ମାତିଉ 8
ଜିସୁ ହଃର୍ବାତେ ହୁଣି ଉତ୍ରି ଆୟ୍ଲାକ୍, ଗାଦେକ୍ ଲକ୍ ତାର୍ ହଃଚେ ହଃଚେ ଗଃଳାୟ୍ ।
2 ୨ ସେବେଲେ ଗଟେକ୍ ବଡ୍ ରଗି ଜିସୁର୍ ମୁଆଟେ ଆସି ମାଣ୍ଡିକୁଟା ଦେଇ କଇଲା, “ଏ ମାପ୍ରୁ, ତମେ ଜଦି ମନ୍ କଲାସ୍ନି ବଇଲେ ମକେ ସୁକଲ୍ କରି ପାରାସ୍ ।”
ଆର୍ ଗଟେକ୍ ବଃଡ୍ ରଗି ତାର୍ ତଃୟ୍ ଆସି ଜୁଆର୍ କଃରି କୟ୍ଲା, “ଏ ମାପ୍ରୁ, ତୁୟ୍ ଜଦି ମଃନ୍ କଃଲେକ୍ ମକ୍ ଉଜ୍ କଃରୁ ହାର୍ସି ।”
3 ୩ ତେଇ ଜିସୁ ଆତ୍ ଲାମାଇ ତାକେ ଚିଇ କଇଲା, “ମୁଇ ମନ୍ କଲିନି, ସୁକଲ୍ ଅ ।” ଜିସୁ ଏତ୍କି କଇଲା ଦାପ୍ରେ ସେ ଲକ୍ ବଡ୍ ରଗେଅନି ନିକ ଅଇଲା ।
ସେତାକ୍ ଜିସୁ ଆତ୍ ଲାମାୟ୍ ତାକ୍ ଚୁୟ୍କଃରି କୟ୍ଲା, “ମୁଁୟ୍ ମଃନ୍ କଃରୁଲେ, ତୁୟ୍ ଉଜ୍ ଅଃଉ ।” ସେଦାହ୍ରେ ତାର୍ ବଃଡ୍ ରଗେହୁଣି ଉଜ୍ ଅୟ୍ଲା ।
4 ୪ ଜିସୁ ତାକେ କଇଲା, “ସୁନ୍, ତୁଇ କେନ୍ତିଅଇ ନିକ ଅଇଲୁସ୍, ଏ କାତା କାକେ ମିସା କ ନାଇ, ମାତର୍ ସିଦା ପୁଜାରିର୍ ଲଗେ ଜାଇକରି ନିଜ୍କେ ଦେକାଇ ଅ, ଆରି ତୁଇ ନିକ ଅଇ ଆଚୁସ୍ ବଲି ସବୁ ଲକର୍ ଟାନେ ଜାନାଇଅଇବାକେ ମସାର୍ ନିୟମ୍ ଇସାବେ ପର୍ମେସର୍କେ ସର୍ପିଦେସ୍ ।”
ଆର୍ ଜିସୁ ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “ଦୁକ୍, ଇ କଃତା କାକେ କଃଉନାୟ୍, ମଃତର୍, ଜାଜକ୍ ଲଃଗେ ଦଃକାୟ୍ ଅଃଉ, ଆରେକ୍ ମସା ଜୁୟ୍ ବେଟି ଦେଉଁକେ ଆଦେସ୍ ଦିଲା ଆଚେ, ସେରି ସେମଃନାର୍ ଚଃମେ ତୁୟ୍ ଉଜ୍ ଅୟ୍ ଆଚ୍ସି ବଃଲି ସାକି ଦେଉଁକେ ଦାନ୍ ଦେସ୍ ।”
5 ୫ ଜିସୁ କପର୍ନାଉମ୍ ସଅରେ କେଟ୍ଲା । ସେଦାପ୍ରେ ଗଟେକ୍ ରମିୟ ସନିଅମନର୍ ମୁକିଅ ତାକେ ବେଟ୍ ଅଇକରି ବାବୁଜିଆ କରି କଇଲା ।
ଜିସୁ କପୁର୍ନାହୁମ୍ ଗଃଳେ ଆୟ୍ଲାକ୍, ଗଟେକ୍ ସଏ ସଃଇନାର୍ ଅଃଦିକାରି ତାର୍ ଚଃମେ ଆସି ଗଃଉଆରି କଃରି କୟ୍ଲା,
“ଏ ମାପ୍ରୁ, ମର୍ ଦଃଙ୍ଗ୍ଳା ଏକ୍ଅଃଙ୍ଗି ରଗେ ହଃଳିକଃରି ବଃଡେ କଃସ୍ଟ୍ ହାୟ୍ ଗଃରେ ଟାଟାୟ୍ ସଇଆଚେ ।”
