Isaya 24
1 Neuru Jehova Nyasaye biro ketho piny, mi odongʼ nono, obiro loko kit piny kendo keyo jogo modakie.
Zie, Jahweh ontvolkt En vernielt de aarde; Hij keert haar onderstboven, Verstrooit haar bewoners!
2 Notime machalre ne jodolo kata ne joma moko, misumba kata ne ruodhe, ne dhako man-gi jatich kata ne nyako matiyone, ne jahono kata ne jangʼiewo, ne ngʼat ma holo ji, kata ne ngʼat ma holo, ne ngʼat man-gi gowi kata ngʼat ma holo ji.
Het zal den priester vergaan als het volk, Den slaaf als zijn meester, Slavin als gebiedster, Verkoper als koper, Borger als lener, Schuldeiser als schuldenaar.
3 Piny nodongʼ gunda kendo nokethre chuth. Jehova Nyasaye ema osewacho wechegi.
Ja, de aarde wordt geheel ontvolkt, En schoongebezemd heel en al; Want Jahweh heeft het gezegd, Dit woord gesproken.
4 Piny notwo kendo noner, piny nojwangʼ miner, kendo polo gi piny nojwangʼ.
De aarde treurt en verkwijnt, De wereld verwelkt en versmacht, De hemel vergaat met de aarde.
5 Piny osedwany gi jok modakie, giseketho chike, gisetamore rito buchene, kendo giseketho winjruok manyaka nene.
Want de aarde is onder haar bewoners bezoedeld: Ze hebben de wet overtreden, de geboden verkracht, Verbroken het eeuwig verbond.
6 Kuom mano kwongʼ osetieko piny kendo joma odakie nyaka yud kum kuom richogi. Omiyo joma odak e piny osewangʼ mi manok ema odongʼ.
Daarom verslindt de vervloeking de aarde, En moeten haar bewoners het boeten; De bewoners der aarde worden verteerd, Weinig mensen blijven er over.
7 Divai mobi manyien notuwo kendo mzabibu biro ner, ji duto mamiyo ji mor nobed gi chuny lit.
De wijntros kwijnt, de wingerd versmacht, Wat dartel is, zucht;
8 Mor mar nyiduonge norum, koko mar joma nigi mor kod ilo nolal, kendo mor mar thum ok nowinji.
Het gejubel der pauken verstomt, Weg is het vrolijk gejoel, het juichen der citers;
9 Ok ginichak gimadh divai ka giwer, nikech kongʼo osebedo marach ne jomath.
Men drinkt geen wijn meer bij gezang, De drank smaakt bitter aan den drinker.
10 Dala maduongʼ okethore modongʼ gunda, kendo dhoudi duto olor.
De steden liggen in puin en verlaten, Alle huizen gesloten, versperd;
11 Ji ywagore e wangʼ yore nikech divai onge, mor duto olokore kuyo, piny duto odongʼ gi lit.
In de straten gejammer om wijn, Weg alle vreugd en blijdschap op aarde!
12 Dala maduongʼ odongʼ ka oruombore piny kendo dhorangeye mage otur matindo tindo.
In de steden zijn enkel puinhopen over, De poorten liggen vertrapt en verbrijzeld.
13 Ma notimre e piny ngima e kind ogendini mana kaka ipono olemb zeituni e yath kata mana kaka olemo manok, mag mzabibu dongʼne johulo e yath kosepon.
Ja, zó zal het wezen op aarde Te midden der volken: Als na het afslaan van de olijven, Als bij ‘t nalezen op het eind van de oogst!
14 Gitingʼo dwondgi malo, ka gigoyo koko gimor koa yo podho chiengʼ, kendo ka gihulo teko mar Jehova Nyasaye.
Dan zal men jubelen, En de grootheid van Jahweh bezingen! Men juicht in het westen,
15 Omiyo miuru Jehova Nyasaye duongʼ un joma odak e chula mag nam man yo wuok chiengʼ; tingʼuru nying Jehova Nyasaye malo, ma en Nyasach Israel,
Tot aan de grens van het oosten: Brengt eer aan Jahweh Op de kusten der zee, Aan de Naam van Jahweh, Israëls God!
16 koa e tungʼ piny duto wawinjo wer mawer niya: “Duongʼ odongʼ ne Jal Makare.” To an ne awacho niya, “Aserumo chuth, aserumo chuth! Mano kaka aneno malit! Jandhoko ndhogo ji! Kuom timbe mag andhoga osendhogo ji!”
En van het einde der aarde horen wij zingen: Glorie den vrome! Maar er wordt ook geroepen: Ik ben verloren, Wee mij, verloren! De afvalligen vallen, De verraders storten verraderlijk neer.
17 Masira rita, osekunyna bugo kendo obadho osechikna, yaye un oganda modak e piny.
Verschrikking, kuilen en strikken Voor u, bewoners der aarde.
18 Ngʼama notem ringo kowinjo mahu mar masira nolwar e bur, kendo ngʼama notem wuok e burno nolwar e obadho. Dhorangeye mag polo noyawre, kendo mise mag piny noyiengni.
Wie de verschrikking ontvlucht, Hij valt in de kuil; Wie de kuil nog ontsnapt, Wordt in de strikken gevangen! Ja, de sluizen des hemels Staan boven al open. De fundamenten der aarde worden geschokt;
19 Piny osebarore, piny oselal nono, kendo piny yiengni malich.
De aarde gaat splijten en bersten, Versplintert en scheurt, Wankelt en tuimelt,
20 Piny thembo ka jakongʼo, kendo ohukni ka kiru ma yamo yiengo, kethruok kod timbene mamono omiyo opodho ma ok nochak oa malo.
Waggelt als een beschonkene, Sliert heen en weer als een hangmat. Haar misdaden drukken haar neer, Ze valt, en staat niet meer op.
21 E kindeno Jehova Nyasaye nokum teko duto manie polo malo, kaachiel gi ruodhi duto manie piny.
Op die dag zal Jahweh bestraffen Het hemels heir in de lucht, Met de vorsten der wereld op aarde.
22 Nochokgi kaachiel kendo nolornegi mana kaka jo-jela molornegi e od twech kendo nolornegi e od twech, mi giyud kum kuom kinde mangʼeny.
Ze worden gebonden, gesperd in een kuil, In een kerker gevangen, Voor lange tijden gestraft!
23 Dwe norieny matip-tip kendo wangʼ chiengʼ noimre nikech Jehova Nyasaye Maratego, nogur lochne kod duongʼne e Got Sayun kod Jerusalem e nyim jodongo.
De maan zal blozen, de zon zich schamen, Want Jahweh der heirscharen zal heersen als Koning Op de berg Sion, in Jerusalem; En voor zijn oudsten zal zijn heerlijkheid stralen!
