Tich Joote 21
1 Bangʼ kane wasegoyonegi oriti, ne wasiayo yie mi wakwangʼ e dier nam tir nyaka chula mar Kos. Kinyne ne watundo e chula mar Rodos, kendo kane waa kanyo, to ne wadhi mi wachopo Patara.
Toen we afscheid van hen hadden genomen, en afgevaren waren, stevenden we rechtdoor naar Kos, de volgende dag naar Rodus, en vandaar naar Pátara.
2 Kuno newanwangʼe yie madhi Foinike, mine waidho kendo wachako kwangʼ.
Hier troffen we een schip, dat naar Fenicië voer; we gingen aan boord en staken in zee.
3 Kane wasechopo kama koro ne wanyalo nenogo Saipras, ka waluwo yo modok milambo mare, ne wakwangʼ kwachomo Siria, mine wagowo Turo kama ne idhi lorie gik mane yiewa otingʼo.
Toen we Cyprus in het gezicht kregen, lieten we het links liggen, zetten koers naar Syrië, en landden te Tyrus; want daar moest het schip de lading lossen.
4 Ne wayudo jopuonjre kuno, kendo ne wabet kodgi kuom ndalo abiriyo. Kaka Roho Maler notelonigi, neginyiso Paulo ni kik odhi Jerusalem.
We zochten daar de leerlingen op, en bleven er zeven dagen lang; ze bezwoeren Paulus door den Geest, niet naar Jerusalem te gaan
5 Kata kamano, ka ndalo mane onego wabedgo kodgi norumo, ne wawuok kendo wadhi nyime gi wuodhwa. Jopuonjre duto, kaachiel gi mondegi kod nyithindgi, ne okowowa nyaka oko mar dalano, kendo kane wachopo e dho nam, to ne wagoyo chongwa piny mi walemo.
Nadat we er die dagen hadden doorgebracht, vertrokken we, en reisden verder; allen vergezelden ons met hun vrouwen en kinderen tot buiten de stad. Op het strand knielden we neer in gebed;
6 Eka ne wagoyonegi oriti, bangʼe wadonjo e yie, ka gin to gidok miechgi.
toen zeiden we elkander vaarwel. Wij bestegen het schip, en zij keerden naar huis terug.
7 Ne wadhi nyime gi wuodhwa ka waa Turo, nyaka ne wagowo Potolomai, kuma ne wamosoe jowete, kendo ne wabet kodgi kuom odiechiengʼ achiel.
We zeilden nu van Tyrus naar Ptolemaïs, waar we onze zeereis ten einde brachten; we gingen er de broeders begroeten, en vertoefden één dag onder hen.
8 Kinyne ne wawuok kanyo mi wachopo Kaisaria, kendo ne wabet e od Filipo jayalo, mane en achiel kuom jokony abiriyo.
De volgende dag vertrokken we weer, en kwamen te Cesarea aan. We begaven ons naar het huis van Filippus, den evangelist, een van de zeven en we bleven bij hem;
9 Filipo ne nigi nyiri angʼwen mapok okendi mane gin johul wach.
hij had vier ongehuwde dochters, die profetessen waren.
10 Kane wasebet kodgi kuom ndalo moko, janabi ma nyinge Agaba nobiro irwa koa Judea.
Terwijl we daar meerdere dagen vertoefden, kwam er een profeet uit Judea aan, Agabus genaamd.
11 Kane ngʼatni ochopo irwa, nokawo okanda mar Paulo motweyogo bedene gi tiendene owuon, kendo owacho niya, “Roho Maler wacho kama: ‘Mana kaka atweyorani e kaka jo-Yahudi man Jerusalem biro tweyo wuon okandani mi gichiwe e lwet joma ok jo-Yahudi.’”
Toen hij ons kwam bezoeken, nam hij de gordel van Paulus, bond zich handen en voeten, en sprak: Dit zegt de Heilige Geest: "Zó zullen de Joden te Jerusalem den man binden, wien deze gordel behoort, en hem overleveren in de handen der heidenen".
12 Kane wawinjo wachno, wan kaachiel gi ji duto, ne wasayo Paulo mondo kik odhi Jerusalem.
Toen we dit hoorden, drongen we met de broeders dier plaats er op aan, dat hij niet naar Jerusalem zou gaan.
13 To nodwokowa kowacho niya, “Angʼo momiyo uywak kendo unego chunya? An aikora ok mana ni twech kende, to kata ni tho e Jerusalem kuno, nikech nying Ruoth Yesu.”
Maar Paulus antwoordde: Waarom weent gij, en breekt mij het hart? Ik ben immers bereid, mij te Jerusalem niet alleen te laten binden, maar er zelfs te sterven voor de naam van den Heer Jesus.
14 Kane wayudo ni ok onyal loko pache, to ne waweyo wachno, mi wawacho niya, “Ruoth Nyasaye mondo otim dwarone.”
Daar hij zich niet liet overhalen, hielden wij ook niet langer aan, maar zeiden: De wil des Heren geschiede.