ଜିସୁ ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “ମୁଁୟ୍ ଜାୟ୍ ତାକ୍ ଉଜ୍ କଃରିନ୍ଦ୍ ।”
8 ୮ ମାତର୍ ମୁକିଅ କଇଲା, “ନାଇ ମାପ୍ରୁ ତମେ ଜେ ମର୍ଗରେ ପାଦ୍ ପାକାଇସା, ଏଟାର୍ପାଇ ମର୍ ଅଦିକାର୍ ନଇ । ତମେ ପଦେକ୍ କଇଦିଆ, ମର୍ ଗତିଦାଙ୍ଗ୍ଡା ନିକ ଅଇଜାଇସି ।
ମଃତର୍ ସେ ମୁଳିକା ସଃଇନ୍ ଉତୁର୍ ଦିଲା, “ମାପ୍ରୁ, ତୁୟ୍ ଜେ ମର୍ ଗଃରେ ହାଦ୍ ହଃକାଉସି ମୁଁୟ୍ ଅଃନ୍କା ଜୟ୍ଗ୍ ନାୟ୍, ମଃତର୍ ତୁୟ୍ ହଃଦେକ୍ କଃଉ, ମର୍ ଦଃଙ୍ଗ୍ଳା ଉଜ୍ ଅୟ୍ଦ୍ ।
9 ୯ କାଇକେବଇଲେ ମୁଇ ମର୍ ଉପ୍ରର୍ ଅଦିକାରିର୍ ତଲେ କାମ୍ କଲିନି, ଅଇଲେ ମିସା ମର୍ ତଲେ କେତେ କେତେ ସନିଅମନ୍ ଆଚତ୍ । ସେମନର୍ ବିତ୍ରେଅନି ଜଦି ମୁଇ ଗଟେକ୍ ଲକ୍କେ ଜାଆ ବଲି ଆଦେସ୍ ଦେଲେ, ସେ ଜାଇସି । ବିନ୍ଟାକେ ଆଉ ବଲି କଇଲେ ସେ ଆଇସି । ସେନ୍ତିସେ ମର୍ ଗତି ଦାଙ୍ଗ୍ଡାକେ ଏଟା କର୍ ବଲି କଇଲା ଦାପ୍ରେ ସେ ସେଟା କର୍ସି ।”
ବଃଲେକ୍ ମୁଁୟ୍ ମର୍ ଉହ୍ରାର୍ ଅଃଦିକାରି ତଃଳେ ରେତା ଲକ୍ ଅୟ୍ଲେକ୍ ହେଁ ମର୍ ତଃଳେ ସଃଇନ୍ମଃନ୍ ଆଚ୍ତି; ମୁଁୟ୍ ଗଟ୍ ଲକ୍କେ, ‘ଜାଆ!’ ବଃଲେକ୍ ସେ ଜାୟ୍ଦ୍, ଆରେକ୍ ଗଟ୍ଲକ୍କେ, ‘ଆଉ!’ ବଃଲେକ୍ ସେ ଆସେଦ୍; ଆର୍ ମର୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳାକ୍, ଇରି କଃର୍! ବଃଲେକ୍ ସେ କଃରେଦ୍ ।”
10 ୧୦ ଜିସୁ ଏଟା ସୁନି କାବା ଅଇଗାଲା, ଆରି ତାର୍ ସଙ୍ଗ୍ ଆଇବା ଲକ୍ମନ୍କେ କଇଲା, “ମୁଇ ସତ୍ କଇଲିନି, ଇସ୍ରାଏଲ୍ ବିତ୍ରେ କନ୍ ଲକର୍ଟାନେ ମିସା ଏ ଲକର୍ ପାରା ବିସ୍ବାସ୍ ମୁଇ ଦେକିନାଇ ।
ଜିସୁ ଇରି ସୁଣି କାବା ଅୟ୍ ହଃଚ୍ ବାଟ ଆସ୍ତା ଲକ୍କେ କୟ୍ଲା, “ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ, ଇସ୍ରାଏଲ୍ ବିତ୍ରେ ଅଃଡେକ୍ ବଃଡ୍ ବିସ୍ୱାସ୍ ନଃହାୟ୍ଁ ।
