Ezekiel 7
1 Wach Jehova Nyasaye nobirona kama:
Og Herrens ord kom til meg; han sagde:
2 “Wuod dhano, ma e gima Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto wacho ni piny Israel: “‘Giko osechopo! Giko osechopo e tunge piny duto angʼwen!
Og du, menneskjeson! So segjer Herren, Herren med Israels land: Ende! Komen er enden yver landsens fire hyrno.
3 Giko koro ochopo kuomu, kendo abiro toyo mirimba kuomu. Abiro ngʼadonu bura kaluwore gi yoreu, kendo abiro chulou kuom timbeu duto mamono.
No er enden komen yver deg, og eg vil senda vreiden min mot deg og døma deg etter åtferdi di, og eg vil leggja på deg alle dine styggjor.
4 Ok abi timonu ngʼwono; bende ok abi weyou ma ok akumou. Abiro chulou ma ok orem kuom wuodhu kendo kuom timbeu mamono. Eka unungʼe ni An e Jehova Nyasaye.’
Og mitt auga skal ikkje spara deg, og miskunn gjer eg ikkje; men åtferdi di vil eg leggja på deg, og dine styggjor skal vera midt i deg, og de skal sanna at eg er Herren.
5 “Ma e gima Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto wacho: “‘Masiche mapok one biro makou! Neuru obiro!
So segjer Herren, Herren: Ulukka, ei ulukka ein gong for alle, sjå, ho kjem.
6 Giko osechopo! Giko osechopo! Osechopo mondo otieki. Osechopo adier!
Ein ende kjem, ja, enden kjem, han vaknar imot deg, sjå, ho kjem.
7 Chandruok osechopo kuomu, un joma odak e piny. Kinde osechopo! Odiechiengʼ okayo machiegni. Nitie luoro maduongʼ, ewi gode, to ok mor.
No er det din tur, du som i landet bur. Tidi er komi, nær er dagen med ståkande rådløysa og ikkje med fagnadrop på fjelli.
8 Achiegni olo mirimba mager kuomu kendo abiro toyo mirimba kuomu. Abiro ngʼadonu bura kaluwore gi yoreu kendo abiro chulou kaluwore gi timbeu duto mamono.
No, um eit lite bil, vil eg renna ut min harm yver deg og tøma ut all min vreide på deg og døma deg etter åtferdi di, og eg vil leggja på deg alle dine styggjor.
9 Ok abi timonu ngʼwono; bende ok abi weyou ma ok akumou. Abiro kumou kaluwore gi yoreu kod timbeu mamono manie dieru. Eka unungʼe ni an Jehova Nyasaye, ema akumou.
Og mitt auga skal ikkje spara deg, og miskunn gjer eg ikkje; som di åtferd hev vore, let eg deg få det, og dine styggjor skal midt i deg vera. Og de skal sanna at eg, Herren, slær.
10 “‘Neuru odiechiengʼno! Odiechiengno koro osechopo! Chandruok osechopo, kum osedonjo, kendo sunga maru osenenore ratiro!
Sjå, dagen! sjå, det kjem! Lagnadsstundi tek til; riset blømer, ovmodet grønkar.
11 Timbeu manono osemedore, molokore gima ingʼadonugo bura. Onge ngʼama ibiro we kuom ji, kata kuom ogandano, kata mwandu, kata gimoro amora maber notieki.
Valdsgiren reiser seg til eit ris yver gudløysa. Ikkje noko av deim, inkje av deira ståkande hop, inkje av deira bråk, inkje av deira herlegdom vert att hjå deim.
12 Kinde osechopo, kendo odiechiengʼ osetundo. Kik jangʼiewo bed mamor kata jauso kik bed mokuyo, nikech mirimba ni kuom oganda duto.
Tidi er komi, dagen er nær. Kjøparen fagne seg ikkje, og seljaren syrgje ikkje! For vreide logar mot heile deira hop.
13 Jauso ok bi dwokne lowo kaponi pod gingima giduto. Nikech wach mokor kuom oganda duto ok bi loki. Onge kata ngʼato achiel mabiro reso ngimagi nikech richogi.
For seljaren skal ikkje få att det han selde, um han enn er i live, for syni mot heile hopen skal ikkje snu attende, og i si misgjerning skal ingen kunna verja sitt liv.
14 “‘Kata gigo turumbete, kendo giik gik moko duto mag lweny, to onge ngʼama biro dhi e lweny, nikech mirimba ni kuom oganda duto.
Dei blæs i stridslur og bur seg vel i alt, men ingen fer ut til striden; for min harm er imot heile deira hop.
