2 Ruodhi 7
1 Elisha nowacho niya, “Winjuru wach ma Jehova Nyasaye. Ma e gima Jehova Nyasaye wacho: Kiny kar sa maka ma, nengo gorogoro achiel mar mogo ibiro ngʼiewo silingʼ achiel, kendo gorogoro ariyo mar mogo mar shairi bende nongʼiew silingʼ ariyo e dhoranga Samaria.”
Wtedy Elizeusz powiedział: Słuchajcie słowa PANA. Tak mówi PAN: Jutro o tej porze w bramie Samarii jedna miara mąki pszennej będzie za jednego sykla i dwie miary jęczmienia [też] za sykla.
2 Jatelo ma ruoth ne yiengore e goke nowachone ngʼat Nyasaye niya, “Winji, kata ka Jehova Nyasaye nyalo yawo dhorangeye mag polo, bende manyalo timore adier?” Elisha nodwoke niya, “Ibiro neno ma gi wengeni iwuon, to ok inicham gimoro amora kuomgi!”
Wówczas książę, na którego ramieniu król się wspierał, odezwał się do męża Bożego: Choćby PAN zrobił okna w niebie, czy mogłoby tak się stać? Odpowiedział mu: Oto zobaczysz to na własne oczy, ale jeść z tego nie będziesz.
3 Koro ne nitie ji angʼwen ma jodhoho, mane bet e dhoranga dala maduongʼ. Negiwacho e kindgi giwegi niya, “Angʼo momiyo dwabed ka nyaka watho?
A było czterech trędowatych mężczyzn u wejścia bramy. Mówili oni jeden do drugiego: Po co tu siedzimy, aż umrzemy?
4 Ka wawacho ni wabiro dhi e dala maduongʼ, to kech ni kuno kendo wabiro tho. To bende ka wabet ka, pod wabiro mana tho. Kuom mano wadhiuru e kambi jo-Aram mondo wachiwre e lwetgi. Ka giweyowa to wanabed mangima, to ka ginegowa to wanatho.”
Jeśli powiemy: Wejdziemy do miasta, w mieście jest głód i tam umrzemy. A jeśli zostaniemy tu, również umrzemy. Teraz więc chodźcie i przejdźmy do obozu Syryjczyków. Jeśli pozostawią nas przy życiu, będziemy żyć, a jeśli nas zabiją, umrzemy.
5 Kar kogwen negiwuok ma gidhi e kambi jo-Aram. Kane gichopo e dho kambi, kata mana ngʼat achiel ne onge kanyo,
Wstali więc o zmierzchu, aby przejść do obozu Syryjczyków. A gdy dotarli do krańca obozu Syryjczyków, oto nikogo tam nie było.
6 nikech Ruoth Nyasaye nosekelo luoro e chuny jo-Aram ma giwinjo geche, farese kod jolweny mangʼeny, mani nomiyo giwacho e kindgi giwegi niya, “Neyeuru kaka ruodh Israel osengʼiewo pinje mag jo-Hiti gi ruodhi mag Misri mondo omonjwa!”
PAN bowiem sprawił, że w obozie Syryjczyków słychać było turkot rydwanów, tętent koni i gwar wielkiego wojska. Mówili jeden do drugiego: Oto król Izraela najął przeciwko nam królów chetyckich i królów Egiptu, aby na nas napadli.
7 Kuom mano negia malo kar kogwen ma giringo ka giweyo hembegi, farese kod punde. Negiweyo kambigi gi mwandu duto mondo gitony gires ngimagi.
Wstali więc i uciekli o zmierzchu, zostawiając swoje namioty, swoje konie [i] osły – cały obóz tak, jak był, i uciekli, aby ratować swoje życie.
8 Jodhohogo nodhi nyaka dho kambi ma gidonjo e achiel kuom hembego. Negichamo chiemo kendo gimetho bangʼe gitingʼo fedha, dhahabu kod lewni mine gidhi gipandogi. Negidwogo kendo mi gidonjo e hema machielo, ma gikawo gik moko kanyo kendo gidok gipando.
A gdy trędowaci dotarli do krańca obozu, weszli do jednego namiotu, jedli, pili, wynieśli stamtąd srebro, złoto i szaty, po czym poszli i ukryli to. Następnie wrócili, weszli do drugiego namiotu, [również] wynieśli stamtąd [łup], odeszli i ukryli [go].
9 Eka negiwacho kendgi giwegi niya, “Ok watim gima kare. Ma en odiechiengʼ mar wach maber, to eka walingʼ-go mana kendwa. Ka warito ma piny oyawore, to wabiro yudo kum. Kuom mano wadhiuru sani sani mondo water wachni ni joka ruoth.”
Wtedy powiedzieli jeden do drugiego: Niedobrze czynimy. Ten dzień jest dniem dobrej nowiny, a my milczymy. Jeśli będziemy czekać aż do brzasku, spotka nas kara. Chodźcie więc teraz, pójdźmy i opowiadajmy o tym domowi króla.
10 Omiyo negidhi magiluongo jorit rangeye mag dala maduongʼ kendo giwachonegi niya, “Ne wadhi e kambi jo-Aram to ok wayudo kata ngʼato achiel kata dwond ngʼato ne ok wawinjo to mana farese motwe gi punde kod hembe mowe mana kaka ne gin.”
