< 2 Samuel 9 >
1 Daudi nopenjo niya, “Bende nitie ngʼato angʼata modongʼ e dhood Saulo manyalo timo ne tim ngʼwono nikech Jonathan?”
Y DIJO David: ¿Ha quedado alguno de la casa de Saúl, á quien haga yo misericordia por amor de Jonathán?
2 Koro ne nitie jatich mane tiyo e od Saulo ma nyinge Ziba. Ne giluonge mondo obi e nyim Daudi mi ruoth nopenje niya, “In e Ziba?” Nodwoko niya, “Ee, en an jatichni.”
Y había un siervo de la casa de Saúl, que se llamaba Siba, al cual como llamaron que viniese á David, el rey le dijo: ¿Eres tú Siba? Y él respondió: Tu siervo.
3 Eka ruoth nopenje niya, “Onge ngʼat ma dipo kodongʼ e dhood Saulo ma anyalo timo ne tim ngʼwono mar Nyasaye?” Ziba nodwoko ruoth kowacho niya, “Nitie wuod Jonathan; to tiendene duto ongʼol.”
Y el rey dijo: ¿No ha quedado nadie de la casa de Saúl, á quien haga yo misericordia de Dios? Y Siba respondió al rey: Aun ha quedado un hijo de Jonathán, lisiado de los pies.
4 Ruoth nopenjo niya, “En kanye?” Ziba nodwoke niya, “En e od Makir wuod Amiel modak Lo Debar.”
Entonces el rey le dijo: ¿Y ése dónde está? Y Siba respondió al rey: He aquí, está en casa de Machîr hijo de Amiel, en Lodebar.
5 Omiyo ruoth nochiko mondo okele kigole Lo Debar e od Makir wuod Amiel.
Y envió el rey David, y tomólo de casa de Machîr hijo de Amiel, de Lodebar.
6 Kane Mefibosheth wuod Jonathan, ma wuod Saulo, obiro ir Daudi, nokulore piny komiye duongʼ. Daudi noluonge niya, “Mefibosheth!” Nodwoke niya, Ee, en an jatichni.
Y venido Mephi-boseth, hijo de Jonathán hijo de Saúl, á David, postróse sobre su rostro, é hizo reverencia. Y dijo David: Mephi-boseth. Y él respondió: He aquí tu siervo.
7 Daudi nowachone niya, “Kik iluor, nimar gadiera abiro timoni tim ngʼwono nikech wuonu Jonathan. Abiro dwokoni puothe duto mane mag kwaru Saulo, kendo inichiem e mesana kinde duto.”
Y díjole David: No tengas temor, porque yo á la verdad haré contigo misericordia por amor de Jonathán tu padre, y te haré volver todas las tierras de Saúl tu padre; y tú comerás siempre pan á mi mesa.
8 Mefibosheth nokulore piny mowacho niya, “An mana misumbani, ngʼat machalo gi guok motho, to angʼo momiyo itimona maber kama?”
Y él inclinándose, dijo: ¿Quién es tu siervo, para que mires á un perro muerto como yo?
9 Eka ruoth noluongo Ziba, ma jatich Saulo mowachone niya, “Amiyo nyakwar ruodhi gik moko duto mane mag Saulo gi joode.
Entonces el rey llamó á Siba, siervo de Saúl, y díjole: Todo lo que fué de Saúl y de toda su casa, yo lo he dado al hijo de tu señor.
10 In gi yawuoti kod jotiji ubiro purone kendo ukel cham mondo nyakwar ruodhi obed gi chiemo to Mefibosheth, nyakwar ruodhi, to biro chiemo e mesana pile.” Ziba ne nigi yawuowi apar gabich gi jotich piero ariyo.
Tú pues le labrarás las tierras, tú con tus hijos, y tus siervos, y encerrarás [los frutos], para que el hijo de tu señor tenga con qué mantenerse; y Mephi-boseth el hijo de tu señor comerá siempre pan á mi mesa. Y tenía Siba quince hijos y veinte siervos.
11 Eka Ziba nowachone ruoth niya, “Jatiji biro timo gimoro amora ma ruodha ma ruoth ochiko jatichne mondo otim.” Omiyo Mefibosheth nochiemo e mesa Daudi mana kaka achiel kuom yawuot ruoth.
Y respondió Siba al rey: Conforme á todo lo que ha mandado mi señor el rey á su siervo, así lo hará tu siervo. Mephi-boseth, [dijo el rey], comerá á mi mesa, como uno de los hijos del rey.
12 Mefibosheth ne nigi wuode matin miluongo ni Mika, to jood Ziba duto ne gin jotij Mefibosheth.
Y tenía Mephi-boseth un hijo pequeño, que se llamaba Michâ. Y toda la familia de la casa de Siba eran siervos de Mephi-boseth.
13 Kendo Mefibosheth nodak Jerusalem nikech ne ochiemo pile e mesa ruoth, to tiendene ariyo ne ongʼol.
Y moraba Mephi-boseth en Jerusalem, porque comía siempre á la mesa del rey: y era cojo de ambos pies.