Jeremia 13

1 Ma e gima Jehova Nyasaye nowachona: “Dhi kendo ingʼiew kamba mar law kendo itweye e nungoni, to kik iweye omak pi.”

So sagde Herren med meg: Gakk og kjøp deg eit linbelte, og spenn det um lenderne dine, men lat det ikkje koma i vatn!

2 Omiyo nangʼiewo kamba, kaka Jehova Nyasaye nochika, mi atweye e nungona.

Og eg kjøpte beltet etter Herrens ord og spente det um lenderne mine.

3 Wach Jehova Nyasaye nobirona kendo mar ariyo:

Då kom Herrens ord til meg andre gongen; han sagde:

4 “Kaw kamba mane ingʼiewo kendo itweyo e nungoni, kendo idhi Perath mi ipande kanyo e bur manie kind lwanda.”

Tak beltet som du kjøpte, som er um lenderne dine, og statt upp og gakk til Eufrat, og gøym det der i ei bergriva!

5 Omiyo ne adhi mi apande Perath, mana kaka Jehova Nyasaye nonyisa.

Og eg gjekk og gøymde det attmed Eufrat, so som Herren hadde bode meg.

6 Bangʼ ndalo mangʼeny Jehova Nyasaye nowachona niya, “Dhi sani Perath kendo ikaw kamba mane anyisi ni ipand kanyo.”

So hende det mange dager etterpå, at Herren sagde med meg: Statt upp og gakk til Eufrat, og tak derifrå det beltet som eg baud deg å gøyma der!

7 Omiyo ne adhi Perath mi akunyo kambano kendo akawe kama ne apande, makmana nosekethore kendo obedo maonge tich chuth.

Og eg gjekk til Eufrat, og eg grov og tok beltet frå den staden der som eg hadde gøymt det. Og sjå, beltet var øydelagt, det var inkje gagn i det meir.

8 Eka wach Jehova Nyasaye nobirona:

Då kom Herrens ord til meg; han sagde:

9 “Ma e gima Jehova Nyasaye wacho: ‘Anatiek sunga mar Juda kod sunga malich mar Jerusalem mana e yo machalre kamano.

So segjer Herren: Soleis vil eg gjera ende på det store ovmodet i Juda og Jerusalem.

10 Joma timbegi mono gi, motamore winjo wechega, matimo gima chunygi ema ohero, ma bende luwo bangʼ nyiseche manono mondo gitine kendo gilamgi, biro chalo gi kambani makoro onge tich chuth!’

Denne vonde lyden, som ikkje vil høyra mine ord, som ferdast etter sitt harde hjarta og fer etter andre gudar, og tener deim og tilbed deim, han skal verta som dette beltet, som det ikkje er gagn i meir.

11 Jehova Nyasaye owacho niya, ‘Nimar kaka okanda itweyo e nungo dhano, omiyo ne atweyo od Israel duto kod od Juda duto kuoma, mondo gibed joga miluongo gi nyinga, ma kelona pak kod duongʼ. To kata kamano negitamore winja.’

For likeins som beltet er fastgjort um mannsens lender, soleis feste eg til meg alt Israels hus og alt Judas hus, segjer Herren, so dei skulde vera mitt folk og vera meg til frægd, til fagnad og pryda; men dei høyrde ikkje.

12 “Wachnegi ni: ‘Ma e gima Jehova Nyasaye, ma Nyasach Israel, wacho: Ndede duto mag divai onego opongʼ gi divai.’ To kagiwacho ni, ‘Donge wangʼeyo ni ndede mag divai onego pongʼ gi divai?’

Og du skal segja med deim dette ordet: So segjer Herren, Israels Gud: Kvar ei vinkrukka er til å fylla vin på. Då skal dei segja med deg: «Veit me ikkje det då, at kvar ei vinkrukka er til å fylla vin på?»

13 To nyisgi ni, ‘Ma e gima Jehova Nyasaye wacho: Anami ji duto modak e pinyni njawre gi mer, kaachiel gi ruodhi mobet e kom duongʼ mar Daudi, jodolo, jonabi kod jogo duto modak Jerusalem.

Seg då med deim: So segjer Herren: Sjå, eg fyller alle som bur i dette landet, og kongarne som sit på Davids kongsstol, og prestarne og profetarne og alle som bur i Jerusalem, so dei vert drukne.

14 Jehova Nyasaye owacho niya, Anami ji duto tuomre ngʼato gi ngʼato, wuone kod yawuotgi machalre. Kechna gi herana kod ngʼwonona ok nomona tiekogi.’”

