< 2 Samuel 22 >

1 Kane Jehova Nyasaye osereso Daudi e lwet wasike duto kod e lwet Saulo, Daudi nowerne Jehova Nyasaye kopake gi weche mag wendni.
David kvad denne sang for Herren den dag da Herren hadde utfridd ham av alle hans fienders hånd og av Sauls hånd.
2 Nowacho ni: “Jehova Nyasaye en lwandana, en ohingana kendo en e jaresna;
Og han sa: Herren er min klippe og min festning og min redder,
3 Nyasacha e lwandana, kuome ema apondoe, kendo en e okumbana kendo en e teko mar warruokna. En e ohingana, kar pondana, kendo jawarna en ema oresa kuom jo-mahundu.
min klippefaste Gud, som jeg setter min lit til, mitt skjold og min frelses horn, min borg og min tilflukt, min frelser; fra vold frelser du mig.
4 “Aluongo Jehova Nyasaye, mowinjore pako, kendo oresa kuom wasika.
Jeg påkaller den Høilovede, Herren, og blir frelst fra mine fiender.
5 Apaka mag tho nolwora; kendo oula mar kethruok nohewa.
Dødens bølger omspente mig, fordervelsens strømmer forferdet mig.
6 Tonde mag tho nondhoga morida kendo obadho mar tho nochika tir. (Sheol h7585)
Dødsrikets rep omgav mig, dødens snarer overfalt mig. (Sheol h7585)
7 “E chandruokna ne aluongo Jehova Nyasaye kendo naluongo Nyasacha. Nowinjo dwonda ka en e hekalu mare kendo ywakna nochopo e ite.
I min trengsel påkalte jeg Herren, og jeg ropte til min Gud; han hørte fra sitt tempel min røst, og mitt skrik kom for hans ører.
8 Piny notetni kendo oyiengni, mise mag polo noyiengni; negitetni nikech nokecho.
Da rystet og bevet jorden, himmelens grunnvoller skalv, og de rystet; for hans vrede var optendt.
9 Iro nowuok e ume; mach mangʼangʼni nowuokie dhoge, mirni maliel maliet bende nowuok kuome.
Det steg røk op av hans nese, og fortærende ild fra hans munn; glør brente ut av ham.
10 Nobaro polo mobiro e piny; rumbi molil ti nonyono gi tiende.
Og han bøide himmelen og steg ned, og det var mørke under hans føtter.
11 Noidho kerubi mi ofuyogo ka kalausi.
Og han fór på kjeruber og fløi, og han lot sig se på vindens vinger.
12 Noloso mudho obedo ka hema molwore, ma en rumbi motwere mar koth manie polo.
Og han gjorde mørke til skjul rundt omkring sig, vannmasser, tykke skyer.
13 Ler nowuok kama entie mamil ka mil polo.
Frem av glansen foran ham brente gloende kull.
14 Jehova Nyasaye nomor gie polo; dwond Nyasaye Man Malo Moloyo nowuo.
Herren tordnet fra himmelen, den Høieste lot sin røst høre.
15 Nodiro aserni mokeyo wasigu, mor polo gi mil polo noriembogi.
Og han utsendte piler og spredte dem omkring - lyn og forvirret dem.
16 Kude mag nam kod mise mag piny noelore, kane Jehova Nyasaye okwerogi kokudho gi much ume.
Da kom havets strømmer til syne; jordens grunnvoller blev avdekket ved Herrens trusel, for hans neses åndepust.
17 “Norieyo bade ka en malo momaka, nogola ei pige matut.
Han rakte sin hånd ut fra det høie, han grep mig; han drog mig op av store vann.
18 Noresa e lwet jasika maratego, kuom jowasika, mane tek moloya.
Han fridde mig ut fra min sterke fiende, fra mine avindsmenn; for de var mig for mektige.
19 Negimonja e kinde mane an gi masira, to Jehova Nyasaye ema nokonya.
De overfalt mig på min motgangs dag; men Herren blev min støtte.
20 Nokela kama ni thuolo; noresa nikech nomor koda.
Og han førte mig ut i fritt rum; han frelste mig, for han hadde behag i mig.
21 “Jehova Nyasaye osetimona mana maromre gi timna makare; osechula kaluwore gi tich lweta maler.
Herren gjengjeldte mig efter min rettferdighet, han betalte mig efter mine henders renhet.
22 Nimar aserito yore Jehova Nyasaye; ok asetimo marach kuom weyo Nyasacha.
For jeg tok vare på Herrens veier og vek ikke i ondskap fra min Gud;
23 Chikene duto ni e nyima; pok alokora aweyo buchene.
for alle hans lover hadde jeg for øie, og fra hans bud vek jeg ikke,
24 Asebedo maonge ketho e nyime, kendo aseritora mondo kik atim richo.
og jeg var ulastelig for ham og voktet mig vel for min synd.
25 Jehova Nyasaye osemiya pokna mowinjore gi timna makare, mana machal gi kaka aler e wangʼe.
Og Herren gjengjeldte mig efter min rettferdighet, efter min renhet for hans øine.
26 “Ne jo-adiera, ibedonegi ja-adiera, to ni joma onge ketho, to ibedonegi maonge ketho,
Mot den fromme viser du dig from, mot den rettvise stridsmann viser du dig rettvis,
27 ne jomaler, inyisori kaka ngʼama ler, to ne joma yoregi obam, inyisori kaka ngʼama rach.
mot den rene viser du dig ren, mot den forvendte viser du dig vrang.
