< ପର୍‌କାସିତ 6 >

1 ତାର୍‌ପଚେ ସେ ମେଣ୍ଡାପିଲା ସାତ୍‌ଟା ସିଲ୍‌ ବିତ୍‌ରେ ପର୍‌ତୁମ୍‌ ସିଲ୍‌ ବାଙ୍ଗାଇବାଟା ମୁଇ ଦେକ୍‌ଲି । ଚାର୍‌ଟା ଜିବନ୍‌ ରଇବା ପସୁମନର୍‌ ବିତ୍‌ରେଅନି ଗଟେକ୍‌ ପସୁ ଗଡ୍‌ଗଡି ସବଦ୍‌ପାରା କରି ମକେ କଇଲା “ଆଉ ।”
ଅ଼ଡ଼େ ନା଼ନୁ ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁଇଁ ସା଼ତାଗଟା ସୀଲିୟାଁ ବିତ୍ରାଟି ର଼ ଲମ୍ବର ସୀଲି ଦେତାଣି ମେସ୍ତେଏଁ, ଅ଼ଡ଼େ ସା଼ରିଗଟା ଜ଼ନ୍ତ ବିତ୍ରାଟି ର଼ ଜ଼ନ୍ତ ହା଼ଗୁ ଗୂଣ୍‌ନି ହା଼ଡାତଲେ ହା଼ଟିମାଚାଣି ୱେଚେଏଁ “ୱା଼ମୁ!”
2 ତେଇ ମୁଇ ଦେକ୍‌ଲି, ଆରି ଏଦେ ଦେକା! ଗଟେକ୍‌ ଦବ୍‌ଲା ଗଡା ଡିସ୍‌ଲା । ତାକେ ଚାଲାଇବା ଲକର୍‌ ଆତେ ଦୁନୁ ରଇଲା । ତାକେ ଗଟେକ୍‌ ମୁକୁଟ୍‌ ଦିଆ ଅଇଲା । ସେ ତାର୍‌ ସତ୍‌ରୁମନ୍‌କେ ଆରାଇବାକେ ଦାପ୍‌ରେ ଗାଲା ।
ଏମ୍ବାଟିଏ ନା଼ନୁ ସିନିକିତେଏଁ ଅ଼ଡ଼େ ର଼ ଦବ୍‌ଲା ଗ଼ଡ଼ା ଇଞ୍ଜାଁ ତାନି ଲାକ ହ଼ଚାମାଚାଣି କେୟୁତା ର଼ ଆମ୍ବୁ ଆସାମାଚେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାଣାକି ର଼ ଟ଼ପେରି ହୀପ୍‌କିଆ଼ତେ, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ଜୀଣା ଆ଼ହାଁ ଜୀଣା ଆୟାଲି ହ଼ଚାହାଚେସି ।
3 ସେ ମେଣ୍ଡାପିଲା ଦୁଇ ଲମର୍‌ ସିଲ୍‌ ବାଙ୍ଗାଇଲା । ଆରି ସେ ଦୁଇ ଲମର୍‌ ଜିବନ୍‌ ରଇବା ପସୁ ମକେ କଇଲା “ଆଉ ।”
ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁ ଏଚିବେ଼ଲା ରୀ ଲମ୍ବର ସୀଲି ଦେତେସି, ଏଚିବେ଼ଲା ଅ଼ଡ଼େ ରୀ ଲମ୍ବର ଜ଼ନ୍ତ ଏଲେଇଚାଣି ୱେଚେଏଁ “ୱା଼ମୁ,”
4 ଆରି ଏଦେ ଦେକା! ଆରିଗଟେକ୍‌ ରଙ୍ଗ୍‌ ରଇବା ଗଡା ବାରଇଲା । ଜଗତେ ଜୁଇଦ୍‌ କରାଇବାକେ ସେ ଗଡା ଚାଲାଉକେ ଦିଆଅଇରଇଲା । ଜେନ୍ତାରିକି, ଲକ୍‌ମନ୍‌ ତାକର୍‌ ତାକର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ମାରାମାରିଅଇ ମର୍‌ବାଇ । ତାକେ ଗଟେକ୍‌ ବଡେଟା କାଣ୍ଡା ଦିଆଅଇଲା ।
