< 2 Samuel 16 >

1 Kane Daudi osewuotho matin koa ewi got, noyudo Ziba jarit mwandu mag Mefibosheth, karite mondo oromne. Ne osembo punde bwora motingʼo makati mia ariyo, gi olemb mzabibu mongʼin mag makati mia achiel gi olemb ngʼowu mongʼin bende mia achiel kod divai mool e dende.
Apenas hubo David pasado un poco más allá de la cumbre, he aquí que Sibá, siervo de Mefibóset, vino a su encuentro con un par de asnos aparejados, y sobre ellos doscientos panes, cien cuelgas de pisas, cien frutas de verano y un odre de vino.
2 Ruoth nopenjo Ziba niya, “Angʼo momiyo ikelo gigi?” Ziba nodwoke niya, “Pundegi gin ma jood ruoth nyalo idho, makati gi olembe to gin mar jogi mondo ocham, divai to en mar duogo chuny joma ool e thim mondo omadhi.”
Preguntó el rey a Sibá: “¿Qué quieres con estas cosas?” Respondió Sibá: “Los asnos son para que monte en ellos la familia del rey, y el pan y las frutas para que coman los mozos, y el vino para que beban los que se fatiguen en el desierto.”
3 Eka ruoth nopenje niya, “To ere nyakwar ruodhi?” Ziba nowachone niya, “Odongʼ Jerusalem, nikech oparo ni, ‘Kawuononi jo-Israel dhi dwokona loch kwara.’”
Preguntó más el rey: “¿Dónde está el hijo de tu señor?” Sibá respondió al rey: “He aquí que se ha quedado en Jerusalén, diciendo: «Hoy me devolverá la casa de Israel el reino de mi padre.»”
4 Eka ruoth nowachone Ziba niya, “Gik moko duto ma mag Mefibosheth koro gin magi.” Ziba nowachone niya, “Erokamano. Mad ayud ngʼwono e wangʼ ruodha ma en ruoth.”
Dijo entonces el rey a Sibá: “He aquí que todo lo que pertenece a Mefibóset, es tuyo.” A lo que contestó Sibá: “Yo me prosterno. ¡Halle yo gracia a tus ojos, oh rey, señor mío!”
5 Ka ruoth Daudi nochimo Bahurim, ngʼat moro moa e dhoodgi Saulo nobiro koa kuno. Nyinge ne Shimei wuod Gera, nowuok kowacho weche mag kwongʼ.
Cuando el rey llegó a Bahurim, he aquí que de allí le salió al encuentro un hombre de la parentela de Saúl, cuyo nombre era Semeí, hijo de Gerá. Salía, echando maldiciones,
6 Nobayo Daudi gi jodong ruoth gi kite, kata obedo ni jolweny gi thuondi ne ogengʼo bath Daudi korachwich gi koracham.
y tiraba piedras contra David, y contra todos los siervos del rey David, mientras toda la gente y todos los hombres de guerra marchaban a la derecha y a la izquierda (del rey).
7 Shimei nokwongʼe kawacho niya, “Wuog idhi, wuog idhi in ngʼat mosechwero remo, kendo mofuwoni.
Y así decía Semeí en sus maldiciones: “¡Vete, vete sanguinario y hombre de Belial!
8 Jehova Nyasaye osechuli kuom remo duto mane ichwero e dhood Saulo, ma isetiyo kar lochne. Jehova Nyasaye osemiyo wuodi Abisalom pinyruoth. Osetieki nikech in dhano mohero chwero remo.”
Yahvé ha hecho recaer sobre ti toda la sangre de la casa de Saúl, en cuyo lugar te has hecho rey; Yahvé ha dado el reino en manos de Absalón, tu hijo; y a ti te ha prendido en tus maldades, porque eres un sanguinario.”
9 Eka Abishai wuod Zeruya nowachone ruoth niya, “Guok mothoni to kwongʼo ruodha nangʼo? We adhi angʼad ngʼute oko.”
Entonces Abisai, hijo de Sarvia, dijo al rey: “¿Por qué este perro muerto ha de maldecir a mi señor el rey? Iré, con tu permiso, y le cortaré la cabeza.”
10 To ruoth nodwoke niya, “Angʼo machandou koda un yawuot Zeruya? Ka okwongʼa nikech Jehova Nyasaye nowachone ni, ‘Kwongʼ Daudi,’ to en ngʼa madipenj ni, ‘Angʼo momiyo itimo kama?’”
El rey respondió: “¿Qué tengo yo que ver con vosotros, hijos de Sarvia? ¡Que siga él maldiciendo! Si Yahvé le ha dicho: «¡Maldice a David!» ¿Quién osará decirle: «Por qué haces esto»?”
