< ପର୍‌କାସିତ 2 >

1 ସେ କଇଲା, ଏପିସସ୍‌ ମଣ୍ଡଲିକେ ଦେକାରକା କର୍‌ବା ଦୁତ୍‌କେ ଲେକା । ଏ କବର୍‌ ମର୍‌ଟାନେଅନି ପାଟାଇଲିନି । ସାତ୍‌ଟା ତାରାକେ ମୁଇ ମର୍‌ ଉଜାବାଟେ ଦାରିରଇବି । ସାତ୍‌ଟା ସୁନାର୍‌ ବତିଡାଣ୍ଡି ମଜାଇ ଇଣ୍ଡ୍‌ତେରଇବି ।
इफिषस्थसमिते र्दूतं प्रति त्वम् इदं लिख; यो दक्षिणकरेण सप्त तारा धारयति सप्तानां सुवर्णदीपवृक्षाणां मध्ये गमनागमने करोति च तेनेदम् उच्यते।
2 ମୁଇ ତମର୍‌ ଚଲାଚଲ୍‌ତି ଜାନି । ତମେ ଆବଡ୍‌ ଅଇ ପାଇଟି କର୍‌ବାଟା ଆରି ଦୁକ୍‌ କସ୍‌ଟ ଆଇଲେ ମିସା ମୁର୍‌ଚି କରି ରଇବାଟା ମୁଇ ଜାନି । କରାପ୍‌ ଲକର୍‌ କାମ୍‌ ତମ୍‌କେ ସାର୍‌ଦା ନ କରାଏ ବଲି ମୁଇ ଜାନି । ଜନ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଆମେ ପେରିତ୍‌ସିସ୍‌ ବଲି ନାଡାଇଲାଇନି, ସେମନ୍‌ ସତ୍‌ କି ମିଚ୍‌ ବଲି ତମେ ପରିକା କରିଆଚାସ୍‌ । ସେମନ୍‌ ମିଚ୍‌ କଇଲାଇନି ବଲି ତମେ ଜାନିଆଚାସ୍‌ ।
तव क्रियाः श्रमः सहिष्णुता च मम गोचराः, त्वं दुष्टान् सोढुं न शक्नोषि ये च प्रेरिता न सन्तः स्वान् प्रेरितान् वदन्ति त्वं तान् परीक्ष्य मृषाभाषिणो विज्ञातवान्,
3 ଦୁକ୍‌ କସ୍‌ଟ ଆଇଲେ ମିସା ମର୍‌ ଲାଗି ମୁର୍‌ଚିକରି ରଇଲାସ୍‌ନି । ଆରି ବିସ୍‌ବାସ୍‌ ଚାଡାସ୍‌ନାଇ ।
अपरं त्वं तितिक्षां विदधासि मम नामार्थं बहु सोढवानसि तथापि न पर्य्यक्लाम्यस्तदपि जानामि।
4 ମାତର୍‌ ତମର୍‌ ଚଲାଚଲ୍‌ତିତେଇ ମକେ ଗଟେକ୍‌ ବିସଇ ବଲ୍‌ ନ ଲାଗେ । ସେଟା ଅଇଲାନି ଆଗେ ତମେ ମକେ ଜେନ୍ତି ଆଲାଦ୍‌ କର୍‌ତେରଇଲାସ୍‌, ଏବେ ସେନ୍ତାରି କରାସ୍‌ ନାଇ ।
किञ्च तव विरुद्धं मयैतत् वक्तव्यं यत् तव प्रथमं प्रेम त्वया व्यहीयत।
5 ମର୍‌ପାଇ ରଇବା ଡାଟ୍‌ ଆଲାଦ୍‌ ମନେ ଏତାଆ । ପାପେଅନି ବାଉଡା । ଆରି ଆଗ୍‌ତୁ କର୍‌ତେରଇବା ନିକ କାମ୍‌ମନ୍‌ କରା । କାଇକେବଇଲେ ତମେ ପାପେଅନି ନ ବାଅଡ୍‌ଲେ, ମୁଇ ତମର୍‌ଟାନେ ଆଇବି ଆରି ତମର୍‌ ବତିଡାଣ୍ଡି ଗଟେକ୍‌ ଜାଗାଇଅନି ଆରି ଗଟେକ୍‌ ଜାଗାଇ ଗୁଚାଇଦେବି ।
अतः कुतः पतितो ऽसि तत् स्मृत्वा मनः परावर्त्त्य पूर्व्वीयक्रियाः कुरु न चेत् त्वया मनसि न परिवर्त्तिते ऽहं तूर्णम् आगत्य तव दीपवृक्षं स्वस्थानाद् अपसारयिष्यामि।