ଏମ୍ବାଟିଏ ଅ଼ଡ଼େ ର଼ ଗ଼ଡ଼ା ହ଼ଚା ୱା଼ତେ, ଏ଼ଦି ନେତେରି ୱା଼ଣାଗାଟାୟି; ଲ଼କୁ ଏ଼ନିକିଁ ତା଼ମ୍ବୁ ତା଼ମ୍ବୁ ପା଼ୟ୍‌ୱି ଆ଼ନେରି, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଦାର୍‌ତିଟି ହିତ୍‌ଡ଼ି ହେକ କିହାଲି ତାନି ଲାକ ହ଼ଚାମାନାଣାକି ବା଼ଡ଼୍‌ୟୁ ହୀପ୍‌କିଆ଼ତେ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାଣାକି କାଜା କାଣ୍ତା ହୀପ୍‌କିଆ଼ତେ ।
5 ତାର୍‌ପଚେ ସେ ମେଣ୍ଡାପିଲା ତିନ୍‌ ଲମର୍‌ ସିଲ୍‌ ବାଙ୍ଗାଇଲା । ତିନ୍‌ ଲମର୍‌ ଜିବନ୍‌ ରଇବା ପସୁ ମକେ କଇଲା “ଆଉ ।” ମୁଇ ଦେକ୍‌ଲି ଆରି ଏଦେ ଦେକା! ଆରି ଗଟେକ୍‌ କାଲିଆ ଗଡା ଡିସ୍‌ଲା । ସେ ଗଡା ଚାଲାଉର୍‌ ଆତେ ଗଟେକ୍‌ ତୁଲ୍‌ବା କେଜି ରଇଲା ।
ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁ ଏଚିବେ଼ଲା ତୀନି ଲମ୍ବର ସୀଲି ଦେତେସି, ଏଚିବେ଼ଲା ତୀନି ଲମ୍ବର ଜ଼ନ୍ତ ଏଲେଇଞ୍ଜିମାନାଣି ୱେଚେଏଁ, “ୱା଼ହାଁ ସିନିକିମୁ” ଏମ୍ବାଟିଏ ନା଼ନୁ ସିନିକିତେଏଁ, ମେହ୍‌ଦୁ ର଼ କା଼ଡ଼ିନି ଗ଼ଡ଼ା; ଅ଼ଡ଼େ ଏମ୍ବାଆଁ ହ଼ଚାମାନାଣି କେୟୁତା ର଼ କେ଼ଜି ତୂକ୍‌ନାୟି ମାଚେ ।
6 ଚାରିଟା ଜିବନ୍‌ ରଇବା ପସୁମନ୍‌ କଇତେରଇଲାଇ “ଦିନେକର୍‌ ବୁତିକେ ମାନେକ୍‌ ମୁଣ୍ଡିଆ ଆରି ଦିନେକର୍‌ ବୁତିକେ ତିନ୍‌ ମାନ୍‌ ଦାନ୍‌ । ମାତର୍‌ ଅଙ୍ଗୁର୍‌ ବାଡ୍‌ ଆରି ଜିତ୍‍ ଗଚ୍‌ ନସାଇବାର୍‌ନାଇ ।”
ଅ଼ଡ଼େ ନା଼ନୁ, ସା଼ରିଗଟା ଜ଼ନ୍ତତି ଗୂତିଟି ହ଼ତି ଲେହେଁତି ର଼ ହା଼ଡା ୱେଚେଏଁ; “ର଼ ଟାକା ତାକି ର଼ କେ଼ଜି ଗ଼ହଁ ଅ଼ଡ଼େ ତୀନି କେ଼ଜି କାୱ୍‌ଆ ଜ଼ନାୟାଁ ମେ଼ଡ଼ା ଆ଼ନୁ ସାମା ମୀରୁ ଜୀତ ମା଼ର୍‌ନୁତି ନିୟୁଁ ଅ଼ଡ଼େ ଅଙ୍ଗୁରି ରାସା ନସ୍ତ କିଆଦୁ ।”
7 ତାର୍‌ପଚେ ସେ ମେଣ୍ଡାପିଲା ଚାରି ଲମର୍‌ ସିଲ୍‌ ବାଙ୍ଗାଇଲା । ଆରି ଚାରି ଲମର୍‌ ଜିବନ୍‌ ରଇବା ପସୁ ମକେ “ଆଉ!” ବଲି କଇଲା ।
ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁ ଏଚିବେ଼ଲା ସା଼ରି ଲମ୍ବର ସୀଲି ଦେତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ନା଼ନୁ ସା଼ରି ଲମ୍ବର ଜ଼ନ୍ତ ଏଲେ ଇଞ୍ଜିମାଚାଣି ୱେଚେଏଁ, “ୱା଼ମୁ!”
