< Jeremia 18 >
1 Ma e wach mane obirone Jeremia koa ir Jehova Nyasaye:
Det ordet som kom til Jeremia frå Herren; han sagde:
2 “Dhiyo e od Jachwe agulni, kendo kanyo anamiyie otena.”
Statt upp og gakk ned til krusmakar-huset, og der skal eg lata deg høyra ordi mine.
3 Omiyo ne adhi e od jachwe agulni, kendo ne ayude kar chwecho.
Eg gjekk då ned til huset åt krusmakaren, og sjå, han gjorde arbeidet sitt på svarveskiva.
4 To agulu mane ichweyo gi lowo nokethore e lwete; omiyo jachwechno nochweye agulu machielo, kochweye maber kaka ne odwaro.
Vart det då ubrukande, kjeraldet som krusmakaren heldt på å gjera, so som det kann verta med leiret i handi på krusmakaren, so gjorde han det um att til eit anna kjerald, soleis som krusmakeren tykte det høvelegt.
5 Bangʼe wach Jehova Nyasaye nobirona:
Då kom Herrens ord til meg; han sagde:
6 Jehova Nyasaye owacho niya, “Yaye od Israel, donge anyalo timonu kaka jachwe agulni timo? Kaka lowo manie lwet jachwe agulni, e kaka un bende e lweta, yaye od Israel.
Skulde eg ikkje kunna gjera med dykk, Israels hus, likeins som denne krusmakaren? segjer Herren. Sjå, likeins som leiret er i krusmakar-handi, so er de i mi hand, Israels hus.
7 Kapo ni sa moro amora alando ni piny kata pinyruodhi opudh oko, kata kethgi matiekgi,
Stundom talar eg um eit folk og um eit rike, at eg vil ryskja upp og riva ned og leggja i øyde;
8 kendo ka ogandano mane asiemo olokore oweyo timbegi maricho, eka analok pacha mi ok anakelnegi masira mane asechano.
men um det folket som eg tala um, vender um frå sin vondskap, då angrar eg det vonde som eg hadde tenkt å gjera det.
9 Kendo ka kinde machielo alando ni piny kata pinyruoth onego ger kendo gur motegno,
Men stundom talar eg um eit folk og um eit rike, at eg vil byggja og planta.
10 to kotimo tim marach e nyima kendo ok oluora, to anapar kendo kuom ber mane asechano mar timone.
So gjer dei kann henda det som vondt er i mine augo, og høyrer ikkje på mi røyst: då angrar eg det gode som eg hadde sagt eg vilde gjera vel imot deim med.
11 “Emomiyo koro wachne jo-Juda kod jogo modak Jerusalem, ‘Ma e gima Jehova Nyasaye wacho: Neuru! Aiko masira nikech un kendo achano chenro marach nikech un. Omiyo weuru yoreu maricho, ngʼato ka ngʼato, kendo ulok yoreu gi timbeu.’
Seg no då dette til Juda-mennerne og Jerusalems-buarne: So segjer Herren: Sjå, eg emnar på ei ulukka åt dykk og tenkjer ut meinråder mot dykk. Vend då um, kvar og ein frå sin vonde veg, og retta på vegarne dykkar og verki dykkar!
12 To gini dwoke ni, ‘Onge tiende. Wanadhi nyime gi chenro magwa wawegi; ngʼato ka ngʼato kuomwa noluw mana timbe mamono mar chunye marach.’”
Men dei segjer: «Fåfengt! for me vil fylgja våre eigne tankar, og kvar og ein vil gjera etter sitt harde vonde hjarta.»
13 Emomiyo ma e gima Jehova Nyasaye wacho: “Penjieuru ogendini: En ngʼa mosewinjo gima chalo kama? Gima lich mokadho osetim gi Nyako Ngili ma en Israel.
Difor, so segjer Herren: Spør millom heidningfolki um nokon hev høyrt slikt. Ovleg grysjelege ting hev møyi Israel gjort.
