To sani koro gijara, kata obedo ni gin jomatindo ahinya kuoma, ma kata mana wuonegi ne ok anyal yienegi kata mana konyo guogi rito jamba.
Nunc autem derident me iuniores tempore, quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei:
2 Ne gin joma tekregi oserumo kendo manyap ma ok nyal timona gimoro amora.
Quorum virtus manuum mihi erat pro nihilo, et vita ipsa putabantur indigni.
3 Negineno malich nikech chan gi kech mane gin-go kendo ne gidangʼni koni gi koni gotieno e piny motwo, kendo e piny mokethore modongʼ gunda.
Egestate et fame steriles, qui rodebant in solitudine, squallentes calamitate, et miseria.
4 Negibayo ei thim koni gi koni ka gimanyo chiemo, kendo tiende yien maonge ndhandhu ema nobed chiembgi.
Et mandebant herbas, et arborum cortices, et radix iuniperorum erat cibus eorum.
5 Ne iriembogi gi mahu mana ka gima gin jokwoge.
Qui de convallibus ista rapientes, cum singula reperissent, ad ea cum clamore currebant.
6 Nyaka ne gidag mana e aore modwono, kendo ei rogo mag lwendni.
In desertis habitabant torrentium, et in cavernis terræ, vel super glaream.
7 Ne giywak e bunge mana kondiegi kendo ne gilak ei bunge.
Qui inter huiuscemodi lætabantur, et esse sub sentibus delicias computabant.
8 Ne gin joma nono maonge nying, omiyo noriembgi gia e piny.
Filii stultorum et ignobilium, et in terra penitus non parentes.
9 “To koro yawuotgi jara ka giwer, makoro aselokora ngero ma gigoyo e kindgi.
Nunc in eorum canticum versus sum, et factus sum eis in proverbium.
10 Gisin koda kendo ok gidwara butgi; ok lich negi kata ka gingʼulo olawo e wangʼa.
Abominantur me, et longe fugiunt a me, et faciem meam conspuere non verentur.
11 Sani koro gimwomore kuoma nikech Nyasaye osetieko tekrena kendo ogoya gi masira.
Pharetram enim suam aperuit, et afflixit me, et frenum posuit in os meum.
12 Jonjoregi monja gie batha korachwich; gichikona obadho, kendo gikunyona buche mondo apodhie.
Ad dexteram orientis calamitates meæ illico surrexerunt: pedes meos subverterunt, et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis.
13 Giketho yora, gidwaro tieka chuth. Giwacho ni, ‘Onge ngʼama nyalo konye.’
Dissipaverunt itinera mea, insidiati sunt mihi, et prævaluerunt, et non fuit qui ferret auxilium.
14 Gidonjo kuoma ka pi madonjo e hotogoro maduongʼ kata ka joma muomo ohinga kama ogore piny.
Quasi rupto muro, et aperta ianua, irruerunt super me, et ad meas miserias devoluti sunt.
15 Masiche oola; mi duongʼna osekadho ka yamo, kendo kwe ma an-go osekadho ka boche polo.
Redactus sum in nihilum: abstulisti quasi ventus desiderium meum: et velut nubes pertransiit salus mea.
16 “Sani koro ngimana rumo mos mos; kendo chandruok omaka.
Nunc autem in memetipso marcescit anima mea, et possident me dies afflictionis.
17 Kochopo otieno to chokena muodore amuoda, kendo rem ma an-go ok miya yweyo.
Nocte os meum perforatur doloribus: et qui me comedunt, non dormiunt.
18 Nyasaye ngʼwana gi ngʼuta kuom chandruok mangʼeny ma asebedogo kendo tuo noketho denda, machalo mana gi nanga morido ngʼuta matek.
In multitudine eorum consumitur vestimentum meum, et quasi capito tunicæ succinxerunt me.
19 Ne owita nyaka ei chwodho, mi alokora buru.
Comparatus sum luto, et assimilatus sum favillæ et cineri.
20 “Aywagorani, yaye Nyasaye, to itamori dwoko; achungʼ e nyimi to ingʼiya angʼiya.
Clamo ad te, et non exaudis me: sto, et non respicis me.
21 Ilokona kiti kendo ibedo mager koda; isanda gi badi maratego.
Mutatus es mihi in crudelem, et in duritia manus tuæ adversaris mihi.
22 Iyudha kendo iliera e kor yamo, irunda ewi apaka.
Elevasti me, et quasi super ventum ponens elisisti me valide.
23 Angʼeyo ni ibiro tera nyaka e tho, nyaka kama ochan ne joma ngima duto.
Scio quia morti trades me, ubi constituta est domus omni viventi.
24 “Ongʼere ni ngʼama osehinyore ok nyal monj kendo, to oywak mana ni mondo okonye e chandruokne.
Verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam: et si corruerint, ipse salvabis.
25 Donge aseywago joma ni e chandruok? Donge chunya bedo malit kaparo jodhier?
Flebam quondam super eo, qui afflictus erat, et compatiebatur anima mea pauperi.
26 Ne ageno yudo mor kod ler; to rach kod mudho ema nobirona.
Expectabam bona, et venerunt mihi mala: præstolabar lucem, et eruperunt tenebræ.
27 Iya nyawni ma ok rum; kendo ndalo mag chandruok ema ochoma.
Interiora mea efferbuerunt absque ulla requie, prævenerunt me dies afflictionis.
28 Pien denda lokore maratengʼ to ok nikech chiengʼ marieny matek; achungʼ e dier chokruok, kendo aywak mondo okonya.
Mœrens incedebam, sine furore, consurgens, in turba clamabam.
29 Achalo ngʼama nonywol kaachiel gi ondiegi, bende achalo osiep tula.
Frater fui draconum, et socius struthionum.
30 Pien denda olokore ratengʼ kendo opokore; kendo wich bar oowo denda ka mach.
Cutis mea denigrata est super me, et ossa mea aruerunt præ caumate.
31 Thuma mar nyatiti olokore gir kuyo, kendo asili mara olokore gir dengo.
Versa est in luctum cithara mea, et organum meum in vocem flentium.

< Ayub 30 >