Ayub 21
1 Eka Ayub nodwoko niya,
Job antwoordde, en sprak:
2 “Chikuru itu mondo uwinj wechena; yie utimna ngʼwono mondo uwinja.
Luistert aandachtig naar wat ik ga zeggen; En dat uw troost zich daartoe bepale!
3 An bende miyauru thuolo mondo awuo, to ka asetieko wuoyo, to udhi nyime gijara.
Laat mij uitspreken op mijn beurt, Wanneer ik klaar ben, kunt ge spotten!
4 “Uparo ni aywagora ne dhano? En angʼo ma dimi abed mos?
Heb ik me soms over mensen beklaagd, Of heb ik geen grond, om mismoedig te zijn?
5 Rangauru ane ka ok dubwogi; kendo ka ok dumak dhou ka uhum.
Ziet mij aan, en staat verstomd, En legt uw hand op de mond!
6 Ka aparo kuom kaka achal, to angʼengʼ angʼengʼa; kendo denda duto tetni.
Wanneer ik er aan denk, sta ik verbijsterd, En huivert mijn vlees:
7 Angʼo momiyo joma timbegi richo ngima angima, angʼo momiyo gidak amingʼa, kendo tekregi osiko medore ameda?
"Waarom blijven de bozen in leven Worden zij oud en groeien in kracht?"
8 Nyithindgi dongo maber mi bed gi keregi e diergi kendo nyikwagi bende nyaa ka pod gingima.
Hun kroost gedijt voor hun aanschijn, Hun geslacht houdt stand voor hun ogen;
9 Miechgi oriti maber maonge gima bwogogi; kendo kum mar Nyasaye onge kuomgi.
Hun huizen zijn veilig en zonder vrees, Gods roede valt er niet op neer.
10 Rwethgi koluwo dhok mamon to nyaka nywol; dhogegi nywolo nyiroye madongo duto kendo onge minywolo kobwogi.
Hun stier bespringt en bevrucht, Hun koeien kalven en hebben geen misdracht;
11 Nyithindgi wuotho kanyakla ka jamni; to nyithindgi matindo giro ka nyiroye.
Als een kudde laten ze hun jongens naar buiten, En hun kinderen springen rond.
12 Giwer ka gigoyo oyieke gi asili; kendo gimiel ka gigoyo orutu.
Ze zingen bij pauken en citer, Vermaken zich bij de tonen der fluit;
Ze slijten hun dagen in weelde, En dalen in vrede ten grave. (Sheol h7585)
14 To gingʼanyone Nyasaye kagiwacho niya, ‘Wewa mos!’ Waonge gi gombo moro amora mar ngʼeyo yoreni.
Toch zeggen ze tot God: Blijf verre van ons, We willen uw wegen niet kennen!
15 Jehova Nyasaye Maratego to en ngʼa, ma dwatine? Koso en ohala mane mwabiro yudo kwalame?
Wat is de Almachtige, dat we Hem zouden dienen; Wat baat het ons, te smeken tot Hem?
16 Kata kamano mwandugigo ok giyudo gi tekregi giwegi, emomiyo apogora mabor gi pach joma richogo.
Ligt hun geluk niet in hun eigen hand, Bemoeit Hij Zich wel met de plannen der bozen?
17 “To kata kamano, donge joricho manok ema tho piyo? Donge ji matin kuomgi kende ema masira mako; ma en masira ma mirimb Nyasaye ema okelo?
Hoe dikwijls gaat de lamp der bozen wel uit, En stort er rampspoed op hen neer? Hoe dikwijls vernielt Hij de slechten in zijn toorn, Grijpen de weeën hen aan in zijn gramschap;
18 Bende gi chalo gi lum ma yamo yiengo, kata gi mihudhi ma yamo tero?
Worden zij als stro voor de wind, Als kaf, opgejaagd door de storm?
19 Wachore ni Nyasaye kano kum monego okumgo ngʼato ne yawuote. An to awacho ni ber moloyo ka Nyasaye okumo jaketho owuon, mondo eka ngʼama oketho opuonjre.
Gij zegt: God wreekt zijn misdaad op zijn kinderen, En zal hem zo zijn wraak laten voelen!
20 Ber mondo one chandruok ma en owuon ema okelo; kendo mondo orom gi Jehova Nyasaye Maratego.
Maar zijn eigen ogen moesten zijn rampspoed aanschouwen, Zelf moest hij de toorn van den Almachtige drinken!
21 Nimar ok lichne kata ka otho moweyo joge ka giko ndalo mar ngimane ochopo.
Want wat bekommert hij zich om zijn gezin na zijn dood, Wanneer het getal zijner maanden ten einde is?
22 “Bende nitiere ngʼama nyalo ngʼadone Nyasaye rieko, ka en owuon ema ongʼado bura nyaka ne joma ni malo mogik?
Zou men soms God de les willen lezen, Hij, die de hemelingen richt?
23 Ngʼat moro tho ka pod otegno kodak maber kendo owinjo maber chuth,
En de een gaat dood, geheel voldaan, Volkomen gelukkig en rustig,
24 ka dende orito maber, kendo chokene otegno.
Zijn lenden vol vet, Het merg in zijn beenderen nog fris.
25 To ngʼat machielo to tho ka chunye opongʼ gi lit, ma ok oneno ber moro amora e ngimane duto.
De ander sterft met een verbitterd gemoed, Zonder ooit het geluk te hebben gesmaakt!
26 Kata kamano giduto iyikogi machalre e lowo kendo kute nur kuomgi machalre.
Tezamen liggen ze neer in het stof, Door de wormen bedekt!
27 “Angʼeyo maber gik ma uparo, angʼeyo gik muchano e chunyu mondo ukinyago.
Zeker, ik ken uw gedachten, En de bedenkingen, die gij tegen mij aanvoert;
28 Uwacho niya, ‘Dak koro wane od ruodheno, hembe mane joma richo odakiego koro ere?’
Gij zegt: "Waar is het huis van den tyran, Waar de tent, waar de bozen in wonen?"
29 To donge usepenjoe joma osedak amingʼa? Pod ok uyudo konyruok kuom weche ma gisebedo ka ginyisou,
Hebt gij de reizigers dan nooit ondervraagd, Of aanvaardt gij hun getuigenis niet:
30 ni ngʼama rach tony ka masira obiro kendo ni iresega chiengʼ mirima?
"De boze blijft gespaard op de dag van verderf, En ontsnapt op de dag van de gramschap!"
31 En ngʼa makwere e wangʼe koketho? Koso ngʼa machule kuom gima osetimo?
Wie houdt hem zijn wandel voor ogen, Wie zet hem betaald wat hij deed?
32 Chiengʼ ma iyike e liel to liende irito maber.
Hij wordt ten grave gedragen, En een tombe houdt er de wacht.
33 Sa ma idhi yike to ji duto kowe, kendo lowo lwar kuome mos.
Zacht ligt hij neer Op de kluiten in het dal; Heel de wereld trekt achter hem aan, Talloos velen lopen uit voor zijn stoet.
34 “Ka en kamano, to kara koro ere tiende hoya gi wecheu manonogo? Onge adiera kata achiel modongʼ kuom dwokougo, makmana miriambo lilo!”
Wat is uw vertroosting dus schraal, Uw antwoord anders dan leugens!
