Ayub 11
1 Eka Zofar ja-Namath nodwoko ni,
Kaj ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:
2 “Weche miwacho mathothgi bende nyalo kadho nono mak odwoki adier? Bende inyalo kwani kaka ngʼama kare adier, ngʼat ma wuoyo mangʼenyni?
Ĉu kontraŭ multe da vortoj oni ne povas doni respondon? Kaj ĉu tiu, kiu multe parolas, estas prava?
3 Wechegi manonogo bende nyalo hoyo ji malingʼ? Iparo ni onge ngʼama nyalo kweri kijaro ji kamano?
Ĉu via senenhava parolado devas silentigi la homojn, Por ke vi mokinsultu kaj neniu vin hontigu?
4 Ere gima omiyo iwachone Nyasaye ni, ‘An giyie makare kendo aler e nyimi?’
Vi diras: Mia opinio estas ĝusta, Kaj mi estas pura antaŭ Viaj okuloj.
5 To mano kaka daher mondo Nyasaye odwoki kuom wachno,
Sed ho, se Dio ekparolus, Kaj malfermus antaŭ vi Siajn lipojn,
6 mondo omi onyisi yore mopondo mag rieko, nimar rieko madier nigi rachne gi berne. To ngʼe ni Nyasaye wiye osewil kata mana gi richogi moko.
Kaj malkaŝus antaŭ vi la sekretojn de la saĝo, Kiu havas multoblan forton! Sciu, ke ne ĉiujn viajn pekojn Dio rememoras.
7 “Bende inyalo ngʼeyo weche mopondo mag Nyasaye? Bende in gi teko mar ngʼeyo kuma duongʼ mar Jehova Nyasaye Maratego ogikie?
Ĉu vi povas eltrovi la esencon de Dio? Ĉu vi povas plene kompreni la perfektecon de la Plejpotenculo?
8 Giboyo moyombo polo, koro in to ditimie angʼo? Gitut moloyo bur liel; koro in to ditimie angʼo? (Sheol h7585)
Tio estas pli alta ol la ĉielo; Kion vi povas fari? Tio estas pli profunda ol Ŝeol; Kion vi povas ekscii? (Sheol h7585)
9 Bor margi oyombo bor mar piny kendo lach margi oloyo lach mar nam.
Pli longa ol la tero estas ĝia mezuro, Kaj pli larĝa ol la maro.
10 “Ka onyalo biro sani mi otweyi e od twech kendo ochok bura mayali, en ngʼa ma disire?
Se Li preteriros, kaj fermos, kaj faros juĝon, Tiam kiu repuŝos Lin?
11 Adier, oneno joma wuondore; kendo koneno richo, to donge ondiko piny?
Ĉar Li konas la homojn malvirtajn; Li vidas la malbonagojn, kiujn oni ne rimarkas.
12 Ka nyathi punda inyalo nywol ka muol, to kara ngʼama ofuwo bende nyalo bedo mariek.
Eĉ vanta homo devas kompreni, Eĉ homo, kiu naskiĝis sovaĝulo.
13 “Kata kamano ka ichiworine kendo imiye chunyi,
Se vi aranĝas vian koron Kaj etendas al Li viajn manojn;
14 bende ka iweyo timo richo kendo ingʼado ni richo moro amora ok bed e dalani,
Se vi forigas la malvirton, kiu estas en via mano, Kaj vi ne permesos al malbonaĵoj resti en via tendo:
15 eka inyalo bedo thuolo kionge gi wichkuot kendo ibiro chungʼ motegno ka ionge luoro.
Tiam vi povos levi vian vizaĝon sen difekto; Vi estos firma kaj ne timos.
16 Adier wiyi nowil gi chandruokni, Mana ka koth mochwe ochok ma wich osewilgo.
Tiam vi forgesos mizeron; Vi rememoros ĝin kiel forfluintan akvon.
17 Ngimani nobed maler moloyo ler mar odiechiengʼ, kendo mudho nochalni gi ler mokinyi.
Kaj via vivo leviĝos pli hele ol la tagmezo, La mallumo fariĝos kiel mateno.
18 Inidag gi kwe maonge luoro, nikech geno ma in-go, kendo Nyasaye noriti mamiyi yweyo.
Kaj vi estos trankvila, ĉar ekzistas espero; Vi rigardos ĉirkaŭen, kaj iros dormi en sendanĝereco.
19 Ininind kionge gi luoro, kendo ji mangʼeny nomany konyruok kuomi.
Vi kuŝos, kaj neniu vin timigos; Kaj multaj serĉos vian favoron.
20 To wenge joma timbegi richo biro jony kendo yore mag tony biro lalnegi; to geno margi biro lal nono.”
Sed la okuloj de malpiuloj konsumiĝos, Pereos por ili la rifuĝo, Kaj ilia espero elspiros sian vivon.