11 ୧୧ ଏ କାତା ତମର୍ ମନେ ର, ପୁରୁବ୍ ଆରି ପସ୍ଚିମ୍ ବାଟର୍ ଦେସେଅନି କେତେ କେତେ ଲକ୍ ସରଗ୍ ରାଇଜେ ଆସି ଅବ୍ରାଆମ୍ ଇସାକ୍ ଆରି ଜାକୁବର୍ ସଙ୍ଗ୍ ବଜିତେଇ ଗଟେକ୍ଟାନେ କାଇବାକେ ବସ୍ବାଇ ।
ମଃତର୍ ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ କଃଉଁଲେ, ଗାଦେକ୍ ଲକ୍ ଉଦ୍ତି ଆର୍ ବୁଡ୍ତି ବାଟ୍ହୁଣି ଆସି ଅବ୍ରାହାମ୍, ଇସାକ୍ ଆର୍ ଜାକୁବକ୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ସଃର୍ଗ୍ ରାଇଜେ ବଜି କାଉଁକେ ବଃସ୍ତି ।
12 ୧୨ ମାତର୍ ଜନ୍ ଲକ୍ମନ୍ ସରଗ୍ ରାଇଜେ ପୁର୍ବାର୍ ରଇଲାଇ, ସେମନ୍କେ ବାଇରର୍ ଆନ୍ଦାରେ ପିଙ୍ଗା ଅଇସି । ତେଇ ସେମନ୍ ଦାଁତ୍ ମୁଣ୍ଡ୍ କାତ୍ରି ମାରିଚପିଅଇ କାନ୍ଦ୍ବାଇ ।”
ମଃତର୍ ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ସେ ରାଇଜେ ରେତା କଃତା, ସେମଃନ୍କେ ହଃଦାୟ୍ ଅଃନ୍ଦାରେ ହଃକାଅୟଃଦ୍, ସେତି କାନ୍ଦ୍ତି ଆର୍ ଦାତ୍ ଚାବି ଅଃଉତି ।”
13 ୧୩ ଜିସୁ ସନିଅମନର୍ ମୁକିଅକେ କଇଲା, “ତୁଇ ଏବେ ଗରେ ଜା । ତୁଇ ଜେନ୍ତି ବିସ୍ବାସ୍ କଲୁସ୍ନି ସେନ୍ତାରିସେ ଅଇସି ।” ସମାନ୍ ସେ ବେଲାଇସେ ତାର୍ ଗତିଦାଙ୍ଗ୍ଡା ପୁରାପୁରୁନ୍ ନିକ ଅଇଗାଲା ।
ଆର୍ ଜିସୁ ସଃଇନ୍ ଅଃଦିକାରିକ୍ କୟ୍ଲା, “ଜାଆ, ତୁୟ୍ ଜଃନ୍କଃରି ବିସ୍ୱାସ୍ କଃରି ଆଚ୍ସି, ତର୍ ଉହ୍ରେ ସେନ୍ ଅଃଉଅ ।” ସେଦାହ୍ରେ ସେ ଦଃଙ୍ଗ୍ଳା ଉଜ୍ ଅୟ୍ଲା ।
ହଃଚେ ଜିସୁ ପିତର୍ ଗଃରେ ଆସି, ପିତରାର୍ ସଃତୁର୍ସି ଜଃରାର୍ ଗିନେ ଟାଟାୟ୍ ସଇରିଲାର୍ ଦଃକ୍ଲା;
15 ୧୫ ସେ ପିତରର୍ ସାତ୍ରିର୍ ଆତେ ଚିଇଲା ଦାପ୍ରେ ତାର୍ ଜର୍ ଚାଡିଗାଲା । ଆରି ସେ ଉଟିକରି ଜିସୁର୍ ସେବା କର୍ବାର୍ ଦାର୍ଲା ।
ସେତାକ୍ ଜିସୁ ତାର୍ ଆତେ ଚୁୟ୍ଲାକ୍ ତାର୍ ଜଃର୍ ଚାଡ୍ଲି, ଆର୍ ସେ ଉଟି ତାର୍ ସେବା କଃରୁକେ ଦଃର୍ଲି ।
16 ୧୬ ସଞ୍ଜ୍ ଅଇଲାକେ ଲକ୍ମନ୍, କେତେକ୍ କେତେକ୍ ଡୁମା ଦାରିରଇଲା ଲକ୍ମନ୍କେ ଜିସୁର୍ ଲଗେ ଆନ୍ଲାଇ । ତାର୍ ପଦେକ୍ କାତା କଇଲା ଦାପ୍ରେସେ ଡୁମା ଆତ୍ମାମନ୍କେ ବାର୍କରାଇଦେଲା ଆରି ରଗି ଲକ୍ମନ୍କେ ନିକ କଲା ।