11 Daudi nowachone Abishai gi jodonge duto niya, “Ka wuoda, manywolo ema dwaro tieko ngimana, to kare ja-Benjamin-ni ditimna marach maromo nade! Wereuru kode odhi nyime gi kwongʼ nimar Jehova Nyasaye osenyise mondo otim kamano.
Y dijo David a Abisai y a todos sus siervos: “Mirad, mi propio hijo, que salió de mis entrañas, busca cómo quitarme la vida. ¿Con cuánta más razón puede hacerlo este hijo de Benjamín? Dejadle que siga maldiciendo; porque se lo ha mandado Yahvé.
12 Dipo ka Jehova Nyasaye oneno midhiero ma an-go motimona ngʼwono kar kwongʼ mayudo kawuononi.”
Quizás Yahvé mirará mi aflicción y me devolverá bienes en lugar de las maldiciones de hoy.”
13 Omiyo Daudi gi joge nomedo wuotho kadhi nyime ka giluwo yo, ka Shimei bende ne wuotho e dir got mochimore kode ka odhi nyime gi kwongʼe to obaye gi kite kokiro gik mochido kuome.
Así, pues, David y sus hombres siguieron su camino, mientras Semeí iba por la falda del monte, cerca de David, maldiciendo y tirando piedras hacia él y esparciendo polvo.
14 Ruoth gi ji duto mane ni kode nochopo kama negidhiyoe ka giol. Kendo noyweyo kanyo.
El rey y toda la gente que le acompañaba llegaron extenuados y descansaron en aquel lugar.
15 To gi e kindeno, Abisalom gi jo-Israel nobiro Jerusalem to Ahithofel ne ni kode.
Entretanto Absalón y todo el pueblo, los hombres de Israel, habían llegado a Jerusalén, y con él Aquitófel.
16 Eka Hushai ja-Arki, mosiep Daudi nodhi ir Abisalom mowachone niya, “Ruoth mondo odag amingʼa! Ruoth mondo odag amingʼa!”
También Cusai, el arquita, amigo de David, fue a presentarse a Absalón; y dijo Cusai a Absalón: “¡Viva el rey! ¡Viva el rey!”
17 Abisalom nopenjo Hushai niya, “Ma e kaka inyiso hera ne osiepni? Marangʼo ne ok idhi gosiepni?”
Absalón dijo a Cusai: “¿Es esta tu piedad para con tu amigo? ¿Por qué no has ido con tu amigo?”
18 Hushai nowachone Abisalom niya, “Ooyo to mana ngʼat moyier gi Jehova Nyasaye, moyier gi jogi to gi jo-Israel duto mano e ngʼat mabiro bedo jakore mi asik kode.
Respondió Cusai a Absalón: “¡No! Yo soy de aquel a quien ha escogido Yahvé y este pueblo y todos los hombres de Israel; con ese me quedaré.
19 To moloyo kanyo, kare onego atine ngʼa? Donge onego atine wuode? Mana kaka natiyo ni wuonu, e kaka in bende abiro tiyoni.”
Por lo demás: ¿A quién voy a servir? ¿No es a un hijo suyo? De la misma manera que he servido al padre, así te serviré a ti.”
20 Abisalom nowachone Ahithofel niya, “Ngʼadnwae rieko. En angʼo monego watim?”
Dijo entonces Absalón a Aquitófel: “¡Dad vuestro consejo! ¿Qué debemos hacer?”
21 Ahithofel nodwoke niya, “Terri gi monde wuonu mamoko mane oweyo karito dala ruoth. Eka jo-Israel nowinj kaka isebedo mangʼwe e um wuonu, kendo ji duto man kodi nobed gi teko.”
Aquitófel respondió a Absalón: “Entra a las concubinas de tu padre; que él ha dejado para custodiar la casa; y oirá todo Israel que te has hecho odioso a tu padre; así se fortalecerán las manos de todos los que están contigo.”
22 Omiyo negiguro hema ne Abisalom ewi ot malo kendo noterore gi monde wuon-gi mamoko mana ka jo-Israel duto neno.
Levantaron, pues, para Absalón un pabellón sobre el terrado y Absalón entró a las concubinas de su padre, viéndolo todo Israel.
23 E ndalono rieko mane Ahithofel ngʼado nechalo mana ka ngʼat mopenjo Nyasaye wach. Mano e kaka Daudi gi Abisalom ne okawo rieko ma Ahithofel ne chiwo.
En aquel tiempo un consejo dado por Aquitófel era mirado como un oráculo que un hombre pedía a Dios. Así (eran estimados) todos los consejos de Aquitófel tanto por David como por Absalón.

< 2 Samuel 16 >