Esta 7
1 Kuom mano, ruoth kod Haman nodhi chiemo gi Esta ma mikache,
A tak przyszedł król i Haman na ucztę do Estery królowej.
2 to kane oyudo gimadho divai chiengʼ mar ariyono, ruoth nopenjo mikache ma Esta niya, “Kwayoni en angʼo? Kwaya akwaya ma kata ka en nus mar pinya to ibiro miyigo?”
I rzekł zasię król do Estery drugiego dnia, napiwszy się wina: Cóż za prośba twoja, królowo Ester? a będzieć dano; co za żądość twoja? Choćbyś też i o połowę królestwa prosiła, stanieć się.
3 Eka Esta ma mikach ruoth nodwoko niya, “Ka ayudo ngʼwono e nyimi, yaye ruoth, kendo ka berni jaduongʼ, to yie ikony ngimana, ma e kwayona, kendo akwayi ni yie ikech ogandana. Mano e ywakna.
Tedy odpowiedziała królowa Ester, i rzekła: Jeźlim znalazła łaskę przed oczyma twemi, o królu! a jeźli się królowi podoba, niech mi będzie darowany żywot mój na prośbę moję, i naród mój na żądość moję.
4 Nimar an kod ogandana osengʼiew-wa mondo otiekwa kendo onegwa nyaka warum chuth. Ka dabed ni ongʼiew-wa mondo wabed wasumbini machwo gi mamon kende, to dine alingʼ alingʼa, nikech mano ok en gima dine achandogo ruoth.”
Albowiemeśmy zaprzedani, ja i naród mój, abyśmy byli wygładzeni, wymordowani i wytraceni. Gdybyśmy za niewolników i niewolnice sprzedani byli, milczałabym, choćby i tak ten nieprzyjaciel nasz nie mógł nagrodzić tej szkody królowi.
5 Ruoth Ahasuerus nopenjo Esta ma mikache niya, “En ngʼa? Ngʼatno ni kanye mosehedhore timo gima kamano?”
Tedy odpowiedział król Aswerus, i rzekł do Estery królowej: Któż to jest? a gdzie ten jest, którego serce tak nadęte jest, aby to śmiał uczynić?
6 Esta nowacho niya, “Jasadha ma jawasikwa en mana Haman ngʼat marach mobet butino.” Eka luoro maduongʼ nomako Haman e nyim ruoth gi mikache.
Irzekła Ester: Mąż przeciwnik, a nieprzyjaciel najgorszy jest ten Haman. I strwożył się Haman przed królem i królową.
7 Eka ruoth nochungʼ moweyo divai mane omadho ka mirima ohinge modhi oko e puoth joka ruoth. To Haman, kane oneno ni ruoth osengʼado buche kuom gima onego timne, nodongʼ chien kokwayo Esta mikach ruoth mondo ores ngimane.
Tedy król wstał w popędliwości swojej od onej uczty, a szedł do ogrodu przy pałacu; ale Haman został, aby prosił o żywot swój Estery królowej; bo wiedział, że mu zgotowane było nieszczęście od króla.
8 E seche mane ruoth odwogo koa e puodho mar dala ruoth kane odonjo e ot mane itimoe nyasi, noyudo ka Haman osenindo e kom maduongʼ mane Esta obetie. Ruoth nowuoyo matek ka obwok mowacho niya, “Odwaro kata mana mako mikacha e wangʼa kaneno?” Kane ruoth pok otieko wuoyo, ne giumo wangʼ Haman.
Potem król wrócił się z ogrodu, który był przy pałacu, do domu, gdzie pił wino; a Haman upadł był na łoże, na którem siedziała Tedy rzekł król: Izali jeszcze i gwałt chce uczynić królowej u mnie w domu? A gdy te słowa wyszły z ust królewskich, zaraz twarz Hamanową nakryto.
9 Eka Harbona, achiel kuom jotich ruoth mabwoch nowacho niya, “Gir nek ma borne oromo fut piero abiriyo gabich ochungʼ e bath od Haman. Noselose mondo oneg-go Modekai, ma wachne ne osekonyo ruoth.” Ruoth nowacho niya, “Kawuru gima nolosono mondo ulierego!”
Wtem rzekł Harbona, jeden z komorników, przed królem: Oto jeszcze szubienica, którą był zgotował Haman na Mardocheusza, który się starał o dobre królewskie, stoi przy domu Hamanowym wzwyż na pięćdziesiąt łokci. I rzekł król: Powieście go na niej.
10 Omiyo neginego Haman e gima noseiko mondo oneg-go Modekai. Eka mirimb ruoth norumo.
I powieszono Hamana na onej szubienicy, którą był zgotował Mardocheuszowi. A tak uspokoił się gniew królewski.