Og eg vil krasa deim, kvar mot annan, både federne og borni, alle saman, segjer Herren. Eg vil ikkje spara og ikkje miskunna, og ikkje tykkja synd i deim, men tyna deim.

15 Winji kendo ichik iti, kik ibed jangʼayi, nimar Jehova Nyasaye osewuoyo.

Høyr og gjev gaum! Ver ikkje ovmodige! for Herren talar.

16 Mi Jehova Nyasaye, ma Nyasachi duongʼ ka pod ok okelo mudho, kapok tiendeni ochwanyore, e gode matindo motimo mudho. Ugombo ler, to enoloke mudho mandiwa mi oloke kuyo malich.

Gjev Herren, dykkar Gud, æra, fyrr han let det myrkna, og fyrr føterne dykkar støyter seg på dei dimme heidar! De stundar på ljos, men han skal gjera det til daudeskugge, og lata det verta stumende myrkt.

17 To ka ok uchiko itu, anaywagi apanda nikech sunga magu; wengena noywagi malit, ka gipongʼ gi pi wangʼ, nikech rombe mag Jehova Nyasaye noter e twech.

Men vil de ikkje høyra på det, då lyt mi sjæl syrgja i løynd yver slikt eit ovmod, og mitt auga må gråta so tårorne trillar, av di Herrens hjord vert burtførd.

18 Wachne ruoth kod min ruoth niya, “Loruru uaye kombeu mag duongʼ, nimar osimbo mau mag duongʼ nolwar koa e wiyeu.”

Seg med kongen og til kongsmori: Set dykk lågt ned! for den prydelege kruna er falli av dykkar hovud.

19 Mier madongo man Negev nolor, kendo onge ngʼama noyawgi. Juda duto noter e twech, notergi mabor chuth.

Byarne i Sudlandet er stengde, og ingen opnar deim. Alt Juda er ført burt i utlægd, ført burt til siste mannen.

20 Tingʼuru wangʼu malo kendo une joma aa yo nyandwat. Ere kweth mane oket e lwetu, rombe mane usungorugo?

Lat upp augo dykkar og sjå kor dei kjem nordanfrå! Kvar er no hjordi som du hadde fenge, dei væne sauerne dine?

21 Unuwach angʼo ka Jehova Nyasaye oketo ewiu, jogo mane uparo ni osiepeu kaka jotendu? Donge rem nokayi kaka dhako mamuoch kayo?

Kva vil du segja, når han set til hovdingar yver deg deim som du sjølv hev vant på deg og havt til vener? Skulde du ikkje få flagor, som ei kvinna fær føderider?

22 Kendo ka ipenjori iwuon, “Angʼo momiyo ma osetimorena?” En nikech richo mau mangʼeny omiyo dugu oseneno kendo dendu osekethore.

Og um du då segjer i ditt hjarta: «Kvi lyt eg taka imot dette?» - for di store misgjerning er din kjolefald lyft upp, dine hælar nækte med vald.

23 Bende ja-Kush nyalo loko kit piene kata kwach nyalo loko kido man kuome? Kamano bende ok inyal timo maber, in ngʼatno mongʼiyo gi timbe maricho.

Kann ein blåmann skifta si hud eller ein pantar sine flekkjer? Då skulde de og kunna gjera det gode, de som hev vanst til å gjera vondt.

24 “Anakeu ka mihudhwe miriembo gi yamb kalausi.

So vil eg då spreida deim liksom halm som fyk for vind utor øydemarki.

25 Ma e pokni ma asechiwoni,” Jehova Nyasaye ema owacho, “nikech wiu osewil koda kendo useketo genou kuom nyiseche manono.

Dette er luten din, den deilen eg hev etla åt deg, segjer Herren, av di du hev gløymt meg og lit på lygn.

26 Anaelu duge mi aum wengeu mondo omi wichkuot mau onere,

So vil då eg og lyfta upp din kjolefald yver ditt andlit, so di skam vert synberr.

27 kaka terruok mau kod gombo mau mandhaga, kod chode mau maonge wichkuot! Aseneno timbeu mamono ewi gode matindo kod e pewe. Mano kaka nine malit, yaye Jerusalem! Nyaka karangʼo mibiro bedo mochido?”

Hordomen din og kneggjingi di, den skamlause ulivnaden din uppå haugar på marki, all skjemdarferdi di hev eg set. Usæle Jerusalem! Kor lenge kjem det ikkje endå til å vara fyrr du vert rein!