ସଃଞ୍ଜ୍ ଅୟ୍ଲାକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଗାଦାଗଟ୍ ବୁତ୍ ଡଃସ୍ଲାର୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଜିସୁର୍ ହାକ୍ ଆଣ୍ଲାୟ୍, ସେତାକ୍ ସେ ଗଟେକ୍ କଃତାୟ୍ ସେମଃନାର୍ ବୁତ୍ ଚାଡାୟ୍ଲା, ଆର୍ ସଃବୁ ମଃଳୁହଃଳ୍ଲା ଲକ୍କେ ଉଜ୍ କଃଲା ।
17 ୧୭ ଏଟା କଲାର୍ ଲାଗି ଜିସୁ ଜିସାଇୟ ବବିସତ୍ବକ୍ତା ଜାନାଇ ରଇଲାଟା ପୁରାପୁରୁନ୍ ସିଦ୍କଲା । ବବିସତ୍ବକ୍ତା କଇରଇଲା “ଆମର୍ ଦୁକାସୁକା ସବୁ ନିଜେ ନେଲା ଆରି ଆମର୍ ଜର୍ଦୁକା ବଇଲା ।”
ଇରଃକମ୍ ସେ ଜିସାୟ୍ ବାବ୍ବାଦି କୟ୍ରିଲା କଃତା ହୁରୁଣ୍ କଃଲା, “ସେ ନିଜେ ଅଃମିମଃନାର୍ ନିଗାଳ୍ ସଃବୁ ନିଲା ଆର୍ ବ୍ୟାଦି ସଃବୁ ବୟ୍ଲା ।”
18 ୧୮ ଜିସୁ ତାର୍ ଚାରିବେଟ୍ତି ରଇଲା ବେସି ଲକ୍ମନ୍କେ ଦେକିକରି ତାର୍ ସିସ୍ମନ୍କେ ଗାଡ୍ ସେପାଟ୍ ଜିବାକେ କଇଲା ।
ଜିସୁ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଚାରିହାକାର୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଦଃକି ତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍କେ ସଃମ୍ନ୍ଦାର୍ ସେହାଟିକ୍ ଜଃଉଁକେ କୟ୍ଲା ।
19 ୧୯ ତେଇ ଗଟେକ୍ ଜିଉଦିମନର୍ ସାସ୍ତର୍ ସିକାଉ ତାର୍ ଲଗେ ଆସି କଇଲା, “ଏ ଗୁରୁ ତମେ ଜନ୍ ଜାଗାଇ ଗାଲେ ମିସା ମୁଇ ତମର୍ ସଙ୍ଗ୍ ଆଇବି ।”
ଆରେକ୍ ଗଟେକ୍ ସାସ୍ତ୍ରି ତାର୍ ଚଃମେ ଆସି କୟ୍ଲା, “ଏ ଗୁରୁ, ତୁୟ୍ ଜୁୟ୍ତି ଗଃଲେକ୍ ହେଁ, ମୁଁୟ୍ ତର୍ ହଃଚେ ହଃଚେ ଆସିନ୍ଦ୍ ।”
20 ୨୦ ମାତର୍ ଜିସୁ ତାକେ କଇଲା, “କଲିଆ ରଇବାକେ ପାଆର୍ ଆଚେ, ଆରି ଉଡିବୁଲ୍ବା ଚଡଇମନ୍ ରଇବାକେ ଗୁଡା ଆଚେ, ମାତର୍ ନର୍ପିଲା ମୁଇ, ମକେ ରଇବାକେ ଜାଗା ନାଇ ।”
