Ezekiel 1
1 E higa mar piero adek, e dwe mar angʼwen, e odiechiengʼ mar abich, kane an kod joma ni e twech e bath Aora mar Kebar, polo ne oyawore mi naneno fweny moa kuom Nyasaye.
Det hende i det trettiande året, den femte dagen i den fjorde månaden, då eg var millom dei bortførde attmed Kebarelvi, at himmelen opna seg og eg såg syner frå Gud.
2 E odiechiengʼ mar abich mar dweno, kane ruoth Jehoyakin osetieko higni abich e twech,
Den femte dagen i månaden - det var endå det femte året etter kong Jojakin vart burtførd -
3 wach Jehova Nyasaye nobiro ne Ezekiel jadolo, ma wuod Buzi, ka en piny Babulon e bath Aora Kebar, e piny jo-Babulon. Kanyo ema bad Jehova Nyasaye nobetie kuome.
då kom Herrens ord til Ezekiel Buzison, presten, i Kaldæarlandet attmed Kebarelvi. Herrens hand kom der yver honom.
4 Nangʼicho mi naneno kodh yamo kabiro koa yo nyandwat. Nobiro gi bor polo mangʼongo gi mil polo mapiachore kendo maler maduongʼ olworo koni gi koni. Chuny majno ne chalo gi chuma maliet,
Og eg såg, og sjå, ei stormflaga kom nordanfrå, ei stor sky og eld som kvervla seg i hop, med eit skin rundt ikring, og ut or honom, midt utor elden, tedde det seg eitkvart nett som sylvblanda gull.
5 to ei majno ne nitie gimoro machalo gi gik mangima angʼwen. E nenruokgi ne gin gi kido machalo dhano,
Og midt der-utor kom det noko som liktest på fire livende. Og soleis var dei på skap: Dei hadde manneskapnad.
6 to moro ka moro kuomgi ne nigi lela wangʼ angʼwen, kod bwombe angʼwen.
Og fire andlit var det på kvart eitt av deim og fire vengjer på kvart eitt av deim.
7 Tiendegi ne oriere tir, to pat tiendegi ne chalo ombongʼ nyaroya, kendo ngʼangʼni ka mula moywe maler.
Og føterne deira, dei var beine, og fotbladi deira var som kalveklauver, og dei glima som skinande kopar.
8 E bwo bwombegi, e bethegi angʼwen, ne gin gi lwedo mag dhano. Kargi duto angʼwen ne gin gi lela wenge kod bwombe,
Og dei hadde mannehender under vengjerne på alle fire sidorne. Og med andliti deira og vengjerne deira var det soleis på alle fire:
9 kendo ne gitudore moro gi moro gi bwombegi. Moro ka moro ne huyo kochomo nyime tir; ne ok gilokre ka gidhi.
Vengjerne deira nådde i hop, den eine med hin. Dei snudde seg ikkje når dei gjekk; kvart eitt gjekk beint fram.
10 Lela wangʼe ne chal kama: Kargi angʼwen moro ka moro ne nigi lela wangʼ mar dhano, to e bethegi korachwich, moro ka moro ne nigi lela wangʼ mar sibuor, to e bethegi koracham ne gin gi lela wangʼ mar rwath. Giduto ne gin gi lela wangʼ mar ongo.
Og deira andlit var som eit mannsandlit på skap, og alle fire hadde løve-andlit på høgresida, og alle fire hadde ukse-andlit på vinstresida, og alle fire hadde ørne-andlit.
11 Kamano e kaka lela wangʼe ne chalo. Bwombegi noyarore kochomo malo, to moro ka moro ne nigi bwombe ariyo, kendo bwomb ka bwomb nomakore gi bwomb gima ochwe machielo e bathe koni gi koni, kod bwombe ariyo mamoko moumogo dende.
Det var no andliti deira. Og vengjerne deira breidde seg ut ovantil. Med tvo av vengjerne sine nådde eitt livende i hop med hitt, og med tvo løynde det likamen sin.
12 Moro ka moro ne huyo kochomo nyime tir. Kamoro amora mane Roho mar Nyasaye dhiye ema gin bende negidhiye ma ok gilokre ka gingʼiyo chien.
Og kvart eitt av deim gjekk beint fram. Kvar åndi vilde ganga, dit gjekk dei; dei snudde seg ikkje når dei gjekk.
13 Nenruok mag gik mangimago ne chalo gi mach mar makaa kata toje maliel. Mach ne wuok e nyim gik mangimago karingo koni gi koni, ne en mach mangʼangʼni kendo polo bende ne mil e iye.
Og livendi såg ut som gløder i eld, brennende, som kyndlar å sjå til; elden for att og fram millom livendi, og det skein av honom, og ut or elden gjekk det ljon.
14 Gik mangimago ne ringo matek koni gi koni mana ka mil polo.
Og livendi for att og fram, nett som eldingar å sjå til.
15 Kane arango gik mangimago maber, naneno tiend gari moro piny e lowo e bath moro ka moro kuomgi man-gi lela wenge angʼwen.
Og eg såg livendi, og sjå, det var eit hjul på jordi innmed kvart eitt livende, og dei viste ut mot fire sidor.
