Ayub 30

1 “To sani koro gijara, kata obedo ni gin jomatindo ahinya kuoma, ma kata mana wuonegi ne ok anyal yienegi kata mana konyo guogi rito jamba.

Maar nu lachen over mij minderen dan ik van dagen, welker vaderen ik versmaad zou hebben, om bij de honden mijner kudde te stellen.

2 Ne gin joma tekregi oserumo kendo manyap ma ok nyal timona gimoro amora.

Waartoe zou mij ook geweest zijn de krachten hunner handen? Zij was door ouderdom in hen vergaan.

3 Negineno malich nikech chan gi kech mane gin-go kendo ne gidangʼni koni gi koni gotieno e piny motwo, kendo e piny mokethore modongʼ gunda.

Die door gebrek en honger eenzaam waren, vliedende naar dorre plaatsen, in het donkere, woeste en verwoeste.

4 Negibayo ei thim koni gi koni ka gimanyo chiemo, kendo tiende yien maonge ndhandhu ema nobed chiembgi.

Die ziltige kruiden plukten bij de struiken, en welker spijze was de wortel der jeneveren.

5 Ne iriembogi gi mahu mana ka gima gin jokwoge.

Zij werden uit het midden uitgedreven; (men jouwde over hen, als over een dief),

6 Nyaka ne gidag mana e aore modwono, kendo ei rogo mag lwendni.

Opdat zij wonen zouden in de kloven der dalen, de holen des stofs en der steenrotsen.

7 Ne giywak e bunge mana kondiegi kendo ne gilak ei bunge.

Zij schreeuwden tussen de struiken; onder de netelen vergaderden zij zich.

8 Ne gin joma nono maonge nying, omiyo noriembgi gia e piny.

Zij waren kinderen der dwazen, en kinderen van geen naam; zij waren geslagen uit den lande.

9 “To koro yawuotgi jara ka giwer, makoro aselokora ngero ma gigoyo e kindgi.

Maar nu ben ik hun een snarenspel geworden, en ik ben hun tot een klapwoord.

10 Gisin koda kendo ok gidwara butgi; ok lich negi kata ka gingʼulo olawo e wangʼa.

Zij hebben een gruwel aan mij, zij maken zich verre van mij, ja, zij onthouden het speeksel niet van mijn aangezicht.

11 Sani koro gimwomore kuoma nikech Nyasaye osetieko tekrena kendo ogoya gi masira.

Want Hij heeft mijn zeel losgemaakt, en mij bedrukt; daarom hebben zij den breidel voor mijn aangezicht afgeworpen.

12 Jonjoregi monja gie batha korachwich; gichikona obadho, kendo gikunyona buche mondo apodhie.

Ter rechterhand staat de jeugd op, stoten mijn voeten uit, en banen tegen mij hun verderfelijke wegen.

13 Giketho yora, gidwaro tieka chuth. Giwacho ni, ‘Onge ngʼama nyalo konye.’

Zij breken mijn pad af, zij bevorderen mijn ellende; zij hebben geen helper van doen.

14 Gidonjo kuoma ka pi madonjo e hotogoro maduongʼ kata ka joma muomo ohinga kama ogore piny.

Zij komen aan, als door een wijde breuk; onder de verwoesting rollen zij zich aan.

15 Masiche oola; mi duongʼna osekadho ka yamo, kendo kwe ma an-go osekadho ka boche polo.

Men is met verschrikkingen tegen mij gekeerd; elk een vervolgt als een wind mijn edele ziel, en mijn heil is als een wolk voorbijgegaan.

16 “Sani koro ngimana rumo mos mos; kendo chandruok omaka.

Daarom stort zich nu mijn ziel in mij uit; de dagen des druks grijpen mij aan.

17 Kochopo otieno to chokena muodore amuoda, kendo rem ma an-go ok miya yweyo.

Des nachts doorboort Hij mijn beenderen in mij, en mijn polsaderen rusten niet.

18 Nyasaye ngʼwana gi ngʼuta kuom chandruok mangʼeny ma asebedogo kendo tuo noketho denda, machalo mana gi nanga morido ngʼuta matek.

Door de veelheid der kracht is mijn kleed veranderd; Hij omgordt mij als de kraag mijns roks.

19 Ne owita nyaka ei chwodho, mi alokora buru.

Hij heeft mij in het slijk geworpen, en ik ben gelijk geworden als stof en as.

20 “Aywagorani, yaye Nyasaye, to itamori dwoko; achungʼ e nyimi to ingʼiya angʼiya.

Ik schrei tot U, maar Gij antwoordt mij niet; ik sta, maar Gij acht niet op mij.

21 Ilokona kiti kendo ibedo mager koda; isanda gi badi maratego.

Gij zijt veranderd in een wrede tegen mij; door de sterkte Uwer hand wederstaat Gij mij hatelijk.

22 Iyudha kendo iliera e kor yamo, irunda ewi apaka.

Gij heft mij op in den wind; Gij doet mij daarop rijden, en Gij versmelt mij het wezen.

23 Angʼeyo ni ibiro tera nyaka e tho, nyaka kama ochan ne joma ngima duto.

Want ik weet, dat Gij mij ter dood brengen zult, en tot het huis der samenkomst aller levenden.

24 “Ongʼere ni ngʼama osehinyore ok nyal monj kendo, to oywak mana ni mondo okonye e chandruokne.

Maar Hij zal tot een aardhoop de hand niet uitsteken; is er bij henlieden geschrei in zijn verdrukking?

25 Donge aseywago joma ni e chandruok? Donge chunya bedo malit kaparo jodhier?

Weende ik niet over hem, die harde dagen had? Was mijn ziel niet beangst over den nooddruftige?

26 Ne ageno yudo mor kod ler; to rach kod mudho ema nobirona.

Nochtans toen ik het goede verwachtte, zo kwam het kwade; toen ik hoopte naar het licht, zo kwam de donkerheid.

27 Iya nyawni ma ok rum; kendo ndalo mag chandruok ema ochoma.

Mijn ingewand ziedt, en is niet stil; de dagen der verdrukking zijn mij voorgekomen.

28 Pien denda lokore maratengʼ to ok nikech chiengʼ marieny matek; achungʼ e dier chokruok, kendo aywak mondo okonya.

Ik ga zwart daarheen, niet van de zon; opstaande schreeuw ik in de gemeente.

29 Achalo ngʼama nonywol kaachiel gi ondiegi, bende achalo osiep tula.

Ik ben den draken een broeder geworden, en een metgezel der jonge struisen.

30 Pien denda olokore ratengʼ kendo opokore; kendo wich bar oowo denda ka mach.

Mijn huid is zwart geworden over mij, en mijn gebeente is ontstoken van dorrigheid.

31 Thuma mar nyatiti olokore gir kuyo, kendo asili mara olokore gir dengo.

Hierom is mijn harp tot een rouwklage geworden, en mijn orgel tot een stem der wenenden.