8 ତେଇ ମୁଇ ଦେକ୍‌ଲି, ଏଦେ ଦେକା! ଗଟେକ୍‌ ଚାରୁଆ ଗଡା ଡିସ୍‌ଲା । ଗଡା ଚାଲାଉ ଅଇଲାନି ମରନ୍‌ ଆରି ଡୁମାମନର୍‌ ରାଇଜ୍‌ । ସେ ପଚେ ପଚେ ଆଇତେରଇଲା । ସେମନ୍‌କେ ଏ ଜଗତର୍‌ ଚାରିବାଗେ ଅନି ଗଟେକ୍‌ ବାଗ୍‌ ଉପ୍‌ରେ ଅଦିକାର୍‌ ଦେଇତେରଇଲା । ତେଇ ଜୁଇଦର୍‌ ଲାଗି, ମର୍‌ଡିର୍‌ ଲାଗି, ରଗର୍‌ ଲାଗି ଆରି ଡଙ୍ଗରର୍‌ ପସୁର୍‌ ଲାଗି ମରାଇବାକେ ଅଦିକାର୍‌ ଦେଲା । (Hadēs g86)
ଏମ୍ବାଟିଏ ନା଼ନୁ ସିନିକିତେଏଁ ଦାର୍‌ମ୍ବୁ ୱା଼ଣାଗାଟି ଗ଼ଡ଼ା, ତାନି ଲାକ ହ଼ଚାମାଚାଣି ଦ଼ରୁ ହା଼କି, ଏ଼ୱାଣି ଜେ଼ଚ ଜେ଼ଚ ଦାର୍‌ତି ହାଜିମାଚେ, ଏ଼ୱାରାକି ଦାର୍‌ତିତି ସା଼ରି ବା଼ଗା ବିତ୍ରା ର଼ ବା଼ଗା ମୁହେଁ କାଣ୍ତା, ହା଼କି, ର଼ଗ ଅ଼ଡ଼େ ଜା଼ଡ଼ାତି ଜ଼ନ୍ତ ଜିୱେଡ଼ିକା ତଲେ ପା଼ୟାଲି ବା଼ଡ଼୍‌ୟୁ ହୀପ୍‌କିଆ଼ତେ । (Hadēs g86)
9 ତାର୍‌ପଚେ ମେଣ୍ଡାପିଲା ପାଁଚ୍‌ ଲମର୍‍ ସିଲ୍‌ ବାଙ୍ଗାଇଲା । ଆରି ଏଦେ ଦେକା! ବେଦିର୍‌ ତଲ୍‌ବାଟେ ସତ୍‌ବାବେ ସାକି ଦେଲାର୍‌ପାଇ ଆରି ପର୍‌ମେସରର୍‌ ବାକିଅ ଜାନାଇଲାର୍‌ପାଇ ଜନ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ମରାଇ ଅଇରଇଲାଇ ତାକର୍‌ ଆତ୍‌ମାମନ୍‌କେ ଦେକ୍‌ଲି ।
ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁ ଏଚିବେ଼ଲା ପା଼ସା ଲମ୍ବର ସୀଲି ଦେତେସି, ଏଚିବେ଼ଲା ଆମିନି ଲ଼କୁ ମାହାପୂରୁତି ବ଼ଲୁ ତାକି ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରାକି ହୀପ୍‌କି ଆ଼ହାମାନି ସା଼କି ତାକି ହା଼ହାମାଚେରି, ଏ଼ୱାରି ଜୀୱୁୟାଁ ନା଼ନୁ ପୂଜାପିଣ୍ତା ଡ଼଼ଇ ମେସ୍ତେଏଁ ।
10 ୧୦ ସେମନ୍‌ ଆଉଲି ଅଇକରି କଇଲାଇ “ଏ ମାପ୍‌ରୁ ପର୍‌ମେସର୍‌ ଜେ କି ସବୁର୍‌ଟାନେଅନି ବପୁର୍‌ଟା । ତୁଇ ସୁକଲ୍‌ ଆରି ସତ୍‌ । ଆମ୍‌କେ ମରାଇଲା ଲକ୍‌କେ ବିଚାର୍‌କରି ଡଣ୍ଡ୍‌ ଦେବାକେ ଆମେ ଆରି କେତେକ୍‌ ଦିନ୍‌ ଜାଗ୍‌ବୁ?”
୧୦ଏ଼ୱାରି କାଜା ଗିୟାଁତଲେ ହା଼ଟିହିଁ ଏଲେ ଇଞ୍ଜିମାଚେରି, “ସୁଦୁ ଅ଼ଡ଼େ ସାତା ପ୍ରବୁ, ନୀନୁ ଏଚରଦିନା ପାତେକା ଦାର୍‌ତିତି ଲ଼କୁଇଁ ନୀହାଁୟି କିଆନା ମାଙ୍ଗେ ପା଼ୟାଲି ତାକି ଏ଼ୱାରାକି ଡଣ୍ତ ହୀଆନା ପିହ୍‌ଦି?”