16 Ma e kaka nenruok mar tiende garigo ne chalo kod kaka nolosgi. Ne gimil ka kit ombo marieny, kendo kargi angʼwen-go duto ne ginenore machalre. Moro ka moro kuomgi ne nenore ka gima olos machal gi tiend gari mochungʼ ariwa ewi tiend gari machielo.
Og hjuli såg ut nett som dei skulde vera gjorde av eitkvart som liktest på krysolit, og alle fire var eins på skapnad, og det såg ut som dei var gjorde so at eitt hjul var inni hitt.
17 Kane gisudo to neginyalo luwo yore angʼwen mane gik mangimago ochomo, ka ok tiendegi obayo yorego.
Til alle fire sidorne kunde dei ganga; dei snudde seg ikkje når dei gjekk.
18 Gik momako tiendegigo ne dongo mamiyo ji hum, kendo kargi angʼwen negipongʼ gi wenge e bethegi alwora koni gi koni.
Og hjulfalli var høge og skræmelege, og so var dei fullsette med augo rundt ikring på alle fire.
19 Ka gik mangimago ne sudo, to tiende mane ni bathgi bende ne sudo, kendo kane gik mangimago aa malo, to tiendego bende ne aa malo.
Og når livendi gjekk, so gjekk hjuli attmed deim, og når livendi lyfte seg frå jordi, so lyfte hjuli seg med.
20 Kamoro amora mane Roho mar Nyasaye dhiye, gin bende negidhiye, kendo tiende bende ne aa dhi kodgi, nikech chuny gik mangima ne ni e tiendego.
Kvar åndi vilde ganga, gjekk dei, nett dit som åndi vilde ganga. Og hjuli lyfte seg med deim, for åndi åt livendi var i hjuli.
21 Kane gik mangimago ochungʼ kar tiendgi; to gin bende negichungʼ kar tiendgi, kendo kane gik mangimago aa malo, to tiende garigo bende ne aa malo kodgi, nikech roho mar gik mangimago ne ni e tiendegi.
Når livendi gjekk, so gjekk dei, og når dei stod, so stod dei, og når dei lyfte seg frå jordi, so lyfte hjuli seg med, for åndi åt livendi var i hjuli.
22 Ewi gik mangimago ne nitie gimoro machalo gima opedhore mane nyilni ka pe, kendo malich.
Og uppyver hovudi på livendi var det noko på skap som ein kvelv, som underfull krystall å sjå til, utspana uppyver hovudi deira.
23 E bwo gima opedhoreno, bwombegi ne oyarore ka moro ka moro ochomo nyawadgi, kendo ka moro ka moro nigi bwombene moumogo dende.
Og uppunder kvelven rette vengjerne deira seg beint ut, kvar mot annan. Kvart einskilt av deim hadde tvo vengjer som dei løynde likamen sin med.
24 Ka gik mangimago ne sudo, ne awinjo ka bwombegi kwadhore, ka chalo gi mor mar pi mamol matek, kata gi dwond Jal Maratego, kata gi mahu mar jolweny. Kane gichungʼ gi tiendgi, to bwombegi ne lor piny.
Og eg høyrde ljomen av vengjerne deira, som ljomen av store vatn, som røysti åt den Allmegtige, når dei gjekk, ein ljomande gny som gnyen frå eit herlæger. Når dei stod stilt, let dei vengjerne siga.
25 Eka dwol moro nobiro koa ewi gima opedhore mane ni e wigi, kane oyudo gichungʼ to bwombegi ne lor piny.
Og det ljoma ei røyst uppyver kvelven som var yver hovudi deira. Når dei då stod stilt, let dei vengjerne siga.
26 To ewi gima opedhore mane ni e wigino ne nitie gimoro machalo gi kom duongʼ molosi gi kidi ma nengone tek miluongo ni safir, kendo malo kanyo e kom duongʼno, gimoro nobetie machalo dhano.
Og uppyver kvelven som var yver hovudi deira, var det noko som såg ut som safirstein, på skap som ein kongsstol. Og uppå kongsstol-skapnaden sat det ein som liktest på eit menneskje.
27 Chakre e nungone kadhi malo naneno kochalo gi mula maliet molut e mach kendo chakre e nungone kadhi piny nochalo gi mach kendo ler mangʼangʼni nolwore.
Og eg såg noko liksom sylvblanda gull, sjåande til liksom eld med ein ljosgard ikring, frå det som var sjåande til å vera lenderne hans og so uppetter. Og frå det som var sjåande til å vera lenderne hans og nedetter såg eg noko liksom eld å sjå til, med eit skin rundt ikring.
28 Duongʼ maler mane olworeno ne chalo gi lihudu manie boche polo e odiechieng koth. Ma e kaka nenruok mar kit duongʼ mar Jehova Nyasaye ne chalo. Kane anene, napodho ka lela wangʼa ochomo piny, kendo nawinjo dwond ngʼat ma wuoyo.
Liksom syni av bogen i skyi på ein regndag, soleis var syni av skinet rundt ikring. Soleis var openberringi av Herrens herlegdom å sjå til. Og då eg fekk sjå det, fall eg ned på mitt andlit, og eg høyrde røysti av ein som tala.