14 Bende pe mag Lebanon rumo ngangʼ koa kuondege maridore motimo lwendni? Bende pige mangʼich mokwe mamol, koa kuonde maboyo dwono?
Bråner då Libanon-snøen brånar burt frå Markartinden, eller minkar den vellande uppkoma burt, den svale, rennande?
15 To joga wigi osewil koda, giwangʼo ubani ne nyiseche mopa manono, manomiyo gichwanyore e yoregi kendo e yore matindo machon. Giseketogi gi wuotho e yore matindo mogondore, kendo e yore ma ok opa.
Men mitt folk hev gløymt meg, dei brenner røykjelse åt fåfengdi; og dei fekk deim til å snåva på vegarne sine, dei gamle vegarne, so dei gjekk på stigar, på ujamne vegar,
16 Pinygi nodongʼ gunda, mi enobedi gima inyiero manyaka chiengʼ; jogo duto makalo bute nobwogi kendo gini kin wigi.
so dei gjer landet sitt til ei skræma, ei æveleg spott; alle som fer der framum, vert forstøkte og rister hovudet.
17 Kaka yamo ma aa yo wuok chiengʼ, anakegi e nyim wasikgi; ananyisgi ngʼeya to ok wangʼa e kinde mar masichegi.”
Likeins som austanvinden vil eg spreida deim for fienden. Ryggen og ikkje andlitet skal eg syna deim på deira ulukke-dag.
18 Negiwacho, “Biuru, wangʼad rieko mar hinyo Jeremia; nimar puonj mar chik mikelo gi jadolo ok nolal, kata ngʼado rieko moa kuom joma riek, kata weche moa ir jonabi. Omiyo biuru, wahangne wach kendo kik wachik itwa ne gimoro amora mowacho.”
Då sagde dei: «Kom og lat oss leggja upp råder mot Jeremia! for det tryt ikkje på lov for presten, eller på råd for den vise, eller på ord for profeten. Kom, lat oss fella honom med våre tungor og ikkje bry oss det minste um det han segjer!»
19 Winja, yaye Jehova Nyasaye; winj gima joma donjona wacho!
Gjev gaum etter meg, Herre, og høyr på kor dei trættar med meg!
20 Bende ber inyalo chul gi tim marach? To kata kamano gisekunyona bugo. Par nine achungʼ e nyimi kendo awuoyo ka akwayonegi, mondo kik iol mirimbi kuomgi.
Skal ein løna godt med vondt? For dei hev grave ei grav for mitt liv. Kom i hug at eg stod for di åsyn og tala godt for deim, til å venda harmen din burt ifrå deim!
21 Omiyo we nyithindgi kech oka; bolgi e teko mar ligangla. We mondegi obed maonge nyithindo kendo mon ma chwogi otho; mad chwogi negi, rowere mag-gi negi gi ligangla e kedo.
Difor, gjev borni deira til svolten og lat sverdet få handsama deim, og gjer konorne deira barnlause og til enkjor, og lat mennerne deira verta drepne av sotti, og ungmenni deira slegne med sverd i striden!
22 Mad ywak winji koa e utegi ka ikelo joma dwaro monjogi apoya nono, nimar gisekunyona bugo mondo gimaka kendo giseketo obadho mondo gimak godo tienda.
Lat naudrop høyrast or husi deira når du let mordflokkar brått koma yver deim! For dei hev grave ei grav til å fanga meg i og lurt upp snaror for føterne mine.
23 To in ingʼeyo, yaye Jehova Nyasaye, chenrogi duto mar nega. Kik ingʼwon-negi kuom timbegi mag jendeke, kata rucho richo mag-gi e nyim wangʼi. Mad logi e nyimi; kendo kumgi e kinde mag mirimbi.
Men du, Herre, kjenner alle deira råder imot meg til å drepa meg; gjev deim ikkje til deira misgjerning, og lat ikkje deira synd verta utstroki for di åsyn! Lat deim stupa for di åsyn; i di vreide-tid gjere du upp med deim!