2 Jo-Korintho 3
1 Dibed ni wachako pwoyorenu kendo? Koso wachako dwaro barupe mag pwoch moa kuomu, kata mwabirogo iru, kaka jomoko ohero timo?
Czy znowu zaczynamy polecać samych siebie? Albo czy potrzebujemy, jak niektórzy, [listów] polecających do was albo od was?
2 Un e barupewa, mondiki e chunywa, kendo ma ji duto ongʼeyo, kendo somo.
Naszym listem wy jesteście, napisanym w naszych sercach, znanym i czytanym przez wszystkich ludzi.
3 Unyiso ni un barupe moa kuom Kristo, ma tijwa okelo, ma ok ondiki gi wino, to mondiki gi Roho Maler mar Nyasaye mangima, bende ok ma ondiki e kite mopa, to mondiki e chuny dhano.
Gdyż wiadomo, że jesteście listem Chrystusowym sporządzonym przez nasze posługiwanie, napisanym nie atramentem, lecz Duchem Boga żywego, nie na tablicach kamiennych, lecz na żywych tablicach serc.
4 Mano e chir ma wan-go kuom Nyasaye nikech Kristo.
A taką ufność mamy przez Chrystusa ku Bogu.
5 Ok ni wan gi nyalo moro kuomwa wawegi mar tiyo tijni, to nyalowa aa kuom Nyasaye.
Nie żebyśmy sami z siebie byli w stanie pomyśleć coś jakby z samych siebie, lecz nasza możność jest z Boga.
6 Osemiyowa nyalo mar bedo jotich mag singruok manyien, ma ok otenore kuom chik mondiki, to motenore kuom chuny, nikech chik kelo tho, to Roho to chiwo ngima.
On też uczynił nas zdolnymi sługami nowego testamentu, nie litery, ale Ducha; litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia.
7 Koro ka tich mane okelo tho, mane ondike kite mopa, ne obiro gi duongʼ mondo omi jo-Israel kik ngʼi wangʼ Musa tir nikech duongʼne kata obedo ni duongʼno ne dhi ka rumo kamano.
Lecz jeśli posługiwanie śmierci, wyryte literami na kamieniach, było pełne chwały, tak że synowie Izraela nie mogli wpatrywać się w oblicze Mojżesza z powodu chwały jego oblicza, która miała przeminąć;
8 To koro tich mar Roho dibed gi duongʼ machalo nadi?
To o ileż bardziej pełne chwały nie miałoby być posługiwanie Ducha?
9 Ka tich ma ingʼadonego ji bura nigi duongʼ kamano, to tich, maketo ji kare, nyaka bed gi duongʼ moloyo!
Jeśli bowiem posługiwanie potępienia [było] pełne chwały, o ileż bardziej obfituje w chwałę posługiwanie sprawiedliwości.
10 Nikech gimane nigi duongʼ sani kindecha koro onge gi duongʼ minyalo pimo gi mano maduongʼ moloye.
To bowiem, co miało chwałę, nie miało chwały w porównaniu z tą przewyższającą chwałą.
11 To ka mano marumo nobiro gi duongʼ kamano to kara koro mano masiko nyaka bed gi duongʼ mangʼongo moloyo!
Jeśli zaś to, co przemija, [było] pełne chwały, tym bardziej pełne chwały jest to, co trwa.
12 Emomiyo ka koro wan gi geno machal kama, wawuoyo gi chir mathoth.
Mając więc taką nadzieję, z całą otwartością mówimy;
13 Ok wachal gi Musa mane umo wangʼe mondo kik jo-Israel ne ka ler manie pat wangʼe rumo.
A nie jak Mojżesz, [który] kładł sobie na twarz zasłonę, aby synowie Izraela nie wpatrywali się w koniec tego, co miało przeminąć.
14 To pachgi nosiko kodinore, nikech nyaka chil kawuono ragengʼno pod oumo chunygi ka isomo singruok machon. Pod ok ogole nikech ragengʼno igolo mana ka ngʼato ni kuom Kristo.
Lecz ich umysły zostały zaślepione; aż do dziś bowiem przy czytaniu Starego Testamentu ta sama zasłona pozostaje nieodsłonięta, gdyż jest usuwana w Chrystusie.
15 Kata mana sani kisomo chik Musa to ragengʼno pod oumo chunygi.
I aż do dziś, gdy Mojżesz jest czytany, zasłona leży na ich sercu.
16 To sa asaya ma ngʼato olokore odhi ir Ruoth to ragengʼno igolo oko.
Gdy jednak nawrócą się do Pana, zasłona zostanie zdjęta.
17 Koro Ruoth e Rohonogo; kendo kama Roho mar Ruoth nitie, thuolo nitie.
Pan zaś jest tym Duchem, a gdzie jest Duch Pana, tam i wolność.
18 Koro wan duto mwaonge gi ragengʼ e wengewa wachalo gi rangʼi kendo wamiyo ler mar ruoth nenore ratiro kendo lerno medore ameda pile ka kitwa medo bedo machal kode; mano en tich Ruoth ma en Roho.
Lecz my wszyscy, którzy z odsłoniętą twarzą patrzymy na chwałę Pana, [jakby] w zwierciadle, zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w chwałę, za sprawą Ducha Pana.