15 Bangʼ mano ne waikore mi wadhi nyaka Jerusalem.
Na die dagen maakten we ons reisvaardig, en gingen op naar Jerusalem.
16 Jopuonjre moko moa Kaisaria bende nodhi kodwa nyaka dala Manason, kama nonego wadagie. Manason ne en ja-Saipras, kendo ne en achiel kuom jopuonjre mane okwongo yie kuom Ruoth.
Ook enige leerlingen van Cesarea gingen met ons mee, om ons bij zekeren Mnason van Cyprus te brengen, die reeds sedert lang een leerling was, en bij wien we onderdak zouden vinden.
17 Kane wachopo Jerusalem, jowete norwakowa gi mor.
Toen we te Jerusalem aankwamen, ontvingen ons de broeders met blijdschap.
18 Kinyne Paulo kaachiel kodwa nodhi mondo one Jakobo kendo jodongo duto nochokore kodwa.
De volgende dag ging Paulus met ons naar Jakobus, waar ook al de priesters bijeen waren gekomen.
19 Paulo nomosogi, eka nonyisogi weche duto kuom gik mane Nyasaye osetimo e kind joma ok jo-Yahudi e tichne mar lando Injili.
Na de begroeting verhaalde hij in bijzonderheden, wat God door zijn bemiddeling onder de heidenen had verricht.
20 Kane giwinjo mano, negipako Nyasaye, eka giwacho ni Paulo niya, “Owadwa Paulo, inyalo neno kaka jo-Yahudi gana gi gana oseyie kuom Ruoth Yesu, kendo kargi giduto giketo chunygi kuom luwo Chik.
Toen ze dit hadden gehoord, verheerlijkten ze God Toch zeiden ze hem: Ge ziet, broeder, hoeveel duizenden Joden er zijn, die gelovig zijn geworden, en die allen ijveraars zijn voor de Wet.
21 Osenyisgi ni ipuonjo jo-Yahudi modak e kind joma ok jo-Yahudi duto mondo kik gilu Chike Musa, kisemogi mondo kik giter nyithindgi nyangu kata kik gilu timbewa.
Maar nu hebben ze van u horen zeggen, dat ge afval van Moses leert aan de Joden, die onder de heidenen leven, en hun zegt, dat ze hun kinderen niet mogen besnijden, of volgens onze gebruiken mogen leven
22 Koro wanyalo timo angʼo? Wangʼeyo ni gibiro ngʼeyo maonge kiawa ni isechopo ka,
Wat dus te doen? Ongetwijfeld komt er een talrijke schare bijeen; want men zal vernemen, dat ge gekomen zijt.
23 omiyo yie kodwa mondo itim kaka wanyisi. Nitie chwo angʼwen e dierwa ka mosetimo singruok.
Doe derhalve, wat we u zeggen. Onder ons bevinden zich vier mannen, die een gelofte hebben gedaan.
24 Kaw jogi mondo idhi ipwodhri kaachiel kodgi, bangʼe ichulnegi nengo mar misengini monego gichul bangʼ pwodhruok, eka oliel yie wigi. Kitimo kamano, to ji duto biro kawo weche duto ma ji wacho kuomi kaka miriambo, kendo gibiro kawi kaka ngʼat moluwo Chik Musa.
Neem ze met u mee, laat u gelijk met hen reinigen, en betaal voor hen de kosten opdat ze zich het hoofd kunnen laten scheren; dan zullen allen weten, dat het onwaar is, wat ze over u hebben gehoord, maar dat ge zelf de Wet onderhoudt.
25 To kuom joma ok jo-Yahudi moyie, wasendikonegi kuom gimane buchwa ongʼado ni kik gicham chiemo motimgo misango ni nyiseche manono, kik ucham remo, gi ring jamni mode, kendo ni kik giterre.”
Wat de heidenen betreft, die het geloof hebben aanvaard, we hebben hun onze beslissing doen kennen, dat ze zich moeten wachten voor afgodenvlees, voor bloed en verstikt vlees, en voor ontucht.
26 Kinyne Paulo nokawo jogo mi nopwodhore kaachiel kodgi, eka nodonjo e hekalu mondo onyisgi chiengʼ ma pwodhruokno norume, kod odiechiengʼ ma notimnie misango ni ngʼato ka ngʼato.
Daarom nam Paulus de volgende dag de mannen met zich mee, liet zich tegelijk met hen reinigen, ging met hen de tempel binnen, en kondigde aan, wanneer de dagen der gelofte geëindigd zouden zijn, en het offer voor een ieder van hen zou worden gebracht.
27 Kane ndalo abiriyo mag pwodhruok chiegni rumo, jo-Yahudi moko moa e piny Asia noneno Paulo ei hekalu. Ne githuwo ji duto kode mi gimake,
Maar toen de zeven dagen bijna voorbij waren, zagen de Joden uit Azië hem in de tempel. Ze joegen al het volk bijeen, grepen hem vast, en gilden het uit:
28 ka gikok niya, “Jo-Israel, konywauru. Ma e ngʼat mapuonjo ji duto kamoro amora modhiye mondo gibed mamon kod jowa, gi chikewa kod hekaluwani. Kata sani osekelo nyaka jo-Yunani ei hekalu ka, mi odwanyo kama lerni.”
