1 Samuel 23

1 Kane owach ne Daudi niya, “Ne jo-Filistia kedo gi jo-Keila kendo giyako gik man e laru mar dino cham,”

Oni raportis al David la sciigon: Jen la Filiŝtoj militas kontraŭ Keila kaj prirabas la draŝejojn.

2 nopenjo Jehova Nyasaye niya, “Bende owinjore adhi kendo amonj jo-Filistia-gi?” Jehova Nyasaye nodwoke niya, “Dhiyo, mondo imonj jo-Filistia kendo ires Keila.”

Tiam David demandis la Eternulon, dirante: Ĉu mi iru kaj frapu tiujn Filiŝtojn? Kaj la Eternulo diris al David: Iru kaj frapu la Filiŝtojn, kaj savu Keilan.

3 To jo-Daudi nowachone niya, “Ka Juda ka ema waluorie. Dobednwa machalo nade ka wadhi Keila mondo waked gi jolweny mag Filistia!”

Sed la viroj de David diris al li: Jen ĉi tie en Judujo ni timas; kiel do estos, kiam ni iros al Keila, al la taĉmentoj de la Filiŝtoj?

4 Daudi nopenjo Jehova Nyasaye kendo mi Jehova Nyasaye nodwoke ne, “Lor idhi Keila nimar adhi chiwo jo-Filistia e lweti.”

Tiam David denove demandis la Eternulon, kaj la Eternulo respondis al li, dirante: Leviĝu, iru al Keila, ĉar Mi transdonos la Filiŝtojn en viajn manojn.

5 Omiyo Daudi gi joge nodhi Keila, mokedo gi jo-Filistia kendo opeyo jambgi. Nonego jo-Filistia mangʼeny mine oreso jo-Keila.

Kaj David kun siaj viroj iris al Keila kaj batalis kontraŭ la Filiŝtoj kaj forpelis iliajn brutojn kaj frapis ilin per granda frapo; tiamaniere David savis la loĝantojn de Keila.

6 Koro Abiathar wuod Ahimelek nosebiro gi law mayom mar dolo miluongo ni efod e kinde mane oringo kodhi ir Daudi Keila.

Kiam Ebjatar, filo de Aĥimeleĥ, forkuris al David en Keilan, li kunportis kun si efodon.

7 Nowach ne Saulo ni Daudi nosedhi Keila, omiyo nowacho niya, “Nyasaye osechiwe e lweta, nimar Daudi osetwere owuon ka odonjo e dala man-gi rangeye kod lodi.”

Oni raportis al Saul, ke David venis en Keilan. Tiam Saul diris: Dio transdonis lin en mian manon, ĉar li estas enŝlosita, enirinte en urbon, kiu havas pordojn kaj riglilojn.

8 Omiyo Saulo noluongo joge duto makedo ne lweny, mondo gilor gidhi Keila kendo gigengʼ ne Daudi gi joge.

Kaj Saul kunvokigis la tutan popolon por milito, por iri al Keila, por sieĝi Davidon kaj liajn virojn.

9 Kane Daudi owinjo ni Saulo chano yor yude nowachone Abiathar jadolo niya, “Kel law akor mar law mayom mar dolo miluongo ni efod.”

Kiam David eksciis, ke Saul intencas malbonon kontraŭ li, li diris al la pastro Ebjatar: Donu la efodon.

10 Daudi nowacho niya, “Yaye Jehova Nyasaye ma Nyasach Israel, jatichni osewinjo gadiera ni Saulo chano biro Keila mondo oketh dala nikech an.

Kaj David diris: Ho Eternulo, Dio de Izrael, Via sklavo aŭdis, ke Saul intencas veni al Keila, por pereigi la urbon pro mi.

11 Bende jo-Keila nochiwane? To bende Saulo biro biro ka kaka jatichni osewinjo? Yaye Jehova Nyasaye ma Nyasach Israel, nyis jatichni.” Eka Jehova Nyasaye nodwoko niya, “Obiro biro.”

Ĉu transdonos min la loĝantoj de Keila en lian manon? ĉu venos ĉi tien Saul, kiel aŭdis Via sklavo? Ho Eternulo, Dio de Izrael, diru tion al Via sklavo! Kaj la Eternulo diris: Li venos.

12 Daudi nopenjo kendo niya, “Jo-Keila biro chiwa kaachiel gi joga ne Saulo.” To Jehova Nyasaye nowacho niya, “Gibiro timo kamano.”

Kaj David diris: Ĉu la loĝantoj de Keila transdonos min kaj miajn homojn en la manon de Saul? Kaj la Eternulo diris: Ili transdonos.

13 Omiyo Daudi gi joge maromo mia auchiel, nowuok Keila mine giwuotho koni gi kocha ka gisiko gidar. Kane Saulo owinjo ni Daudi nosetony mowuok Keila ne ok odhi kuno.

Tiam leviĝis David kun siaj viroj, ĉirkaŭ sescent homoj, kaj eliris el Keila, kaj iris, kien ili povis iri. Kaj al Saul oni raportis, ke David foriĝis el Keila, kaj tial li decidis ne eliri.

14 Daudi nodak e kuonde mag pondo manie thim kendo e gode mag Thim Zif; odiechiengʼ ka odiechiengʼ Saulo ne osiko ka dware, to Nyasaye ne ok oketo Daudi e lwete.

Sed David restis en la dezerto en nealirebla loko, kaj li restis sur la monto en la dezerto Zif. Saul ĉiam serĉis lin, sed Dio ne transdonis lin en lian manon.