6 ମାତର୍‌ ତମର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ବିସଇ ମକେ ନିକ ଲାଗ୍‌ସି । ତମେ ନିକଲାତିଅର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ କର୍‌ବା କାମ୍‌ ଗିନ୍‌ କର୍‌ସା । ଜନ୍‌ଟାକି ମୁଇମିସା ବେସି ଗିନ୍‌ କର୍‌ବି ।
तथापि तवेष गुणो विद्यते यत् नीकलायतीयलोकानां याः क्रिया अहम् ऋतीये तास्त्वमपि ऋतीयमे।
7 ଆତ୍‌ମା ମଣ୍ଡଲିମନ୍‌କେ କଇବାଟା ମନ୍‌ଦିଆନ୍‌ ଦେଇକରି ସୁନା । ଜେ ଜିତ୍‌ସି, ତାକେ ମୁଇ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ବାଡେ ପଲିରଇବା ଜିବନ୍‌ ଗଚର୍‌ ପଲ୍‌ କାଇବାକେ ଦେବି ।
यस्य श्रोत्रं विद्यते स समितीः प्रत्युच्यमानाम् आत्मनः कथां शृणोतु। यो जनो जयति तस्मा अहम् ईश्वरस्यारामस्थजीवनतरोः फलं भोक्तुं दास्यामि।
8 ସୁମର୍‌ନା ମଣ୍ଡଲିକେ ଦେକାରକା କର୍‌ତେରଇବା ଦୁତ୍‌କେ ଲେକା । ଏ କବର୍‌ ମର୍‌ଟାନେଅନି ପାଟାଇଲିନି । ଆରାମେଅନି ସବୁ ବିସଇ କର୍‌ବା ଲକ୍‌ ମୁଇ ଆରି ସାରାଇବା ଲକ୍‌ ମିସା ମୁଇସେ । ମୁଇ ମରିରଇଲି ଆରି ଜିବନ୍‌ ଅଇକରି ଉଟ୍‌ଲି ।
अपरं स्मुर्णास्थसमिते र्दूतं प्रतीदं लिख; य आदिरन्तश्च यो मृतवान् पुनर्जीवितवांश्च तेनेदम् उच्यते,
9 ତମର୍‌ ଦୁକ୍‌କସ୍‌ଟ ମୁଇ ଜାନି । ତମେ ଅର୍‌କିତ୍‌ ବଲି ମୁଇ ଜାନି । ମାତର୍‌ ସତଇସେ ତମେ ସାଉକାର୍‌ ଲକ୍‌ । ଜିଉଦିମନ୍‌ ତମର୍‌ କାରାପ୍‌ ବିସଇ କଇଲାଇନି ବଲି ମୁଇ ଜାନି । ମାତର୍‌ ସେମନ୍‌ ଆମେ ଜିଉଦି ବଲି କଇଲେମିସା ସତ୍‍ସେ ସେମନ୍‌ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଲକ୍‌ ନଅତ୍‌ । ମାତର୍‌ ସଇତାନ୍‌ ଦଲର୍‌ ଲକ୍‌ ।
तव क्रियाः क्लेशो दैन्यञ्च मम गोचराः किन्तु त्वं धनवानसि ये च यिहूदीया न सन्तः शयतानस्य समाजाः सन्ति तथापि स्वान् यिहूदीयान् वदन्ति तेषां निन्दामप्यहं जानामि।