28 Ireso joma muol, to wangʼi rango josunga mondo idwokgi piny.
Elendige folk frelser du, men dine øine er mot de overmodige; dem fornedrer du.
29 In e tacha, yaye Jehova Nyasaye Jehova Nyasaye loko mudho momaka bedo ler.
For du er mitt lys, Herre, og Herren opklarer mitt mørke.
30 Ka ikonya to anyalo loyo jolweny momonja; ka an gi Nyasacha to anyalo lwenyo ohinga.
For ved dig stormer jeg løs på fiendeskarer, ved min Gud springer jeg over murer.
31 “Yor Nyasaye en yo malongʼo; wach Jehova Nyasaye onge ketho. En okumba ni jogo duto mopondo kuome.
Gud, hans vei er fullkommen; Herrens ord er rent, han er et skjold for alle dem som setter sin lit til ham.
32 Ere Nyasaye moro makmana Jehova Nyasaye? Kendo en ngʼatno ma en Lwanda makmana Nyasachwa?
For hvem er Gud foruten Herren, og hvem er en klippe foruten vår Gud?
33 Nyasaye ema miya teko kendo omiyo yora bedo mokwe.
Gud, han er mitt sterke vern og leder den ulastelige på hans vei.
34 Omiyo tiendena bedo mayot ka tiende mwanda; kendo en ema omiyo achungʼ kuonde man malo maboyo.
Han gir ham føtter likesom hindene og stiller mig på mine høider.
35 Otiego lwetena ne lweny; bedena nyalo ywayo atungʼ mar nyinyo.
Han oplærer mine hender til krig, så mine armer spenner kobberbuen.
36 Imiya okumbani mar loch; ikulori piny mondo imi abed maduongʼ.
Og du gir mig din frelse til skjold, og din mildhet gjør mig stor.
37 Imiyo yo mawuothoe bedo malach, mondo tiendena kik ba yo.
Du gjør rummet vidt for mine skritt under mig, og mine ankler vakler ikke.
38 “Ne alawo wasika mi atiekogi; ne ok aweyogi nyaka negirumo.
Jeg vil forfølge mine fiender og ødelegge dem, og jeg vender ikke tilbake før jeg har gjort ende på dem.
39 Ne atiekogi chuth, mane ok ginyal chungʼ; negipodho e tienda.
Jeg gjør ende på dem og knuser dem, så de ikke kan reise sig; de faller under mine føtter.
40 Ne imiya teko mar kedo lweny; ne imiyo jomamon koda kulore e nyima.
Og du omgjorder mig med kraft til krig, du bøier mine motstandere under mig.
41 Ne imiyo wasika oringo kadhi, mine atieko joma ok dwara.
Og mine fiender lar du vende mig ryggen, mine avindsmenn utrydder jeg.
42 Ne giywak mondo okonygi, to ne onge ngʼama ne nyalo resogi; ne giywakne Jehova Nyasaye, to ne ok odwokogi.
De ser sig om, men der er ingen frelser - efter Herren, men han svarer dem ikke.
43 Ne agoyogi ma giregore ka buru mayom mar lowo; nanyonogi mawuotho kuomgi ka chwodho man e yo.
Og jeg knuser dem som jordens støv; jeg sønderknuser dem, tramper dem ned som søle på gatene.
44 “Iseresa e lwet jowa mane monja; iserita kaka jatelo mar ogendini. Joma ne ok angʼeyo nobet e bwo lochna,
Og du redder mig fra mitt folks kamper, du bevarer mig til å være hode for hedninger; folkeferd som jeg ikke kjenner, tjener mig.
45 kendo jopinje mamoko biro ira kobolore, ka awuoyo to giwinja kendo gitimo gima adwaro.
Fremmede kryper for mig; bare de hører om mig, blir de mig lydige.
46 Negibiro ka gitetni; kendo ka chunygi ool, ka gia kuondegi mag pondo.
Fremmede visner bort og går bevende ut av sine borger.
47 “Jehova Nyasaye ngima! Pak obed ne Lwandana! Duongʼ obed ni Nyasaye, ma Lwanda kendo ma Jawarna.
Herren lever, og priset er min klippe, og ophøiet er min frelses klippefaste Gud,
48 En e Nyasaye ma chulona kuor, maketo ogendini e bwoya,
den Gud som gir mig hevn og legger folkeferd under mig,
49 ma gonya e lwet wasika. Nitingʼa malo moloyo wasika; ne iresa e lwet jo-mahundu.
og som fører mig ut fra mine fiender; over mine motstandere ophøier du mig, fra voldsmannen redder du mig.
50 Emomiyo anapaki e kind ogendini, yaye Jehova Nyasaye, kendo anawer wende mapako nyingi.
Derfor vil jeg prise dig, Herre, blandt hedningene og lovsynge ditt navn.
51 “Jehova Nyasaye kelo resruok maduongʼ ne ruoth moketo; onyiso ngʼwonone mogundho ma ok rum ne ngʼate mowir, ni Daudi gi nyikwaye nyaka chiengʼ.”
Han gjør frelsen stor for sin konge, og han gjør miskunnhet mot sin salvede, mot David og mot hans ætt til evig tid.

< 2 Samuel 22 >