Ayub 14
1 “Dhano ma dhako onywolo ndalone nok kendo oneno chandruok mathoth.
Homo natus de muliere, brevi vivens tempore, repletur multis miseriis.
2 Odongo piyo piyo ka maua bangʼe to oner; mana ka tipo makadho ma ok siki.
Qui quasi flos egreditur et conteritur, et fugit velut umbra, et numquam in eodem statu permanet.
3 Ngʼat machal kamano bende inyalo dewo? Bende dikele e nyimi adier mondo iyale?
Et dignum ducis super hujuscemodi aperire oculos tuos, et adducere eum tecum in judicium?
4 En ngʼa manyalo kelo gima ler kogolo kuom gima ochido? Onge kata achiel!
Quis potest facere mundum de immundo conceptum semine? nonne tu qui solus es?
5 Ndalo dhano nosekwan chon; isechano kar romb dwechene, kendo iseketo gikone ma ok onyal kalo.
Breves dies hominis sunt: numerus mensium ejus apud te est: constituisti terminos ejus, qui præteriri non poterunt.
6 Omiyo gol wangʼi kuome kendo weye mos, mondo ochamie luche gi mor kaka ngʼama ondiki timo.
Recede paululum ab eo, ut quiescat, donec optata veniat, sicut mercenarii, dies ejus.
7 “Yien ber nyalo bedo gi geno: ka osetongʼe to nitie geno ni onyalo loth, kendo chunye maloth manyien ok rem mak odongo.
Lignum habet spem: si præcisum fuerit, rursum virescit, et rami ejus pullulant.
8 Kata obedo ni tiendene towo kendo miyo osikene tho,
Si senuerit in terra radix ejus, et in pulvere emortuus fuerit truncus illius,
9 to kata kamano, kowinjo much pi, to oloth, mana ka yien mochako dongo.
ad odorem aquæ germinabit, et faciet comam, quasi cum primum plantatum est.
10 Dhano to tho kendo iike e bwo lowo; oyweyo mogik, kendo kare rumo chuth.
Homo vero cum mortuus fuerit, et nudatus, atque consumptus, ubi, quæso, est?
11 Mana kaka pi dwono e nam kata kaka dier aora pi duone mi two,
Quomodo si recedant aquæ de mari, et fluvius vacuefactus arescat:
12 e kaka dhano nindo piny kendo ok ochak ochungʼ; ok ochak onen kendo bende ok nochiewe e nindoneno.
sic homo, cum dormierit, non resurget: donec atteratur cælum, non evigilabit, nec consurget de somno suo.
13 “Mad ne ipanda ei liel mondo ne abed maonge nyaka chop mirimbi rum, bangʼe to iket kinde ma ibiro parae kendo! (Sheol h7585)
Quis mihi hoc tribuat, ut in inferno protegas me, et abscondas me donec pertranseat furor tuus, et constituas mihi tempus in quo recorderis mei? (Sheol h7585)
14 Ka ngʼato otho, bende dochak obed mangima kendo? Ndalona duto mag tichna matek abiro rito, an to abiro dhil gi thagruokna, nyaka kinde maber chopi.
Putasne mortuus homo rursum vivat? cunctis diebus quibus nunc milito, expecto donec veniat immutatio mea.
15 Ibiro luongo, kendo abiro dwoki; ibiro gombo neno chwech ma lweti osechweyo.
Vocabis me, et ego respondebo tibi: operi manuum tuarum porriges dexteram.
16 Eka inikwan kuonde matienda onyono to ok inisik kinona mondo ikwan richo ka richo matimo.
Tu quidem gressus meos dinumerasti: sed parce peccatis meis.
17 Kethoga ibiro ket ei ofuku mi din ma ok yawre, kendo inium richona.
Signasti quasi in sacculo delicta mea, sed curasti iniquitatem meam.
18 “Mana kaka pi ywero got kendo barore kendo kaka lwanda chorore kawuok kare,
Mons cadens defluit, et saxum transfertur de loco suo:
19 kendo kaka pi ywero kite kendo koth maduongʼ ywero lowo, kamano e kaka iketho geno ma dhano nigo.
lapides excavant aquæ, et alluvione paulatim terra consumitur: et hominem ergo similiter perdes.
20 Ihewe dichiel kendo mogik, kendo olal nono; iloko kit wangʼe, kendo igole e dier ji chuth.
Roborasti eum paululum, ut in perpetuum transiret: immutabis faciem ejus, et emittes eum.
21 Kata ka yawuote yudo duongʼ bangʼe, to en okia kendo kata ka giyudo wichkuot, to ok one gi wangʼe.
Sive nobiles fuerint filii ejus, sive ignobiles, non intelliget.
22 Gima owinjo en mana rem manie dende owuon kendo oywagore kende owuon.”
Attamen caro ejus, dum vivet, dolebit, et anima illius super semetipso lugebit.