15 Kane Daudi ni Horesh man e thim Zif noyudo wach ni Saulo nosewuok mondo otiek ngimane.

David vidis, ke Saul eliris, por serĉi lian animon; kaj David estis en la dezerto Zif, inter arbetaĵoj.

16 To Jonathan wuod Saulo nodhi Horesh ir Daudi mokonye koduogo chunye mondo oyud teko moa kuom Nyasaye.

Kaj leviĝis Jonatan, filo de Saul, kaj iris al David en la arbetaĵojn, kaj kuraĝigis lin per la nomo de Dio,

17 Nowacho niya, “Kik iluor. Saulo wuora ok bi timi gimoro. Ibiro bedo ruodh Israel, to an abiro bedo jalupni. Kata Saulo wuora ongʼeyo mano.”

kaj diris al li: Ne timu, ĉar ne atingos vin la mano de mia patro Saul; kaj vi reĝos super Izrael, kaj mi estos la dua post vi, kaj eĉ mia patro Saul tion bone scias.

18 Kargi ji ariyogi negisingore e nyim Jehova Nyasaye. Eka Jonathan nodhi dala to Daudi to nodongʼ Horesh.

Kaj ili ambaŭ faris interligon antaŭ la Eternulo; kaj David restis en la arbetaĵaro, kaj Jonatan iris al sia domo.

19 Jo-Zif nodhi Gibea ir Saulo mi giwachone ne, “Donge Daudi opondo kuomwa e kuonde pondo Horesh ewi got Hakila, mantie yo milambo mar Jeshimon?

Dume Zifanoj venis al Saul en Gibean, kaj diris: David sin kaŝas ĉe ni en nealirebla loko, inter arbetaĵoj, sur la monteto Ĥaĥila, kiu estas sude de la dezerto;

20 Koroni, yaye Ruoth, inyalo biro sa moro amora midwaro biroe, to obiro bedo wachwa mondo wachiwe ne ruoth.”

kaj nun laŭ la tuta deziro de via koro, ho reĝo, iru tien, kaj ni transdonos lin en la manon de la reĝo.

21 Saulo nodwoko niya, “Jehova Nyasaye mondo ogwedhu kuom timona maber.

Kaj Saul diris: La Eternulo benu vin pro tio, ke vi kompatis min.

22 Dhiuru kendo umed ikoru. Nonuru mondo ungʼe kuma Daudi jadhiyoe kod ngʼat mosenene kuno. Gisenyisa ni en ngʼama yoreyore ahinya.

Iru, mi petas, informiĝu ankoraŭ, kaj ekkonu kaj rigardu lian lokon, kie paŝas lia piedo, kaj kiu lin tie vidis; ĉar oni diris al mi, ke li estas tre ruza.

23 Nonuru konde duto mopondoe gi kuonde duto motiyogo, eka uduogna wach mobidhore. Bangʼe anadhi kodu; ka dipo ni en kanyo, to abiro dware e dhoudi duto mag Juda.”

Kaj rigardu kaj eksciu ĉiujn kaŝejojn, kie li sin kaŝas, kaj revenu al mi kun certeco, kaj tiam mi iros kun vi. Se li troviĝas en la lando, mi serĉos lin en ĉiuj milejoj de Jehuda.

24 Kuom mano ne giwuok mi gidhi Zif motelone Saulo. Daudi gi joge to ne ni e Thim Maon man Araba yo milambo mar Jeshimon.

Ili leviĝis kaj iris en Zifon antaŭ Saul. Sed David kaj liaj homoj estis en la dezerto Maon, sur la ebenaĵo sude de la dezerto.

25 Saulo gi joge nochako dwero, ka nowach ne Daudi wachno, nolor mwalo e lwanda mi nobet e Thim man Maon. Kane Saulo owinjo ma, nodhi e Thim man Maon kolawo Daudi.

Kiam Saul kun siaj homoj iris, por serĉi, oni sciigis Davidon, kaj li malsupreniris al la roko kaj restis en la dezerto Maon. Kaj kiam Saul aŭdis tion, li postkuris Davidon en la dezerto Maon.

26 Saulo ne dhi e bath got konchiel to Daudi gi joge ne ni e bathe kumachielo, ka giringo mondo gi yomb Saulo. Ka Saulo gi jolwenje ne chiegni juko Daudi gi joge mondo gimakgi,

Saul iris sur unu flanko de la monto, kaj David kun siaj homoj sur la dua flanko. David rapidis foriri de Saul, kaj Saul kun siaj homoj penis ĉirkaŭi Davidon kaj liajn homojn, por kapti ilin.

27 jaote nobiro ir Saulo, mowacho niya, “Bi piyo! Jo-Filistia osebiro monjo piny.”

Sed venis sendito al Saul, kaj diris: Rapide iru, ĉar la Filiŝtoj atakis la landon.

28 Eka Saulo noweyo lawo Daudi mi odhi rado gi jo-Filistia. Mano emomiyo iluongo kanyo ni Sela Hamalekoth.

Tiam Saul ĉesis postkuri Davidon, kaj iris kontraŭ la Filiŝtojn; tial oni donis al tiu loko la nomon Roko de Disiĝo.

29 To Daudi nodhi malo koa kanyo modak e kuonde pondo mag En Gedi.

Kaj David leviĝis de tie, kaj ekloĝis sur nealirebla loko de En-Gedi.