10 ୧୦ ତମେ ଜେତ୍‌କି ଦୁକ୍‌ କସ୍‌ଟ ମୁର୍‌ଚିକରି ରଇବାକେ ଗାଲାସ୍‌ନି, ସେ ବିସଇ ଚିନ୍ତା କରି ଡରାନାଇ । ସୁନା ତମ୍‌କେ ସଇତାନ୍‌ ବନ୍ଦିଗରେ ପାକାଇକରି ପରିକା କର୍‌ସି, ଦସ୍‌ଦିନ୍‌ ଜାକ ତମେ କସ୍‌ଟେ ରଇସା । ମାତର୍‌ ମର୍‌ବାକେ ପଡ୍‌ଲେ ମିସା ମକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରି ରୁଆ । ଆରି ଇନାମ୍‌ ଇସାବେ ତମ୍‌କେ ନ ସାର୍‌ବା ଜିବନ୍‌ ଦେବି ।
त्वया यो यः क्लेशः सोढव्यस्तस्मात् मा भैषीः पश्य शयतानो युष्माकं परीक्षार्थं कांश्चित् कारायां निक्षेप्स्यति दश दिनानि यावत् क्लेशो युष्मासु वर्त्तिष्यते च। त्वं मृत्युपर्य्यन्तं विश्वास्यो भव तेनाहं जीवनकिरीटं तुभ्यं दास्यामि।
11 ୧୧ ଆତ୍‌ମା ମଣ୍ଡଲିମନ୍‌କେ କଇବାଟା ମନ୍‌ ଦିଆନ୍‌ ଦେଇ ସୁନା । ଜନ୍‌ ଲକ୍‌ କାରାପ୍‌କେ ଆରାଇକରି ଜିତ୍‌ସି, ପଚର୍‌ ମରନେ ସେମନ୍‌ ଡଣ୍ଡ୍‌ ନ ପାଅତ୍‌ ।
यस्य श्रोत्रं विद्यते स समितीः प्रत्युच्यमानाम् आत्मनः कथां शृणोतु। यो जयति स द्वितीयमृत्युना न हिंसिष्यते।
12 ୧୨ ପର୍‌ଗାମ ମଣ୍ଡଲିକେ ଦେକାରକା କର୍‌ବା ଦୁତ୍‌କେ ଲେକା । ଏ କବର୍‌ ମର୍‌ଟାନେଅନି ପାଟାଇଲିନି । ଦୁଇବାଟେ ଦାର୍‌ ରଇବା ଲାଗନ୍‌ କାଣ୍ଡା ମର୍‌ଟାନେ ଆଚେ ।
अपरं पर्गामस्थसमिते र्दूतं प्रतीदं लिख, यस्तीक्ष्णं द्विधारं खङ्गं धारयति स एव भाषते।
13 ୧୩ ତମେ ଜନ୍‌ ନଅରେ ରଇଲାସ୍‌ନି, ସେଟା ସଇତାନର୍‌ ସାସନର୍‌ ଜାଗା ବଲି ମୁଇ ଜାନି । ମାତର୍‌ ସେନ୍ତାର୍‌ ଅଇଲେମିସା, ତମେ ମକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କଲାସ୍‌ନି । ବିସ୍‌ବାସେ ମର୍‌କାମ୍‌ କର୍‌ବା ଦାଙ୍ଗ୍‌ଡା ଆନ୍ତିପା ମର୍‌ ବିସଇ ସାକି ଦେଲାକେ ମରାଇରଇଲାଇ । ତମେ ରଇବା ସଇତାନର୍‌ ନଅରେ ତାକେ ମରାଇରଇଲେ ମିସା ତମେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ ଚାଡାସ୍‌ନାଇ ।
तव क्रिया मम गोचराः, यत्र शयतानस्य सिंहासनं तत्रैव त्वं वससि तदपि जानामि। त्वं मम नाम धारयसि मद्भक्तेरस्वीकारस्त्वया न कृतो मम विश्वास्यसाक्षिण आन्तिपाः समये ऽपि न कृतः। स तु युष्मन्मध्ये ऽघानि यतः शयतानस्तत्रैव निवसति।