"Israëlieten, te hulp! Dit is de man, die overal iedereen leert tegen het volk, tegen de Wet en tegen deze plaats; ook heeft hij heidenen in de tempel gebracht, en deze plaats ontwijd."
29 (Noyudo giseneno Trofimo ja-Efeso ka nigi Paulo e Jerusalem mi giparo ni dipo ka Paulo nosedonjo nyaka ei hekalu.)
Want ze hadden Trófimus, den Efesiër, in zijn gezelschap in de stad gezien, en meenden nu, dat Paulus hem in de tempel gebracht had.
30 Wachno nomiyo koko ochakore ei Jerusalem duto, kendo ji moa koni gi koni nobiro karingo. Negimako Paulo mi giywaye gigole ei hekalu, bangʼe giloro dhorangeye duto.
Heel de stad kwam in rep en roer, en het volk liep te hoop. Ze maakten zich van Paulus meester, en sleurden hem buiten de tempel, waarvan aanstonds de deuren werden gesloten.
31 Kane gichako goye mondo ginege, wach nochopo ni jatend lweny mar jo-Rumi, ni dala Jerusalem duto otimo koko.
Terwijl ze hem trachtten te doden, bereikte den legerhoofdman het bericht, dat heel Jerusalem in opschudding was.
32 Kuom mano, nokawo jotelo moko gi jolweny mi oringo odhi kodgi nyaka kuma ne oganda ochokore. Kane jokokogo oneno jatend lweny gi jolweny mane ni kode, ne giweyo goyo Paulo.
Aanstonds nam hij soldaten en honderdmannen met zich mee, en snelde er heen. Zodra men den hoofdman en de soldaten zag, hield men op, Paulus te slaan.
33 Jatelono nobiro momako Paulo, kendo nogolo chik mondo otweye gi nyoroche ariyo. Bangʼe nopenjogi niya, “Ngʼatni en ngʼa? To osetimo angʼo?”
De hoofdman kwam naderbij, nam hem gevangen, en liet hem met twee kettingen boeien. Nu onderzocht hij, wie hij was, en wat hij gedaan had.
34 Jomoko e chokruokno nokok kawacho gimoro achiel to jomoko ne wacho gimachielo makoro jatend lweny ne ok nyal ngʼeyo malongʼo gima notimore nikech koko, omiyo nogolo chik mondo oter Paulo kama askeche odakie.
Maar uit de hoop schreeuwde de een dit, de ander dat. Daar hij dus door het rumoer niets zekers te weten kon komen, gaf hij bevel, hem naar de burcht te brengen.
35 Kane Paulo ochopo e ndiri midonjogo ka jolweny, jogo koro ne ger marach mi nochuno askeche mondo otingʼe.
Op de trappen moest hij zelfs door de soldaten worden gedragen om het opdringen van het volk.
36 Ogandano mane oluwogi nosiko kakok niya, “Negeuru.”
Want de volkshoop bleef volgen, en roepen: Weg met hem.
37 Kane jolweny koro chiegni donjo gi Paulo kama gidakie, nokwayo jatendgi kowacho niya, “Yiena mondo awachni wach moro.” Jatend jolweny nodwoke kapenje niya, “Kare ingʼeyo dho jo-Yunani?
Juist toen Paulus de burcht zou worden binnengebracht, zeide hij tot den hoofdman: Mag ik u misschien iets zeggen? Hij antwoordde: Kent ge grieks?
38 Donge aparo ni in e ja-Misri manyocha ochako koko e dalani kotelo ni jo-mahundu alufu angʼwen momanore gi gige lweny, nyaka e thim?”
Zijt ge dan de Egyptenaar niet, die laatst dat oproer heeft verwekt, en vier duizend bandieten naar de woestijn met zich mee heeft gelokt?
39 Paulo nodwoke niya, “An ja-Yahudi monywol Tarso, e piny Kilikia. Kuom mano, ok aa e dala moro matin minyalo chayo. Kiyie, to miya thuolo awuo gi jogi.”
Paulus hernam: Ik ben een jood, van Tarsus in Cilicië, burger ener stad, die niet zonder betekenis is. Ik bid u, laat me spreken tot het volk.
40 Kane jatend lweny osemiye thuolo mondo owuo, Paulo nochungʼ e raidhi, motingʼo ni ji bade mondo gilingʼ. Kane giselingʼ nowuoyo kodgi gi dho jo-Hibrania kowacho niya:
Toen hij verlof had gegeven, ging Paulus op de trappen staan, en wenkte met de hand tot het volk. En toen het doodstil was geworden, sprak hij hen toe in het hebreeuws, en zeide:
