Amos 8

1 Fweny mane Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto okelona ema: Ne aneno atonga mopongʼ gi olemo mochiek.

To mi jeszcze ukazał panujący Pan, oto był kosz letniego owocu.

2 Eka Jehova Nyasaye nopenja niya, “Amos, ineno angʼo?” Ne adwoke niya, “Aneno atonga mopongʼ gi olemo mochiek.” Eka Jehova Nyasaye nowachona niya, “Mano e kaka joga Israel oseikore ni kum kendo ok anawegi ma ok akumogi.”

Tedy rzekł: Cóż widzisz Amosie? I rzekłem: Kosz letniego owocu. Znowu rzekł Pan do mnie: Przyszedł koniec ludowi memu Izraelskiemu, nie będę mu już więcej przeglądał.

3 Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto wacho niya, “Chiengʼno wende ma iwero e hekalu nolokre mag ywak, ka ringre joma otho opie kuonde duto, kendo piny to olingʼ thi!”

Tedy się obrócą w kwilenie pieśni kościelne dnia onego, mówi panujący Pan, mnóstwa trupów na każde miejsce po cichu narzucają.

4 Winjuru un joma sando jochan, kendo mosiko mana kamayo joma odhier puothegi,

Słuchajcież tego, którzy pożeracie ubogiego, abyście wygubili chudziny z ziemi;

5 kuwacho niya, “Mad ndalo mag lemo mar dwe manyien rum piyo, mondo wayud thuolo mar uso cham.” Bende upenjoru niya, “Ndalo mag Sabato to biro rumo karangʼo mondo wagol chambwa warundi, eka wanyalo choro nengo malo, kendo tiyo gi rapim ma ok nikare, ma wawuondogo jongʼiewo!

I mawiacie: Kiedyż przeminie nów miesiąca, abyśmy sprzedawali zboże? i sabat, abyśmy otworzyli spichlerze? abyśmy umniejszyli miary efa, a podwyższyli wagi, a szale zdradliwie sfałszowali.

6 E kindeno wabiro uso cham maricho e nengo maber, bangʼe wabiro ngʼiewo joma odhier e nengo marom, gi nengo mingʼiewogo pat pat mondo gibed wasumbini magwa.”

Kupując ubogich za pieniądze, a chudzinę za parę trzewików; nadto abyśmy odmieciny zbóż sprzedawali.

7 Jehova Nyasaye ma Nyasach joka Jakobo osekwongʼore ni wiye ok nowil gi timbegi maricho.

Przysiągł Pan przez zacność Jakóbową, że nie zapomnę na wieki wszystkich spraw ich.

8 “Donge gima kamano biro miyo piny yiengni mi ji duto modak e iye ywagi? Piny duto biro pongʼ ma oo oko mana ka aora Nael manie piny Misri.”

Izali by się i ziemia nad tem nie poruszyła, i nie płakałby każdy, kto mieszka na niej? i owszem, wzbierze wszystka jako rzeka, i porwana i zatopiona będzie jako rzeką Egipską.

9 Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto wacho niya, “Chiengʼno anami chiengʼ podhi e chuny odiechiengʼ tir, kendo anami piny lokre mudho godiechiengʼ.

A dnia onego, mówi panujący Pan, sprawię, że słońce zajdzie o południu, i przywiodę ciemność na ziemię w dzień jasny;

10 Sewni mau mag lemo nolokre ywak mar tho, wendeu mag mor, to nolokre dengo. Uduto anami urwakru gi pien gugru ka ulielo wiyeu mapoth. Unuchal kod joma ywago wuodgi ma miderma, kendo odiechiengʼno nobed malit mapok ne kone e piny.”

I obrócę w płacz święta wasze, a wszystkie pieśni wasze w narzekanie, i sprawię to, że będzie na wszystkich biodrach wór, i na każdej głowie obłysienie; i będzie w tej ziemi kwilenie, jako nad jednorocznym, a ostateczne rzeczy jej jako dzień gorz kości.

11 Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto wacho niya, “Ndalo biro ma abiro kelo kech e piny, to ok nobed kech mar chiemo, kata riyo mar pi, to nobed riyo mar winjo wach Jehova Nyasaye.

Oto dni przychodzą, mówi panujący Pan, że poślę głód na ziemię, nie głód chleba, ani pragnienie wody, ale słuchania słów Pańskich,

12 Ji nowuoth kadawo kochakore nyandwat e dho nam achiel nyaka dho nam machielo kendo ginidigni chakre yo nyandwat nyaka yo wuok chiengʼ, ka gimanyo kama digiyudie wach Jehova Nyasaye, to ok giniyudi kata matin.

Tak, że się tułać będą od morza aż do morza, i od północy aż na wschód biegać będą, szukając słowa Pańskiego, wszakże nie znajdą.

13 “Chiengʼno “nyiri mabeyo kod yawuowi maroteke nopodh piny ni kech riyo.

Dnia onego pomdleją panienki piękne, nawet i młodzieńcy od onego pragnienia;

14 Ji duto makwongʼore gi nying Ashima, ma nyasaye madhako mar Samaria, kata makwongʼore gi nyasach Dan, kendo gi nyasach Bersheba, nopodh chuth, ma ok ginichak gia malo.”

Którzy przysięgają przez obrzydliwość Samaryi, i mówią: Jako żyje Bóg twój, o Dan! i jako żyje droga Beerseba; i upadną, a nie powstaną więcej.