14 ୧୪ ମାତର୍‌ ତମର୍‌ ଚଲାଚଲ୍‌ତିଟାନେ କେତଟା ବିସଇ ମର୍‌ ମନ୍‌କେ ଜାଏନାଇ । କାଇକେବଇଲେ ତମର୍‌ ବିତ୍‌ରେ କେତେକ୍‌ ଲକ୍‌ ବାଲାମର୍‌ ସିକିଆ ମାନ୍‌ଲାସ୍‌ନି । ଇସ୍‌ରାଏଲର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ପାପ୍‌ବାଟେ ଡାକିନେବାକେ, ସେ ବାଲାକ୍‌କେ ସିକାଇରଇଲା । ସେମନ୍‌କେ ମୁର୍‌ତିମନ୍‌କେ ସର୍‌ପି ଦେଇରଇବା କାଦି କାଇବାକେ ଆରି ବେସିଆ କାମ୍‌ କର୍‌ବାକେ ସେ ସିକାଇତେରଇଲା ।
तथापि तव विरुद्धं मम किञ्चिद् वक्तव्यं यतो देवप्रसादादनाय परदारगमनाय चेस्रायेलः सन्तानानां सम्मुख उन्माथं स्थापयितुं बालाक् येनाशिक्ष्यत तस्य बिलियमः शिक्षावलम्बिनस्तव केचित् जनास्तत्र सन्ति।
15 ୧୫ ସେନ୍ତାରିସେ ତମର୍‌ ବିତ୍‌ରେ କେତେଲକ୍‌ ନିକଲାତିୟମନର୍‌ ସିକିଆ ମିସା ମାନ୍‌ଲାସ୍‌ନି ।
तथा नीकलायतीयानां शिक्षावलम्बिनस्तव केचित् जना अपि सन्ति तदेवाहम् ऋतीये।
16 ୧୬ ଏବେ ତମର୍‌ ପାପେଅନି ବାଉଡା । ନଇଲେ ମୁଇ ତମର୍‌ଟାନେ ଦାପ୍‌ରେ ଆଇବି । ଆରି ମର୍‌ ଟଣ୍ଡେଅନି ବାରଇବା କାଣ୍ଡା ସଙ୍ଗ୍‍ ମୁଇ ସେ ଲକ୍‌ମନର୍‌ ବିରୁଦେ ଜୁଇଦ୍‌ କର୍‌ବି ।
अतो हेतोस्त्वं मनः परिवर्त्तय न चेदहं त्वरया तव समीपमुपस्थाय मद्वक्तस्थखङ्गेन तैः सह योत्स्यामि।
17 ୧୭ ଆତ୍‌ମା ମଣ୍ଡଲିମନ୍‌କେ କଇବାଟା ମନ୍‌ଦିଆନ୍‌ ଦେଇ ସୁନା । ଜେ ଜିତ୍‌ସି, ସେମନ୍‌କେ ଲୁଚାଇକରି ସଙ୍ଗଇରଇବା ମାନା ଦେବି । ନୁଆ ନାଉଁ ଲେକିରଇବା ଗଟେକ୍‌ ଦବ୍‌ ପାକ୍‌ନା ମିସା ସେମନ୍‌କେ ଦେବି ।
यस्य श्रोत्रं विद्यते स समितीः प्रत्युच्यमानाम् आत्मनः कथां शृणोतु। यो जनो जयति तस्मा अहं गुप्तमान्नां भोक्तुं दास्यामि शुभ्रप्रस्तरमपि तस्मै दास्यामि तत्र प्रस्तरे नूतनं नाम लिखितं तच्च ग्रहीतारं विना नान्येन केनाप्यवगम्यते।
18 ୧୮ ତିଆଟିରା ମଣ୍ଡଲିକେ ଦେକାରକା କର୍‌ବା ଦୁତ୍‌କେ ଲେକା । ପର୍‌ମେସରର୍‌ ପଅ ମୁଇ ଏ କବର୍‌ ମର୍‌ଟାନେଅନି ପାଟାଇଲିନି । ମର୍‌ ଆଁକି ଜଇପାରା ଜଗ୍‌ଜଗି ଗାଲାନି ଆରି ପାଦ୍‌ ରେତିରଇବା ପିତଲ୍‌ପାରା ଆଚେ ।
अपरं थुयातीरास्थसमिते र्दूतं प्रतीदं लिख। यस्य लोचने वह्निशिखासदृशे चरणौ च सुपित्तलसङ्काशौ स ईश्वरपुत्रो भाषते,