ସେତାକ୍ ଜିସୁ ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “କଲ୍ୟାର୍ ହାର୍ ଆଚେ, ଅଃଗାସ୍ ଉହ୍ରାର୍ ଚେଳେମଃନାର୍ ବାସା ଆଚେ, ମଃତର୍ ନଃରାର୍ ହୟ୍ସିର୍ ମୁଣ୍ଡ୍ ଗୁଞ୍ଜୁକେ ଟାଣ୍ ନାୟ୍ ।”
21 ୨୧ ଆରି ସିସ୍ମନର୍ ବିତ୍ରେଅନି ଗଟେକ୍ ସିସ୍ କଇଲା, “ଏ ମାପ୍ରୁ, ମକେ ପର୍ତୁମ୍ ମର୍ ବାବାକେ ଜାଇ ତପି ଆଇବାକେ ମେଲାନି ଦିଆ ।”
ଆରେକ୍ ଚେଲାମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ଆରେକ୍ ଏକ୍ଲା କୟ୍ଲା, “ଏ ମାପ୍ରୁ, ହଃର୍ତୁ ଜାୟ୍ ମର୍ ଉବାକ୍ ବେଟି ହଃକାଉଁକ୍ ମକ୍ ଚାଡି ଦେ ।”
ମଃତର୍ ଜିସୁ ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “ମର୍ ହଃଚେ ହଃଚେ ଆଉ, ମଃଲା ଲକ୍କେ ଅଃହ୍ଣା ଅଃହ୍ଣାର୍ ମଃଲା ଲକ୍ମଃନ୍କେ ବେଟି ହଃକାଉଁକ୍ ଚାଡି ଦେସ୍ ।”
ଜିସୁ ଡଙ୍ଗାୟ୍ ଚଃଗ୍ଲାକେ, ତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ତାର୍ ହଃଚେ ହଃଚେ ଜଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍ ।
24 ୨୪ ସେ ବେଲା ଅଟାତ୍ ସମ୍ଦୁରେ ଏନ୍ତି ବାଉପବନ୍ ଆଇଲା ଆରି ଉଲ୍କାର୍ ଲାଗି ଡଙ୍ଗା ପାନିତେଇ ବୁଡିଜିବା ପାରା ଅଇଲା । ମାତର୍ ଜିସୁ ଡଙ୍ଗାଇ ସଇଦେଇ ରଇଲା ।
ଆର୍ ତଃତ୍କାଣ୍ ସଃମ୍ନ୍ଦେ ଅଃପର୍ବଳ୍ ବାଉବଃତାସ୍ ଅୟ୍ଲି, ଆର୍ ଉଲାଳେ ଡଙ୍ଗା ବୁଡୁକ୍ ଦଃର୍ଲି, ମଃତର୍ ଜିସୁ ସୟ୍ରିଲା ।
25 ୨୫ ଆରି ସିସ୍ମନ୍ ଜିସୁର୍ ଲଗେ ଜାଇକରି ତାକେ ଉଟାଇ କଇଲାଇ, “ଏ ମାପ୍ରୁ ଆମ୍କେ ରକିଆ କର୍ । ନଇଲେ ଆମେ ବୁଡି ମରିଜିବୁବେ ।”
ଆର୍ ସେମଃନ୍ ଜିସୁର୍ ଲଃଗେ ଆସି ତାକ୍ ଉଟାୟ୍ କଃରି କୟ୍ଲାୟ୍, “ଏ ମାପ୍ରୁ, ବଚାଉ, ନୟ୍ଲେକ୍ ଅଃମି ବୁଡି ମଃରୁନ୍ଦ୍ ।”
26 ୨୬ ଜିସୁ ସେମନ୍କେ କଇଲା, “ଏ ବିସ୍ବାସେ ଡାଟ୍ ନ ରଇଲା ଲକ୍ମନ୍, ତମେ କାଇକେ ଏତେକ୍ ଡରିଗାଲାସ୍ନି?” ଜିସୁ ବାଉପବନ୍କେ ଆରି ଲଅଡିକେ ଦମ୍କାଇଲା । ତେବର୍ପାଇ ବାଉପବନ୍ ଆରି ଲଅଡି ତବିର୍ ଅଇଗାଲା ।