11 ୧୧ ସେମନ୍‌କେ ସବୁକେ ଗଟେକ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଦବ୍‌ ବସ୍‌ତର୍‌ ଦିଆଅଇରଇଲା । ତାକର୍‌ ସଙ୍ଗେ ର‍ଇବା ଦାଙ୍ଗ୍‌ଡାମନ୍‌କେ ଆରି ବାଇମନ୍‌କେ ତାକର୍‌ ପାରାସେ ମରାଇଅଇସି । ଜେତ୍‌କି ଲକ୍‌ ଅଇବା କାତା, ସେତ୍‌କି ଲକ୍‌ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ନ ଅଇବାଜାକ ସେମନ୍‌କେ ଆରି କେତେଦିନ୍‌ ପୁଣ୍ଡିର‍ଇବାକେ କୁଆ ଅଇଲା ।
୧୧ଏଚେଟିଏ ଏ଼ ବାରେଜା଼ଣା ତାକି ଦବ୍‌ଲା ହିମ୍ବରିକା ହୀପ୍‌କିଆ଼ତେ, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ତଲେତି ତାୟିୟାଁ ସେ଼ବା କିନାରି ଏଚରଜା଼ଣା ପା଼ୟ୍‌ୱି ଆ଼ନି କାତା ପା଼ୟ୍‌ୱି ଆ଼ଆପାତେକା ଏ଼ୱାରାକି ଅ଼ଡ଼େ ଏଚରଦିନା ଜ଼ମାଲି ୱେସ୍‌ପିଆ଼ତେ ।
12 ୧୨ ଆରି ଏଦେ ଦେକା! ମେଣ୍ଡା ପିଲା ଚଅ ଲମର୍‌ ସିଲ୍‌ ବାଙ୍ଗାଇବାଟା ମୁଇ ଦେକ୍‌ଲି । ତେଇ ଦର୍‌ତନି ଜବର୍‌ଅଇତେ ଚୁଲ୍‌ବୁଲ୍‌ଲା । ବେଲ୍‌ କାଲିଆ ଅଇ କର୍‌କର୍‌ସା ରଇବା ଲୁଗାପାରା ଅଇଗାଲା ଆରି ଜନ୍‌ ବନି ପାରା ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ରଙ୍ଗ୍‌ ଅଇଗାଲା ।
୧୨ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁ ସ଼ ଲମ୍ବର ସୀଲି ଦେଚିମାଚାଟି ନା଼ନୁ ମେସ୍ତେଏଁ; ଦେବୁଣିଏ ଆଜିହ଼ପେତି ବୂମି ୱୀଡିତେ । ୱେ଼ଡ଼ା କା଼ଡ଼ିନି ୱା଼ଣା ହିମ୍ବରି ଲେହେଁ ଆ଼ତେ, ଅ଼ଡ଼େ ଲେ଼ଞ୍ଜୁ ନେତେରି ୱା଼ଣା ଆ଼ତେ ।
13 ୧୩ ଜବର୍‌ ପବନ୍‌ ଆସି ଗଟେକ୍‌ ଡୁମ୍‌ରି ଗଚ୍‌ ଦୁନିଅଇଲେ ଜେନ୍ତାରି ନ ପାଚ୍‌ଲା ଡୁମ୍‌ରି ତଲେ ଅଦର୍‌ସି, ସେନ୍ତାରିସେ ବାଦଲର୍‌ ତାରାମନ୍‌ ଦର୍‌ତନି ଉପ୍‌ରେ ଅଦର୍‌ଲାଇ ।
୧୩କାଜା ଗା଼ଲି ଏ଼ନିକିଁ ମା଼ର୍‌ନୁଇଁ ୱୀଟ୍‌ହିସାରେ ହିଇଲି ତ଼ୟା ପା଼ଡ଼େୟିକା ତର୍‌ଗିନି ଲେହେଁ ହା଼ଗୁଲାକତି ହୁକାୟାଁ ଦାର୍‌ତିତା ତର୍‌ଗା ହାଚୁ ।
14 ୧୪ ବାଦଲ୍‌ ଦୁଇପଡା ଅଇଗାଲା ଆରି କାଗଜ୍‌ପାରା ଗୁଡିଆଇଅଇଲା । ଗଟେକ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଡଙ୍ଗର୍‌ ଆରି ଚାରିବେଟ୍‌ତି ପାନିରଇ ମଜାଇ ରଇବା ସୁକ୍‌ଲା ଜାଗା ତାର୍‌ ଜାଗାଇ ଅନି ଅସକ୍‌ଲାଇ ।