19 ୧୯ ତମର୍‌ ଚଲାଚଲ୍‌ତି ମୁଇ ଜାନି । ତମର୍‌ ଆଲାଦ୍‌, ସତ୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ କାମ୍‌ କର୍‌ବାଟା, ସେବା କର୍‌ବାଟା ଆରି ମୁର୍‌ଚିକରି ରଇବାଟା ମୁଇ ଜାନି । ଆଗ୍‌ତୁର୍‌ ଟାନେଅନି ଏବେ ଅଦିକ୍‌ ନିକ କଲାସ୍‌ନି ବଲି ମୁଇ ଜାନି ।
तव क्रियाः प्रेम विश्वासः परिचर्य्या सहिष्णुता च मम गोचराः, तव प्रथमक्रियाभ्यः शेषक्रियाः श्रेष्ठास्तदपि जानामि।
20 ୨୦ ମାତର୍‌ ତମର୍‌ ଚଲାଚଲ୍‌ତିତେଇ ଗଟେକ୍‌ ବିସଇ ମର୍‌ ମନ୍‌କେ ଜାଏନାଇ । ସେ ଜେଜେବଲ୍‌ ନାଉଁର୍‌ ମାଇଜିକେ ତମର୍‌ ଦଲେ ମିସାଇଲାସ୍‌ । ମୁଇ ନିଜେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଦୁତ୍‌ ବଲାଇଅଇଲାନି । ମର୍‌ ଗତିଦାଙ୍ଗ୍‌ଡାମନ୍‌କେ ସେ ବେସିଆ କାମ୍‌ କର୍‌ବାକେ ସିକାଇଲାନି । ମୁର୍‌ତିମନ୍‌କେ ସର୍‌ପିଦେଇରଇବା କାଦି ମିସା କାଇବାକେ କଇଲାନି ।
तथापि तव विरुद्धं मया किञ्चिद् वक्तव्यं यतो या ईषेबल्नामिका योषित् स्वां भविष्यद्वादिनीं मन्यते वेश्यागमनाय देवप्रसादाशनाय च मम दासान् शिक्षयति भ्रामयति च सा त्वया न निवार्य्यते।
21 ୨୧ ପର୍‌ମେସର୍‌ ଟାନେ ବାଉଡ ବଲି ମୁଇ ତାକେ ଜାଗ୍‌ଲି, ମାତର୍‌ ତାର୍‌ ବେସିଆ କାମ୍‌ କର୍‌ବାକେ ସେ ମନ୍‌ କଲା ।
अहं मनःपरिवर्त्तनाय तस्यै समयं दत्तवान् किन्तु सा स्वीयवेश्याक्रियातो मनःपरिवर्त्तयितुं नाभिलषति।
22 ୨୨ ତେବର୍‌ପାଇ ମୁଇ ତାକେ ବଡ୍‌ ବେମାର୍‌ ଦାରାଇବି । ଜେନ୍ତାରି କି ସେ ସଇଲାତେଇଅନି ଉଟିନାପାରେ । ତାର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ଜେତ୍‌କି ଲକ୍‌ମନ୍‌ ପାପ୍‌ କରିରଇଲାଇ, ମୁଇ ସେମନ୍‌କେ ବେସି ଦୁକ୍‌ କସ୍‌ଟ ଦେବି । ତାର୍‌ କରାପ୍‌ ଚଲାଚଲ୍‌ତିଟାନେ ମିସିରଇବା ଜେତ୍‌କି ଲକ୍‌ମନ୍‌ ନ ବାଉଡ୍‌ଲେ, ଏ ସବୁଜାକ ମୁଇ ଏବେସେ କର୍‌ବି ।
पश्याहं तां शय्यायां निक्षेप्स्यामि, ये तया सार्द्धं व्यभिचारं कुर्व्वन्ति ते यदि स्वक्रियाभ्यो मनांसि न परावर्त्तयन्ति तर्हि तानपि महाक्लेशे निक्षेप्स्यामि
23 ୨୩ ତାର୍‌ବାଟେ ଜାଇତେରଇବା ସବୁ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ମୁଇ ମରାଇବି । ସେନ୍ତାରି ସବୁ ଲକର୍‌ ଚିନ୍ତା ଆରି ମନ୍‍ ଜାନ୍‌ବା ଲକ୍‌ ମୁଇସେ ବଲି ସବୁ ମଣ୍ଡଲି ଜାନ୍‌ବାଇ । ତମେ କରିରଇବା କାମ୍‌ ଇସାବେ ମୁଇ ତମ୍‌କେ ବାଉଡାଇବି ।