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଏ ଅଃଳକ୍ ବିସ୍ୱାସିମଃନ୍, ତୁମିମଃନ୍ କାୟ୍କଃରୁକ୍ ଅଃତେକ୍ ଡିରୁଲାସ୍?” ସଃଡେବଃଳ୍ ଜିସୁ ଉଟି ସଃମଃନ୍ଦ୍ ଆର୍ ବାଉକେ ତିର୍ ଅଃଉଁକେ ଆଡର୍ ଦିଲା, ଆର୍ ସଃବୁ ତିର୍ ଅୟ୍ଲି ।
27 ୨୭ ଏଟା ଦେକି ସିସ୍ମନ୍ ବେସି କାବାଅଇଜାଇ ତାକର୍ ତାକର୍ ବିତ୍ରେ କୁଆବଲା ଅଇଲାଇ, “ଏ କେନ୍ତାର୍ ଲକ୍ ଜେ ବାଉପବନ୍ ଆରି ଲଅଡି ମିସା ଆର୍ କାତା ମାନ୍ଲାଇନି ।”
ସେତାକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ କାବା ଅୟ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ଏ କଃନ୍କା ଲକ୍, ବାଉ ଆର୍ ସଃମ୍ନ୍ଦ୍ ହେଁ ତାର୍ କଃତା ମାନୁଲାୟ୍ ।”
28 ୨୮ ଜିସୁ ଆରି ତାର୍ ସିସ୍ମନ୍ ଗାଡ୍ ସେପାଟର୍ ଗଦ୍ରିୟ ନାଉଁର୍ ଜାଗାଇ କେଟ୍ଲା ଦାପ୍ରେ, ଦୁଇଟା ଡୁମା ଡସ୍ଲା ଲକ୍ ତାକେ ବେଟ୍ ଅଇଲାଇ । ସେମନ୍ ମସନ୍ ବିତ୍ରେ ରଇତେରଇଲାଇ । ଆରି ସେମନ୍ ଏନ୍ତି ରଇଲାଇ ଜେ, ସେ ବାଟେ କେ ମିସା ଆସ୍ ଜା ନ ଅଇତେ ରଇଲାଇ ।
ହଃଚେ ସେହାଟି ଗଦରିୟମଃନାର୍ ହଲିକେ ଜିସୁ ହଚ୍ଲାକ୍, ବୁତ୍ ଡଃସ୍ଲାର୍ ଦୁୟ୍ ଲକ୍ ମଃସୁଣ୍ କାଲେ ହୁଣି ବାରାୟ୍ ତାକେ ବେଟ୍ ଅୟଃଲାୟ୍ । ସେମଃନ୍ ଅଃନାୟ୍ ସଃକ୍ତି ରିଲାୟ୍ ଜେ, ସେ ବାଟ୍ ଦଃୟ୍ କେହେଁ ଜାଆ ଆସ୍ କଃରୁ ନଃହାର୍ତି ରିଲାୟ୍ ।
29 ୨୯ ସେ ଲକ୍ମନ୍ ବେସି କିର୍କିରି କରି କଇଲାଇ, “ଏ ପର୍ମେସରର୍ ପିଲା ଆମର୍ ଟାନେ ତର୍ କାଇ କାମ୍ ଆଚେ? ବେଲ୍ କାଲ୍ ନ କେଟ୍ତେ ତୁଇ କାଇ ଡଣ୍ଡ୍ ଦେବାକେ ଇତି ଆଇଲୁସ୍ କି?”
ଆର୍ ସେଦାହ୍ରେ ସେମଃନ୍ ବେଲ୍କି ଅୟ୍କଃରି କୟ୍ଲାୟ୍, “ଏ ଇସ୍ୱରାର୍ ହୟ୍ସି, ତର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଅଃମାର୍ କାୟ୍ରି ଆଚେ? ବେଳା ନଃଉତ୍ ତୁୟ୍ କି ଅଃମିମଃନ୍କେ ଡଃଣ୍ଡ୍ ଦେଉଁକେ ଇତି ଆୟ୍ଲିସ୍?”
