Ezekiel 2
1 Nowachona niya, “Wuod dhano, aa malo ichungʼ mondo awuo kodi.”
I rzekł do mnie: Synu człowieczy! stań na nogi twe, a będę mówił z tobą.
2 Ka noyudo owuoyo, Roho mar Nyasaye nobiro kuoma mi ochunga gi tienda, mine awinje kowuoyo koda.
I wstąpił w mię duch, gdy przemówił do mnie, a postawił mię na nogi moje, i słyszałem mówiącego do mnie;
3 Nowacho niya; “Wuod dhano, aori ir jo-Israel. Aori ir oganda ma jongʼanyo. Gin kaachiel gi kweregi gisebedo ka gingʼanyona nyaka kawuono.
Który rzekł do mnie: Synu człowieczy! Ja cię posyłam do synów Izraelskich, do narodów odpornych, którzy mi się sprzeciwili; oni i ojcowie ich występowali przeciwko mnie aż prawie do dnia tego:
4 Joma aori irgi gin joma wigi tek ma ok winj wach. Wachnegi kama: ‘Ma e gima Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto wacho.’
Do tych, mówię, synów niewstydliwej twarzy, i zatwardziałego serca Ja cię posyłam, i rzeczesz im: Tak mówi panujący Pan.
5 Kata giyie winji kata gidagi, nikech gin anywola ma jongʼanyo, to gibiro ngʼeyo ni janabi moro osebet e diergi.
Niech oni słuchają albo nie, gdyż domem odpornym są, przecież niech wiedzą, że prorok był w pośrodku ich.
6 To in wuod dhano, kik iluorgi, kendo kata wechegi kik iluor. Kik iluor, kata obedo ni pedo gi kuthe oluori koni gi koni, kendo idak kanyachiel gi thomoni; kik iluor gik ma giwacho kendo kata bwok kik gibwogi, kata obedo ni gin anywola mohero ngʼanyo.
Ale ty, synu człowieczy! nie bój się ich, ani się lękaj słów ich, że odporni a jako ciernie są przeciwko tobie, a że między niedźwiadkami mieszkasz; słów ich nie bój się, ani się twarzy ich lękaj, przeto, że domem odpornym są.
7 Nyaka iwachnegi wechena, kata giyie winjo kata gidagi, nikech gihero ngʼanyo.
Ale mów słowa moje do nich, niech oni słuchają albo nie, gdyż odpornymi są.
8 To in, wuod dhano winj gima anyisi. Kik ingʼany kaka jogo mohero ngʼanyo; yaw dhogi mondo icham gima amiyi.”
Lecz ty, synu człowieczy! słuchaj, co Ja mówię do ciebie: Nie bądź odporny, jako ten dom odporny; otwórz usta swe, a zjedz, coć dam.
9 Eka ne angʼicho, kendo ne aneno lwedo morie kochoma. Lwedono notingʼo ndiko modol,
I widziałem, a oto ręka była wyciągniona do mnie, a oto w niej zwinione księgi,
10 mane oyaro e nyima. E bathe koni gi koni ne ondikie weche mag ywagruok gi kuyo kod achiedh-nade.
Które rozwinął przedemną; a były popisane z przodku i z końca, a w nich były napisane narzekania, i wzdychania i bieda.