Przyszli więc i zawołali na strażnika bramy miejskiej. Powiedzieli im: Przyszliśmy do obozu Syryjczyków, a oto nikogo tam nie było, nie słychać było głosu ludzkiego, widzieliśmy tylko uwiązane konie i osły oraz namioty, tak jak były.
11 Jorit rangeye nogoyo koko kowinjo wach maberno mi wachno notundo ne joka ruoth.
Wtedy zawołał on innych strażników, a ci opowiedzieli o tym we wnętrzu domu króla.
12 Ruoth nochungʼ malo otienono mowachone jodonge niya “Abiro nyisou gima jo-Aram osetimonwa. Gingʼeyo ni kech omakowa, omiyo giringo gia e kambigi ka gidhi pondo e bungu, ka giparo ni, ‘Jogi biro wuok oko kendo wabiro dhi ma wakawgi duto ka gingima miwadonji e dala maduongʼ.’”
Wówczas król wstał w nocy i powiedział do swoich sług: Powiem wam, co nam uczynili Syryjczycy: wiedzą, że głodujemy. Wyszli więc z obozu i ukryli się w polu, mówiąc: Gdy wyjdą z miasta, pojmiemy ich żywych i wejdziemy do miasta.
13 Achiel kuom jodonge nodwoko niya, “Yier jomoko odhi e dala maduongʼ mondo okaw farese abich modongʼ kanyo. Ngima joidh faresego biro chalo mana gi ngima jo-Israel mowe ka; adier, gibiro chalo mana gi jo-Israel ma kech kayogi. Kuom mano waorgi mondo gidhi ginon gima timore.”
Jeden z jego sług odpowiedział: Niech wezmą, proszę, pięć spośród reszty koni, które zostały w mieście – oto są one jak całe mnóstwo Izraela, które zostało w nim, oto [są] one jak całe mnóstwo Izraela, które już zginęło – wyślemy [je] i zobaczymy.
14 Eka ne giyiero geche lweny ariyo gi faresegi kendo ruoth noorogi luwo bangʼ jolweny mag Aram. Nowachone joriemb gechego niya, “Dhiuru mondo unon-ane gima osetimore.”
Wzięli więc dwa konie zaprzęgowe, które król posłał do obozu Syryjczyków, mówiąc: Idźcie i zobaczcie.
15 Negiluwo bangʼ-gi nyaka aora Jordan mine giyudo ka yo opongʼ gi lewni kod gik moko mane lwar ka jo-Aram ringo ka kihondko ogoyogi. Bangʼ mano jootego noduogo monyiso ruoth gima gisetimo.
Szli za nimi aż do Jordanu. A oto cała droga była pełna szat i naczyń, które Syryjczycy porzucili w pośpiechu. Wtedy posłańcy wrócili i oznajmili to królowi.
16 Eka ji nowuok modhi oyako kambi jo-Aram. Kuom mano nengo gorogoro achiel mar mogo ne en silingʼ achiel to mogo mar shairi gorogoro ariyo nongʼiew silingʼ achiel mana kaka Jehova Nyasaye nosewacho.
Wówczas lud wyszedł i złupił obóz Syryjczyków. I jedna miara mąki pszennej była za sykla i dwie miary jęczmienia za sykla, według słowa PANA.
17 Ruoth noketo jatend lweny mane oyiengore goke cha mondo orit dhorangach, to ji nonyone ka gimwomore e dhorangach motho mana kaka ngʼat Nyasaye ne osekoro e kinde mane ruoth obiro neno janabino e ode.
A król ustanowił tego księcia, na którego ramieniu się wspierał, [nadzorcą] bramy. Lud jednak zadeptał go w bramie na śmierć, jak powiedział mąż Boży, który [o tym] mówił, gdy król zszedł do niego.
18 Notimore mana kaka ngʼat Nyasaye ne osewacho ni ruoth niya, “Kiny e sa maka ma, nengo mar mogo gorogoro achiel nongʼiew silingʼ achiel to mogo mar shairi gorogoro ariyo nongʼiew silingʼ achiel e dhoranga Samaria.”
I stało się tak, jak powiedział królowi mąż Boży: Dwie miary jęczmienia za sykla i jedna miara mąki pszennej za sykla będą jutro o tej porze w bramie Samarii.
19 To jateloni nowachone ngʼat Nyasaye niya, “Winji, kata ka Jehova Nyasaye nyalo yawo dhorangeye mag polo, bende manyalo timore adier?” Ngʼat Nyasaye nodwoke niya, “Ibiro nene gi wangʼi, to ok inicham gimoro amora kuome!”
Wtedy ten książę odpowiedział mężowi Bożemu: Choćby PAN zrobił okna w niebie, czy mogłoby tak się stać? Odpowiedział: Oto zobaczysz to na własne oczy, ale jeść z tego nie będziesz.
20 Kendo mano e gima ne otimorene, nimar ji nomwomore gie dhorangach monyone mi otho.
I tak się z nim stało. Lud bowiem zadeptał go w bramie i [książę] umarł.