ଆର୍ ସେମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଦୁରିକେ ଗଟ୍ ଗୁସ୍ରା ମଃନ୍ଦା ଚଃର୍ତିରିଲାୟ୍ ।
31 ୩୧ କାରାପ୍ ଆତ୍ମାମନ୍ ଜିସୁକେ ଗୁଆରି କରି କଇଲାଇ, “ତୁଇ ଜଦି ଆମ୍କେ ଏ ଲକ୍ମନର୍ତେଇ ଅନି ବାର୍କରାଇ ଦେଇସୁ ବଇଲେ ସେ ଗୁସ୍ରି ମାନ୍ଦା ବିତ୍ରେ ଜିବାକେ, ଆଦେସ୍ ଦେ ।”
ସେତାକ୍ ବୁତ୍ମଃନ୍ ଜିସୁକେ ଗଃଉଆରି କଃରି କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍, “ତୁୟ୍ ଜଦି ଅଃମିମଃନ୍କ୍ ଚାଡାଉସି, ତଃବେ ଗୁସ୍ରା ମଃନ୍ଦାର୍ ବିତ୍ରେ ହଃଟାଉ ।”
32 ୩୨ ଜିସୁ ସେମନ୍କେ ଜା! ବଲି କଇଲାକେ କାରାପ୍ ଆତ୍ମାମନ୍ ସେ ଲକ୍ମନର୍ତେଇଅନି ବାରଇକରି ଗୁସ୍ରିମନର୍ ବିତ୍ରେ ପୁର୍ଲାଇ । ତେବର୍ ପାଇ, ଗୁସ୍ରିମନ୍ ଟିପେଅନି ଗସ୍ରି ସମ୍ଦୁରେ ବୁଡି ମଲାଇ ।
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଜାହା ।” ସେତାକ୍ ସେମଃନ୍ ବାରାୟ୍ ଗୁସ୍ରାମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ହୁର୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ଗୁସ୍ରା ମଃନ୍ଦା ସଃବୁ ରସେ ଦଃବ୍ଳି ଜାୟ୍ ସଃମଃନ୍ଦ୍ କଃଣ୍ଡାୟ୍ ହୁଣି ଆସି ସଃମଃନ୍ଦ୍ ବିତ୍ରେ ଅଦ୍ରି ବୁଡି ମଃଲାୟ୍ ।
33 ୩୩ ଆରି ତେଇ ଗୁସ୍ରି ଚାରାଇତେ ରଇବା ଲକ୍ମନ୍ ପାଲାଇ କରି ଡୁମା ଡସି ରଇଲା ଲକ୍ମନ୍କେ କାଇକାଇଟା ଅଇଲା ସେଟା ସବୁ କଇଦେଲାଇ ।
ଆରେକ୍ ଚଃରାଉତା ଲକ୍ମଃନ୍ ହଃଳାୟ୍ ଗଃଳାୟ୍ ଆର୍ ଗଃଳ୍ ବିତ୍ରେ ଜାୟ୍ ସଃବୁ କଃତା ଆର୍ ବୁତ୍ ଡଃସ୍ଲାର୍ ଲକ୍କେ ଜାୟ୍ ଜାୟ୍ରି ଗଃଟିରିଲି ସେରିମଃନ୍ ଜାଣାୟ୍ଲାୟ୍ ।
34 ୩୪ ଆରି ସେ ଗଡର୍ ସବୁ ଲକ୍ମନ୍ ଜିସୁକେ ଦେକ୍ବାକେ ଆଇଲାଇ । ସେମନ୍ ତାକେ ଦେକିକରି ସେ ଜାଗା ଚାଡି ଜା ବଲି ଗୁଆରି କଇଲାଇ ।
ଆର୍ ଗଃଳ୍ ବିତ୍ରାର୍ ସଃବୁ ଲକ୍ ଜିସୁକେ ବେଟ୍ ଅଃଉଁକେ ବାରାୟ୍ ଆୟ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ତାକ୍ ଦଃକି ସେମଃନାର୍ ସଃନ୍ଦାୟ୍ ହୁଣି ବାରାୟ୍ ଜଃଉଁକେ ଗଃଉଆରି କଃଲାୟ୍ ।