तस्याः सन्तानांश्च मृत्युना हनिष्यामि। तेनाहम् अन्तःकरणानां मनसाञ्चानुसन्धानकारी युष्माकमेकैकस्मै च स्वक्रियाणां फलं मया दातव्यमिति सर्व्वाः समितयो ज्ञास्यन्ति।
24 ୨୪ ମାତର୍‌ ତିଆଟିଆଇ ରଇବା, ତମେ ବାକି ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଏ କରାପ୍‌ ସିକିଆ ମାନାସ୍‌ନାଇ । ସଇତାନର୍‌ ଟିକିନିକି ସିକିଆ ବଲି ଲକ୍‌ମନ୍‌ ମାନ୍‌ବା ସିକିଆ ତମେ ମାନାସ୍‌ନାଇ । ତେବର୍‌ପାଇ ତମେ ମାନ୍‌ବାକେ ବେସି ଆଦେସ୍‌ ମୁଇ ନ ଦେଇ ।
अपरम् अवशिष्टान् थुयातीरस्थलोकान् अर्थतो यावन्तस्तां शिक्षां न धारयन्ति ये च कैश्चित् शयतानस्य गम्भीरार्था उच्यन्ते तान् ये नावगतवन्तस्तानहं वदामि युष्मासु कमप्यपरं भारं नारोपयिष्यामि;
25 ୨୫ ମାତର୍‌ ମୁଇ ଆଇବା ଜାକ ତମେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କଲାଟା ଡାଟ୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ଦାରିରୁଆ ।
किन्तु यद् युष्माकं विद्यते तत् ममागमनं यावद् धारयत।
26 ୨୬ ଜେତ୍‌କି ଲକ୍‌ ଜିତିକରି ସାରାସାରି ଜାକ ରଇବାଇ, ମୁଇ ମର୍‌ ବାବାର୍‌ଟାନେଅନି ପାଇରଇବା ସମାନ୍‌ ଅଦିକାର୍‌ ସେମନ୍‌କେ ଦେବି ।
यो जनो जयति शेषपर्य्यन्तं मम क्रियाः पालयति च तस्मा अहम् अन्यजातीयानाम् आधिपत्यं दास्यामि;
27 ୨୭ ରାଇଜ୍‌ମନ୍‌କେ ଲୁଆର୍‌ ଡାଙ୍ଗ୍‌ସଙ୍ଗ୍‍ ସାସନ୍‌ କରି ମାଟିର୍‌ ଆଣ୍ଡିପାରା ବାଙ୍ଗାଇବାକେ ମୁଇ ଅଦିକାର୍‌ ଦେବି ।
पितृतो मया यद्वत् कर्तृत्वं लब्धं तद्वत् सो ऽपि लौहदण्डेन तान् चारयिष्यति तेन मृद्भाजनानीव ते चूर्णा भविष्यन्ति।
28 ୨୮ ଆରି ମୁଇ ସେମନ୍‌କେ ସାକ୍‌ଲିଆ ବେଲର୍‌ ତାରା ଦେବି ।
अपरम् अहं तस्मै प्रभातीयताराम् अपि दास्यामि।
29 ୨୯ ଆତ୍‌ମା ମଣ୍ଡଲିମନ୍‌କେ କଇବାଟା ମନ୍‌ ଦିଆନ୍‌ ଦେଇ ସୁନା ।
यस्य श्रोत्रं विद्यते स समितीः प्रत्युच्यमानाम् आत्मनः कथां शृणोतु।

< ପର୍‌କାସିତ 2 >