15 Wasigu ni oko gi ligangla; to tuoche kod kech ni e mier. Joma ni e gwengʼ noneg gi ligangla; to joma ni ei dala maduongʼ kech gi tuoche nonegi.
Sverdet ute, sotti og svolten inne; den som er på marki, skal døy for sverd, og den som er i byen, honom skal svolt og sott tyna.
16 Joma otony modongʼ noringi kadhi ei gode. Ginichur ka akuche modak ei holo, giduto giniywagi, nikech richogi.
Og slepp det undan einkvar utav deim, skal dei vera på fjelli som duvor i dalarne, alle med klagelæte, kvar og ein for si misgjerning.
17 Bede duto biro wengni; kendo chonge duto biro nyosore.
Alle hender skal siga, og alle kne skal verta veike som vatn.
18 Gibiro rwakore gi piende gugru kendo midhiero biro pongʼo chunygi. Ginibed gi wichkuot, kendo ibiro liel yie wigi.
Og dei skal gyrda seg med sekk, og skjelving skal hylja deim, og kvart eit andlit skal blygjast av skam, og kvart hovud skal vera fleinskalla.
19 “‘Gibiro wito fedha mag-gi e wangʼ yore, kendo dhahabu mag-gi biro lokore nigi gima ogak. Fedha gi dhahabu mag-gi ok bi resogi, e odiechiengʼ mar mirimb Jehova Nyasaye. Gigo ok notieknegi kech kata migi giyiengʼ, nikech gigo osemiyo gidonjo e richo.
Sylvet sitt skal dei kasta på gatorne, og gullet sitt skal dei vyrda som saur. Deira sylv og gull skal ikkje kunna berga deim på Herrens vreide-dag; dei skal ikkje kunna metta si sjæl eller fylla sin mage med det, for det hev vorte ein støytestein til misgjerning;
20 Negidoko jongʼayi nikech ne gin gi kite ma nengogi tek, kendo negitiyo kodgi kuom loso nyiseche manono. Negitiyo kodgi kuom loso kido manono; emomiyo abiro miyo gigi dokonegi gima ogak.
og den glimande prydnadsting av det hev dei bruka til storlæte, og dei hev gjort sine styggjelege bilæte av det, sine ufyselege avgudar; difor gjer eg det til saur for deim.
21 Abiro kawe mi achiwe ni jopinje mamoko kaka gik mope, kendo kaka gik moyaki, nachiwe ne joma timbegi mono modak e piny, kendo gini dwanye.
Og eg vil lata framande hender rana det og gudlause på jordi gjera det til herfang, og dei skal vanhelga det.
22 Abiro jwangʼogi kendo jomecho biro dwanyo kara mageno. Gibiro donjo e iye kanyo mi gidwanye.
Og eg vil snu mi åsyn frå deim. Og ransmenner skal vanhelga min skatt; dei skal brjota seg inn åt honom og vanhelga honom.
23 “‘Losuru nyoroche, nikech piny opongʼ gi remo mosechwer, kendo dala maduongʼ opongʼ gi mahundu.
Gjer lekkja i stand! for landet er fullt av blod-domar, og byen er full av valdsverk.
24 Abiro kelo piny ma timbene mono mogik mondo okaw miechgi. Abiro tieko ngʼayi mar joma roteke, kendo ibiro dwanyo kuonde maler mag-gi.
Og eg vil lata dei verste av heidningarne koma, og dei skal eigna til seg husi deira. Og eg vil gjera ende på ovmodet hjå dei hardsette, og heilagdomarne deira skal verta vanhelga.
25 Ka masira obiro, to ginidwar kwe to ok giniyudi.
Rædsla kjem, og dei skal søkja fred, men ingen finna.
26 Masira nobi ewi masira, kendo weche mifwongʼo mabwogo ji nowinji kuonde duto. Ginitem mondo giyud fweny moa kuom janabi, gi puonj mag chike moa kuom jadolo, kod rieko ma jodongo ngʼado, to mago duto nobed maonge.
Ulukka på ulukka skal koma, fretnad på fretnad fær ein høyra; og dei skal søkja etter syn hjå profeten, lov skal kverva for presten, og råder for dei gamle.
27 Ruoth noywagi, wuod ruoth makawo loch kare chunye nonyosre, kendo bede ji manie piny notetni. Abiro tiyo kodgi kaluwore gi timbegi, kendo abiro ngʼadonegi bura kaluwore gi chikegi. Eka giningʼe ni An e Jehova Nyasaye.’”
Kongen skal syrgja, og fyrsten skal klæda seg i fælske, og henderne på landslyden skal skjelva. Etter åtferdi deira vil eg gjera med deim, og med deira domar vil eg døma deim, og dei skal sanna at eg er Herren.
