Ayub 28
1 “Nitie kama ikunyoe fedha kod kama ilenyoe dhahabu.
Mać w prawdzie srebro początki żył swoich, a złoto miejsce, kędy bywa pławione.
2 Chuma ikunyo koa e lowo, kendo mula ilenyo kigolo kuom kite.
Żelazo z ziemi biorą, a z kamienia zlewają miedź.
3 Ji kunyo kite ma nengogi tek kuonde matut mogik kendo motimo mudho, omenyo nyaka ei buche maboyo miwuoro, nyaka kuonde molil ti, mondo onwangʼie kite mabeyo.
Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą.
4 Opowo kor gode modhi mabor gi kuonde ma ji odakie, mochop nyaka kuonde ma ji ok wuothie; ka giliero e tonde marundore koni gi koni.
Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi.
5 Lowo e kama chiemo wuokie, to pinyne ibaroe lwendni gi mach.
Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi.
6 Lwendinigo ema kite ma nengogi tek miluongo ni Safir wuokie kendo buru ema otingʼo dhahabu.
W niektórych miejscach jest kamień Safir, i piasek złoty;
7 Kuom winy machamo ringʼo, onge moro amora mongʼeyo yore manie buchego, kendo onge achuth mosenene gi wangʼe.
A tej ścieszki ani ptak nie wie, ani jej widzało oko sępie.
8 Ondiegi mager pok nowuotho kuondego, kendo kata sibuor pok oruto kuno.
Nie depczą po niej zwierzęta srogie, ani lew przeszedł przez nię.
9 Ji baro lwanda matek ka chuma kendo thulo gode oko gie tiendegi.
Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił góry z korzenia;
10 Otucho kor lwanda; mi wengene ne mwandu duto manie kor gode.
Z skał wywodzi strumienie, a każdą rzecz kosztowną widzi oko jego.
11 Omanyo kuonde ma aore ochakoree, mi okel gik mopandi e lela.
Wylewać się rzekom nie dopuszcza, a rzeczy skryte wywodzi na jaśnię.
12 “To rieko to diyud kanye? Koso ere kuma ngʼeyo wuokie?
Ale mądrość gdzież może być znaleziona? a kędy jest miejsce roztropności?
13 Dhano mangima ok ongʼeyo kaka iyude; kendo ok oyudre e piny joma ngima.
Nie wie człowiek śmiertelny ceny jej, ani bywa znaleziona w ziemi żyjących.
14 Kut wacho ni, ‘Oonge e iya;’ to nam wacho ni, ‘Oonge koda ka.’
Przepaść mówi: Niemasz jej we mnie; i morze też powiada: Niemasz jej u mnie.
15 Ok nyal ngʼiewe gi dhahabu maler mogik kendo nengone ok nyal pim gi fedha.
Nie dawają szczerego złota za nię; ani odważają srebra, za odmianę jej.
16 Ok nyal ngʼiewe gi dhahabu mokuny Ofir, kata gi kite ma nengogi tek kaka Oniks kata Safir.
Nie może być oszacowana za złoto Ofir, ani za Onychyn drogi, ani za Safir.
17 Dhahabu kata kite mamil ma nengogi tek ok nyal pimego bende ok nyal pime gi gima olos gi dhahabu.
Nie porówna z nią złoto, ani kryształ, ani odmiana jej może być za klejnot złota szczerego.
18 Kit nam ma nengone tek kod kit ombo marieny ok di wuo kuomgi nikech nengo rieko oyombo nengo kit rubi maratiglo.
Koralów i pereł nie wspomina, bo nabycie mądrości kosztowniejsze jest nad perły.
19 Kata mana kit topaz mokuny Kush ok nyal pim kode; ok nyal ngʼiewe gi dhahabu malerie mogik.
Nie zrówna z nią i szmaragd z ziemi etyjopskiej; ani za złoto najczystsze szacowana być może.
20 “To rieko to diyud kanye? Koso ere kuma ngʼeyo wuokie?
Skądże tedy mądrość pochodzi? albo gdzie jest miejsce rozumu?
21 Opondo ne wenge gik mangima duto, kendo opande koda kane winy mafuyo e kor polo.
Gdyż zakryta jest od oczu wszystkich żyjących, i przed ptastwem niebieskim zatajona jest.
22 Kethruok gi tho jowacho ni, ‘Humbe kende ema osechopo e itwa!’
Zginienie i śmierć rzekły: Uszyma swemi słyszałyśmy sławę jej.
23 Nyasaye ema ongʼeyo yo miyudego kendo en kende ema ongʼeyo kama odakie,
Bóg sam rozumie drogę jej, a on wie miejsce jej.
24 nikech wengene okwako tungʼ piny gi tungʼ piny kendo oneno gimoro amora manie bwo polo.
Bo on na kończyny ziemi patrzy, a wszystko, co jest pod niebem, widzi.
25 Kane oguro teko mar yamo kendo opimo giko nembe,
Wiatrom uczynił wagę, a wody odważył pod miarą.
26 kane ogolo chik ne koth kendo ogoro yor mil polo,
On też prawo dżdżom postanowił, a drogę błyskawicom gromów.
27 e kinde mane onenoe rieko mi opimo berne kaka chalo mi onwangʼo.
W ten czas ją widział, i głosił ją: zgotował ją, i doszedł jej.
28 Kendo nowachone dhano ni, ‘Luoro Ruoth Nyasaye kelo rieko, kendo ka idwaro bedo gi ngʼeyo to nyaka iwe richo!’”
Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźń Pańska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem.