୧୪ହା଼ଗୁପା଼କା ତ଼ଲୁ ପତି ରୂପ୍‌ୱି ଆ଼ତି ଲେହେଁ ରୂପ୍‌ୱିଆହାଁ ମେଣ୍‌ଙ୍ଗାହାଚେ । ଅ଼ଡ଼େ ହ଼ର୍‌କା ଇଞ୍ଜାଁ ସାମ୍‌ଦୁରି ବିତ୍ରାମାନି ଇଚି ଇଚି ଦେ଼ସାୟାଁ ତାମି ଟା଼ୟୁଟି ଗୁଚା ଆ଼ହାହାଚୁ ।
15 ୧୫ ତାର୍‌ପଚେ ଏ ଜଗତର୍‌ ରାଜାମନ୍‌, ସାସନ୍‌କାରିଆମନ୍‌, ସନିଅର୍‌ ନେତାମନ୍‌, ସାଉକାର୍‌ ଆରି ବେସି ବପୁରଇବା ଲକ୍‌ମନ୍‌, ବନ୍ଦିରଇବା ଆରି ମୁକ୍‌ଲିରଇବା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ସେନ୍ତାରି ସବୁଲକ୍‌ମନ୍‌ ପାଆରେ ଆରି ଡଙ୍ଗ୍‌ରେ ରଇବା ବଡ୍‌ ପାକ୍‌ନା ତଲେ ଜାଇ ଲୁଚ୍‌ଲାଇ ।
୧୫ଅ଼ଡ଼େ ଦାର୍‌ତିତି ରାଜାୟାଁ, ସା଼ଲୱି କିନାରି, ଜୁଜୁକିନି କାଜାରି, ଦ଼ନ ଗାଟାରି, ବା଼ଡ଼୍‌ୟୁ ଗାଟାରି, ହ଼ଲିୟାଙ୍ଗା ଅ଼ଡ଼େ ହ଼ଲିୟାଙ୍ଗା ଆ଼ଆତାରି ଏ଼ୱାରି ବାରେଜା଼ଣା ପା଼ୱୁତା ଇଞ୍ଜାଁ ହ଼ର୍‌କାତି କାଜା ୱାଲ୍‌କା ପାର୍‌ଡ଼ା ଡ଼଼ଇ ହାଜାନା ଡ଼ୁଗିତେରି ।
16 ୧୬ ସେମନ୍‌ ଆମ୍‌କେ ଦୟା କର୍‌ ବଲି ବାବୁଜିଆ କଲାଇ । ଆରି ଡଙ୍ଗର୍‌ମନ୍‌କେ ଆରି ପାକ୍‌ନାମନ୍‌କେ ଆଉଲିଅଇକରି କଇଲାଇ, “ଆମର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ଅଦ୍‌ରା ଆରି ଆମ୍‌କେ ଆଡୁକା ଉଆ । ଜେନ୍ତାରି କି ଜେ ବସ୍‍ବା ଜାଗାଇ ବସିଆଚେ, ସେ ଆମ୍‌କେ ନ ଦେକେ । ଆରି ମେଣ୍ଡାର୍‌ ବଡ୍‌ ରିସାଇଅନି ଆମେ ରକିଆ ପାଇବୁ ।
୧୬ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି ହ଼ର୍‌କା ଇଞ୍ଜାଁ ୱାଲ୍‌କାଣି ହା଼ଟିହିଁ ଏଲେଇଚେରି, “ମା଼ ମୁହେଁ ତର୍‌ଗାନା ସିଂଗାସାଣିତା କୁଗାମାନାଣି ତା଼ଣାଟି ଅ଼ଡ଼େ ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁ କ଼ପାଟି! ମାଙ୍ଗେ ଡ଼ୁକ୍‌ହାମୁ ।
17 ୧୭ କାଇକେବଇଲେ ତାର୍‌ ରିସା ବେସି ରିସାର୍‌ ଦିନ୍‌ ଆଇଲାଆଚେ । ଆରି ଆମେ ସେଟା ମୁର୍‌ଚିରଇ ନାପାରୁ ।”
୧୭ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାରାକି ଆଜିହ଼ପେତି କ଼ପାତି ଦିନା ଏଦାତେୟିଏ, ଇଞ୍ଜାଁ ଏମ୍ବାଆଁ ଆମ୍ବାଆସି ନିଚାଲି ଆ଼ଡିନେସି?”

< ପର୍‌କାସିତ 6 >