Ayub 14

1 “Dhano ma dhako onywolo ndalone nok kendo oneno chandruok mathoth.

De mens, van een vrouw geboren, is kort van dagen, en zat van onrust.

2 Odongo piyo piyo ka maua bangʼe to oner; mana ka tipo makadho ma ok siki.

Hij komt voort als een bloem, en wordt afgesneden; ook vlucht hij als een schaduw, en bestaat niet.

3 Ngʼat machal kamano bende inyalo dewo? Bende dikele e nyimi adier mondo iyale?

Nog doet Gij Uw ogen over zulk een open; en Gij betrekt mij in het gericht met U.

4 En ngʼa manyalo kelo gima ler kogolo kuom gima ochido? Onge kata achiel!

Wie zal een reine geven uit den onreine? Niet een.

5 Ndalo dhano nosekwan chon; isechano kar romb dwechene, kendo iseketo gikone ma ok onyal kalo.

Dewijl zijn dagen bestemd zijn, het getal zijner maanden bij U is, en Gij zijn bepalingen gemaakt hebt, die hij niet overgaan zal;

6 Omiyo gol wangʼi kuome kendo weye mos, mondo ochamie luche gi mor kaka ngʼama ondiki timo.

Wend U van hem af, dat hij rust hebbe, totdat hij als een dagloner aan zijn dag een welgevallen hebbe.

7 “Yien ber nyalo bedo gi geno: ka osetongʼe to nitie geno ni onyalo loth, kendo chunye maloth manyien ok rem mak odongo.

Want voor een boom, als hij afgehouwen wordt, is er verwachting, dat hij zich nog zal veranderen, en zijn scheut niet zal ophouden.

8 Kata obedo ni tiendene towo kendo miyo osikene tho,

Indien zijn wortel in de aarde veroudert, en zijn stam in het stof versterft;

9 to kata kamano, kowinjo much pi, to oloth, mana ka yien mochako dongo.

Hij zal van den reuk der wateren weder uitspruiten, en zal een tak maken, gelijk een plant.

10 Dhano to tho kendo iike e bwo lowo; oyweyo mogik, kendo kare rumo chuth.

Maar een man sterft, als hij verzwakt is, en de mens geeft den geest, waar is hij dan?

11 Mana kaka pi dwono e nam kata kaka dier aora pi duone mi two,

De wateren verlopen uit een meer, en een rivier droogt uit en verdort;

12 e kaka dhano nindo piny kendo ok ochak ochungʼ; ok ochak onen kendo bende ok nochiewe e nindoneno.

Alzo ligt de mens neder, en staat niet op; totdat de hemelen niet meer zijn, zullen zij niet opwaken, noch uit hun slaap opgewekt worden.

13 “Mad ne ipanda ei liel mondo ne abed maonge nyaka chop mirimbi rum, bangʼe to iket kinde ma ibiro parae kendo! (Sheol h7585)

Och, of Gij mij in het graf verstaakt, mij verborgt, totdat Uw toorn zich afkeerde; dat Gij mij een bepaling steldet, en mijner gedachtig waart! (Sheol h7585)

14 Ka ngʼato otho, bende dochak obed mangima kendo? Ndalona duto mag tichna matek abiro rito, an to abiro dhil gi thagruokna, nyaka kinde maber chopi.

Als een man gestorven is, zal hij weder leven? Ik zou al de dagen mijns strijds hopen, totdat mijn verandering komen zou.

15 Ibiro luongo, kendo abiro dwoki; ibiro gombo neno chwech ma lweti osechweyo.

Dat Gij zoudt roepen, en ik U zou antwoorden, dat Gij tot het werk Uwer handen zoudt begerig zijn.

16 Eka inikwan kuonde matienda onyono to ok inisik kinona mondo ikwan richo ka richo matimo.

Maar nu telt Gij mijn treden; Gij bewaart mij niet om mijner zonden wil.

17 Kethoga ibiro ket ei ofuku mi din ma ok yawre, kendo inium richona.

Mijn overtreding is in een bundeltje verzegeld, en Gij pakt mijn ongerechtigheid opeen.

18 “Mana kaka pi ywero got kendo barore kendo kaka lwanda chorore kawuok kare,

En voorwaar, een berg vallende vergaat, en een rots wordt versteld uit haar plaats;

19 kendo kaka pi ywero kite kendo koth maduongʼ ywero lowo, kamano e kaka iketho geno ma dhano nigo.

De wateren vermalen de stenen, het stof der aarde overstelpt het gewas, dat van zelf daaruit voortkomt; alzo verderft Gij de verwachting des mensen.

20 Ihewe dichiel kendo mogik, kendo olal nono; iloko kit wangʼe, kendo igole e dier ji chuth.

Gij overweldigt hem in eeuwigheid, en hij gaat heen; veranderende zijn gelaat, zo zendt Gij hem weg.

21 Kata ka yawuote yudo duongʼ bangʼe, to en okia kendo kata ka giyudo wichkuot, to ok one gi wangʼe.

Zijn kinderen komen tot eer, en hij weet het niet; of zij worden klein, en hij let niet op hen.

22 Gima owinjo en mana rem manie dende owuon kendo oywagore kende owuon.”

Maar zijn vlees, nog aan hem zijnde, heeft smart; en zijn ziel, in hem zijnde, heeft rouw.